Czarek Płatak

Cieszę się Waldku. Serdeczne Ahoj! zza morza ;)

Oj, to tak tylko 'na zaśkę' ;)

Dziękuję J Dzięki Tobie odkryłem inny wymiar tego tekstu ;)

Hahaha! Czasami nie potrzeba już nic więcej ;)

Co do 'i' to widzisz, podmiot wychodzi trochę jak 'sójka za morze' się wybierała. Tu popatrzy, tam przysiądzie, tam jeszcze pogłaszcze. I jeszcze i, i nim zatrzasną się drzwi :) Dzięki za opinię. To zawsze jest dla mnie jakiś drogowskaz. Na ogół jest u mnie tak, że to temat, sam bazgrot niejako premedytuje u mnie taką, a nie inną budowę. Oczywiście, bywa, że jest sam pomysł i jeszcze nim się do końca narysuje zakładam sobie, ze będę go rysować przy pomocy takich, a takich środków, w takim, a takim kształcie. Bywa też tak, że tekst pojawia się niemal w całości, albo przynajmniej już w dużej części i wtedy nie zastanawiam się jaki kształt ma mieć, bo już weń w pewnym sensie częściowo przynajmniej ubrany przyleciał do mnie. (nie ma za co. Ja czasami tak mam, że patrzę i nie widzę. Zauważyłem, przeczytałem, podobało się, zostawiłem ślad ;) Również pozdrawiam :)

Hahah, coś w tym jest Marek, coś w tym jest :) Ja jednak nie do kobiety się tutaj zwracam, choć większość kultur przedstawia ją pod postacią żeńską ;)

Skojarzenie nie bezpodstawne ;) Uwielbiam ten numer!

Dziękuję za kilka słów komentarza. Spróbuję zostawić podpowiedź w odpowiedzi na komentarz Marka, bo u niego też troszeczkę interpretacja nie w tę zdaje się stronę, w którą ja sam szedłem pojszła była :) Tak, wersy w tym bazgrocie nie są równe, nie jest to w żadnej mierze wiersz sylabiczyny, sylabotoniczyny, nie charakteryzuje się stałą średniówką (co jest przecież możliwe jedynie przy stałej liczbie sylab w wersie). Pisząc ten tekst postanowiłem na chwilę porzucić niejednokrotnie wcześniej stosowaną matematykę. Nie zawsze chcę żeby było równo, choć na ogół lubię. Przesyłam serdeczności

Acha, a to ja przepraszam :)

Pozwól jeszcze Nie pospieszaj mnie, chciałbym jeszcze pod powieki obraz dzieci uśpionych, schować sobie pulsujący bezkresem jak na niebie zorzy kolory. Pozwól jeszcze mi przysiąść na brzegu łóżka, w którym ona śni lśniąc jak srebro, jeszcze wsłuchać się w rytm jej oddechów, jeszcze skóry woń poczuć tak mleczną. Pozwól, tylko kota pogłaszczę, jeszcze w księżyc zapatrzę się krztynę, drzwi zatrzasnę za sobą na zawsze, i w noc wpłynę za tobą, i przeminę.

Najlepiej byłoby gdyby każdy pilnował własnej duszy i własnego zbawienia, ale kiedy to staje się biznesem.... A na kolonie chłopcy owi czasem jeżdżą, pewnie i podszczypują tam również...tfu

Ano właśnie. Ważne to pozostać sobie swoim przyjacielem i żyć w tej przyjaźni w zgodzie.

Fajnie z mega pomysłem :)

Fajnie to wyrymowałeś. I liryzmu też tu sporo ;) Pozdrawiam!

@Natuskaa Ukłony ;)

Przepraszam, że dopiero teraz odpisuję na Twój komentarz. Umknął mi on wcześniej zupełnie...:/ Dziękuję, że do mnie zajrzałaś. Jest rzeczywiście tak jak zauważyłaś. Nic nie jest zawsze takie samo, a często nawet nie bywa tym, czym się być zdaje ;) Pozdrawiam serdecznie!

@Liryk Za wizytę, serce dzięki.

Rzeczywiście. W ferworze pisania jakoś to mi umknęło. Nie ma to chyba jednak większego znaczenia jeśli chodzi o stosowanie średniówki, bo wersy są krótsze niż osiem sylab. Bardziej istotne dla mnkeybyło tutaj wyróżnienie tego przerostka. Dziękuję za to, że wpadłaś :))

Świetna kontynuacja :D Myślę, że to może być rozwiązanie problemu, który zaznaczyłeś w komentarzu pod moim pseudo wierszem. Tzn pseudonomy (kapitalne!), których ja nie zmieściłem u siebie zaistniały w kolejnym utworze. Pseudopiłkarze byli grupą, którą obok lekarzy i pisarzy też miałem na liście :D Cieszę się, że zainspirował Cię mój tekst i powstała ta kontynuacja. Kłaniam ;)

Haha,dobre, dobre. Mi też ich brakowało, ale doszedłem do wniosku, że będzie tego za dużo, zrobi się zbyt monotonnie. Tak jak zauważyłeś tych etceterów pseudo cała masa, można by w nich jak w ulęgałkach... Co do zapisu pseudokibic, pseudolekarz oczywiście masz rację, ale wybrałem taki jaki wybrałem ze względu na podział wersu średniówką 2/3, pewne osiągnięte dzięki temu mam nadzieję tempo wiersza i chęć podkreślenia, a może nawet uczynienia odrębnego wyrazu z tego przedrostka :) Odpozdrowienia ;)

Dziękuję. bo ja taki wywijus już jestem ;)

Z odsłoniętą przyłbicą kurka wodna :D Dzięki b45!

Możliwe, ale nawet jeśli to jak każdy mam prawo do własnego postrzegania jak i opisywania spostrzeżeń w dowolny dla siebie sposób. Wierzę zresztą, że to co widzę postrzegam w taki, a nie inny sposób nie ja jeden. Na szczęście :) Z pozdrowieniem

Haha, dziękuję zatem, że się przypomniało :)))

@Alicja_Wysocka Hej Ala! Dzięki za zaglądnięcie i tutaj ;)