Ranking

W tym roku jesieni nie będzie, zatrzymam słońce wysoko, byś mógł się wygrzewać w promieniach, i bujał się ze mną w obłokach. W tym roku nie będzie jesieni, chmury i deszcze rozgonię, byś patrzył na mnie życzliwie, i by nie marzły ci dłonie. Nie będzie jesieni w tym roku, kwiaty w kolczykach przyniosę a jeśli to będzie za mało - - na rzęsach letnią rosę. Jesieni nie będzie w tym roku, świat twój zmaluję zielenią, i nie pozwolę przyfrunąć, złym myślom ani zwątpieniom. Jesień zaistnieć nie zdoła, nie znajdzie tu miejsca dla siebie Pozwól mi tylko być blisko, bo czuję wiosnę do ciebie.

Wiersz został zainspirowany rysunkiem 9cio letniej dziewczynki. Tytuł intuicyjny. Taka tu ciemność A jednak jasność. Niby różowe Te ciemne kolory. Twój uśmiech zamiera W tej małej przygodzie. Że niby na lewo A jednak na prawo. Na pewno uśmiech Rozświetla mą drogę. Na pewno jasność Rozsądza kolory. A tu tak jasno A jednak ciemno. Kolejny uśmiech I oczy zdziwione.

i las się zaczyna rozbierać tylko sosny i świerki chcą umierać w zapiętych sukienkach się zielenią

Szumi morze szumi i wie, bo mądrzejsze, że niepotrzebne są słowa. Słucham morza szumu w słowach. Niekiedy szumi mi w głowie - również słowami. A może mi tylko zaszumiało od poezji? Tęsknię za szumem jej słów. I zapisuję te szumy słowami. Zresztą żeby ten szum szumnie odnotować decyzję podejmuję słowo - myślami. Zresztą przypuszczam, że morze przemawia nie tylko szumem, ale mówi coś znacznie głębiej i wielowarstwowiej, czego dziś nie usłyszałem, gdyż za cienki ze mnie romantyk. I oby było tak tylko dzisiaj... Władysławowo, 19.09.2023r.

stare miejsca - nowe aranżacje pamięć wkradła się w teraz a teraz jest już inne zapachniało przyszłością...

W kotlinie samotności gdzie cisza jest drogą, powoli dociera, co jest Wolą Bożą. Ofiaruj każdą chwilę, myśl nieuczesaną, rozwydrzone żądze przychodzące rano. Ukrywane słabości tezy wydumane mądrość z piekła rodem na krzyż wszystko zanieś. Zawierz szarą codzienność; czas, który przecieka. On jest miłosierny - na Ciebie wciąż czeka.

z utęsknieniem czekam na jesień na ciepły koc herbaty z miodem i cytryną walką kopytek która noga wyżej kiedy za oknem siąpi deszcz i rdzewieją liście bliskość rozgrzewa eM spojrzeniem oczu dotykiem ust niepotrzebny pośpiech mamy przecież czas aż do wiosny

Wietrze, może mi odpowiesz. Dlaczego: temu, zwiałeś tylko czapkę a innemu głowę?

Pewność czynów trwa, póki nie patrzy im prosto w oczy- Gdy popatrzy im prosto w oczy, zagłuszy je niepewność uczuć.

ludzie przychodzą i odchodzą przewijają się z powietrzem chwytają za dłonie mnie czasem za serce malują pejzaż ażurowy milczą i krzyczą i krzyczą... wzrokiem przyciągają i odpychają idą wolno albo biegną z wiatrem nikną za mgłą cienką ludzie bliscy i dalecy obok przechadzają się błękit nieba zamieniają we fiolety przenikają mnie jak tęcza barwną nutą i słowami - z których składam burzę wierszy ludzie ludzie zimno-ciepli

Światłem mych oczu Sensem moich snów Zbawiennym cieniem Najpiękniejszą poezją Byłaś dla mnie matko Dlatego ciągle żyjesz w mojej pamięci Dlatego bardzo często Zapalam znicz na Twojej mogile Widząc twą uśmiechniętą Twarz która do mnie przemawia - Twarz która zmusza do płaczu

:) Duszko, Twoje komentarze to dopiero inspiracja :) Dzięki i również pozdrawiam:) Tak, zmiany zewnętrzne zachodzą w obecnych czasach bardzo szybko. Dobrze, że chmury tak nie gnają:) Dziękuję @Łukasz Jasiński @Tectosmith podziękowania:)

w tym roku jesieni nie będzie przyroda nie zawsze jest z nami już lato swe wątki przędzie srebrnymi nitkami omami w tym roku nie będzie jesieni choć złocą alejki się w parkach na ustach pomadka czerwieni a księżyc to nasza latarka nie będzie jesieni w tym roku choć deszczu jest ilość niewielka szum morza przegoni niepokój i wiosna zawita nam w sercach :)

Ładnie, lekko, adekwatnie do pogody :))) I chyba niecoerotycznie (?) :)))))))))))))))))) Chociaż ja lubię jesień :) To taki czas na spowolnienie i odpoczynek, niekoniecznie obumieranie ;) Ale Peela może czuć inaczej :) Pozdrawiam :) Deo

@Leszczym Byłem kilka razy we Władysławowie, ale tylko na parę godzin. Jakiś port pamiętam. Przez 15 lat jeździłem na Mierzeje Wiślaną. Dwa, trzy letnie miesiące. Czułem się jak w domu. Najmilsze chwile życia. Trochę wypoczynku, nieco pracy w gospodarstwie znajomych, lecz prawie rodziny. Wakacyjne panienki. Natura + miłość to połączenie lubię najbardziej od dziecka.

dawno CIĘ nie widziałem spojrzałem i oniemiałem na nowo się zakochałem szczerze uwielbiana zawsze podziwiana ze zgliszcz powstała wiernie nam się oddała nowymi domami porosła dziś jest piękna i radosna zachwyca w dumę wprawia wielkie wrażenie sprawia uśmiechem mnie przyjęła jak przyjaciela objęła pamięta mnie dziękuję Ci Warszawo że JESTEŚ JESTEŚ wielka 9.2023 andrew Byłem po dłuższym czasie na jeden dzień w Warszawie

U mnie są następujące opcje: Pierwsze dwie dotyczą wszystkich komentarzy. Trzecia dotyczy moich komentarzy i publikacji. Ostatnia dotyczy tylko moich komentarzy.

Filmoteka Kultury Narodowej Niejaki Cyprian Kamil Norwid, nomen omen: odkryty dopiero po stu latach, jakby inaczej: od własnej śmierci, a zmarł w przytułku dla bezdomnych na intelektualnej, dokładnie: kulturalnej - emigracji, rzekł: "Czy ten ptak kala gniazdo, co je kala, Czy ten, co mówić o tym nie pozwala?" A więc: oto moje jak najbardziej skromne, nieśmiałe i delikatne propozycje arcydzieł sztuki filmowej - wymieniam: - "Reakcja" - fabularny film przygodowy o reakcji pogańskiej, która była pierwszym na świecie powstaniem ludowym w epoce wczesnego średniowiecza: wymierzonym przeciwko wyzyskowi - watykańskiemu; - "Włodkowic" - biograficzny film historyczny o Pawle Włodkowicu, który był prekursorem nowoczesnej tolerancji bez względu na wyznanie, pochodzenie i orientację - seksualną; - "Akt tolerancji" - fabularny film historyczny o Konfederacji Warszawskiej, która była pierwszym na świecie aktem prawnym - traktującym o religijnej, stanowej i rasowej - tolerancji; - "Zygmunt Stary" - fabularny film biograficzny o polskim królu z dynastii Jagiellonów, który próbował zerwać stosunki dyplomatyczne z Watykanem i stworzyć narodowy kościół polski na wzór kościoła anglikańskiego - angielskiego; - "Familia" - fabularny film historyczny o rodzie Czartoryskich, którzy próbowali zreformować system Pierwszej Rzeczypospolitej - Rzeczypospolitej Obojga Narodów na Zjednoczone Królestwo Rzeczypospolitej - parlamentarną monarchię dynastyczną; - "Konfederacja" - fabularny film przygodowy o pierwszym powstaniu narodowym o charakterze zbrojnym: znanym jako Konfederacja Barska - przeciwko carskiej Rosji i królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, które zostało zorganizowane przez konserwatystów - katolików i reformatorów - masonów; - "Ustawa Zasadnicza" - fabularny film historyczny o Konstytucji Trzeciego Maja, która była pierwszą ustawą zasadniczą w Europie; - "Rewolucja" - fabularny film przygodowy o Insurekcji Kościuszkowskiej, która była pierwszą na świecie rewolucją narodowowyzwoleńczą z udziałem trzech stanów: szlacheckiego, mieszczańskiego i włościańskiego - chłopskiego; - "Krypta" - fabularny film przygodowy o tajemniczej krypcie na krakowskim Wawelu, gdzie: według legendy - raz w roku przed świętami bożonarodzeniowymi duchy umarłych wieszczów organizują Okrągły Stół i prowadzą retoryczną polemikę o losach wielce umiłowanej Ojczyzny; - "Historia rodu Jasińskich" - fabularny film dokumentalny o moich przodkach oparty na monografii Stanisława Orzełowskiego, oczywiście: każdy zainteresowany może bez problemu kupić wyżej wymienioną Księgę Prawdy, cena: siedemset polskich złotych - proszę poszukać w ogólnodostępnym medium - intrenecie. Łukasz Jasiński (Warszawa: 2022)

Jesień - życzenie I oto mój piekielnie mroczny - dar: jesiennych łazienek królewskich - czar i oto mój piekielnie mroczny - dar: zabiję, przenikliwością, zabiję - was za zrujnowany życia czas i czas i czas zabiję, przenikliwością, zabiję - was i poczujcie mój zapach śmierci tej: hej, pokochajcie mój zapach śmierci, hej i poczujcie mój zapach śmierci tej: zabiję, przenikliwością, zabiję - was za zrujnowany życia czas i czas i czas zabiję, przenikliwością, zabiję - was i oto mój piekielnie mroczny - dar: jesiennych łazienek królewskich - czar i oto mój piekielnie mroczny - dar... Łukasz Jasiński (wrzesień 2018) Jesień - zagraj własne serce I to już dziś: tu i teraz - promienieje tą gwiazdą złotą - ta jedyna liść jesienna i to już dziś: tu i teraz - promienieje i całuje mgła nagie stopy - nadzieję, i leżysz sobie pod młodą gruszą - półsenna i całuje mgła nagie stopy - nadzieję, i to już dziś: tu i teraz - promienieje tą gwiazdą złotą - ta jedyna liść jesienna i to już dziś: tu i teraz - promienieje... Łukasz Jasiński (wrzesień 2018) Jesień - ostatnie echo I odlatują już pierwsze ptaki, nad polami płyną pierwsze mgły i odlatują już pierwsze ptaki, niebo daje pierwsze znaki, a w twoich oczach pierwsze łzy, niebo daje pierwsze znaki, zapamiętaj, miła, zapamiętaj: zapach - lasów i łąk i lasów - mnie, zapamiętaj, miła, zapamiętaj: niebo daje pierwsze znaki, a w twoich oczach pierwsze łzy, niebo daje pierwsze znaki, i odlatują już pierwsze ptaki, nad polami płyną pierwsze mgły i odlatują już pierwsze ptaki... Łukasz Jasiński (wrzesień 2019) Jesień - przepełnienie I tylko mi tego świata żal, odejdę kiedyś w nieznaną dal i tylko mi tego świata żal, a ty posłuchaj melodyjnych fal serca: mozaiki, życia, mozaiki - żal, a ty posłuchaj melodyjnych fal i z wolna odchodzę tam - sam, mam i wam: dam i dam i dam - wam i z wolna odchodzę tam - sam, a ty posłuchaj melodyjnych fal serca: mozaiki, życia, mozaiki - żal, a ty posłuchaj melodyjnych fal i tylko mi tego świata żal, odejdę kiedyś w nieznaną dal i tylko mi tego świata żal... Łukasz Jasiński (wrzesień 2019) Jesień - in autumna gloria I spadła pierwsza liść i musimy już iść śladami tej gorącej i płodnej - przepięknej i spadła pierwsza liść i musimy już iść po święty nektar życia: żyć i żyć i żyć musimy: świadkami być tej rajskiej jesieni - po święty nektar życia: żyć i żyć i żyć i spadła pierwsza liść i musimy już iść śladami tej gorącej i płodnej - przepięknej i spadła pierwsza liść i musimy już iść... Łukasz Jasiński (wrzesień 2020) Jesień - kołowrót I tą ciszą czarodziejską płynie dym, widzę zachód słońca: początek - końca i tą ciszą czarodziejską płynie dym, płynę, płynę, płynę z nim: razem z nim nad tymi umarłymi polami: ja płynę z tym, płynę, płynę, płynę z nim: razem z nim złowrogim, półmrokiem, złowrogim - tym spojrzeniem bezlitośnie zabijam krzyż - zło, złowrogim, półmrokiem, złowrogim - tym i tym tam tym i tam tym tam: tamtym - ta rozkołysana wirowaniem zawierucha - gra i tym tam tym i tam tym tam: tamtym - ta, złowrogim, półmrokiem, złowrogim - tym spojrzeniem bezlitośnie zabijam krzyż - zło, złowrogim, półmrokiem, złowrogim - tym płynę, płynę, płynę z nim: razem z nim nad tymi umarłymi polami: ja płynę z tym, płynę, płynę, płynę z nim: razem z nim i tą ciszą czarodziejską płynie dym, widzę zachód słońca: początek - końca i tą ciszą czarodziejską płynie dym... Łukasz Jasiński (wrzesień 2020)

roztargniona zerkam przez ramię... ochoczo a niezdarnie - jakbym kości niestare choć sztywne ochraniała - tylko przed czym? skoro świat na pozór taki przyjazny a ja miękki koc... niczego sobie nie złamię roztargniona jestem zachłanna na miłość do stworzenia i ciebie tylko przelotnie na przekór zerkam przez ramię... kogo szukam w burzy westchnień nie wiem

a gdy spytasz co słychać odpowiem pokrętnie wypalone spojrzenia w popiele się ścielą wczoraj było pięknie dzisiaj jest wspomnienie a jutra nie będzie

Minął rok bogaty w tysiąc zdarzeń i setki opowieści autora, a morze nie uległo zmianie. Nie zestarzało się nawet o promil procenta. I choć jest nie najczystsze najbardziej dalej jest morzem jak najbardziej. Wciąż szerokie i głębokie. Ciągle drugi jego brzeg ginie za horyzontem. I niezmiennie koresponduje z którymś z siedmiu oceanów. Warszawa – Stegny, 15.09.2023r.

przedostanę się przez falę wspomnień na bezpieczny ląd - do ciebie moja chwilo która trwasz! jesteś warta znacznie więcej niż dym co pod niebem mąci siłę różnorakich barw moja chwilo - trwaj mi trwaj!

Dobre, dobra konstatacja

Śliczny obraz :)

@Leszczym Ani lepsze, ani gorsze - po prostu moje :)

wysychają mi oczy a myśli zbyt ciężkie przywierają nie potrafią wzlecieć że miłość je woła - nie słyszą aż boli

@Łukasz Jasiński Przeczytałam... Nie powinieneś wchodzić w dyskusje z ludźmi takiego pokroju... szkoda nerwów i czasu...

@Łukasz Jasiński Wytoczyłeś największe działa 😅😅😅; zajrzę tam później, bo trochę czytania a ja obiecałam synkowi, że razem obejrzymy ,,Wilk na 100%"...

@Leszczym dziękuję ;)) choć do końca nie wiem, o jaki kierunek chodzi :)

@duszka Nie dla wszystkich śmierć lata jest przyczyną ogołocenia, czy straty. Można zakończyć cykl na zielono.

Witam - miło że czytasz - dziękuje - Pozdr.serdecznie. Witam - dokładnie tak jak napis napisałaś - Pozdr.radośnie. @Rafael Marius - @Tectosmith - dziękuje serdecznie -

@Łukasz Jasiński - "Włodkowic" - biograficzny film historyczny o Pawle Włodkowicu, który był prekursorem nowoczesnej tolerancji... Tak,tak, tak!!! Podpisuję się pod tą propozycją obydwoma rękami i taki film zdecydowanie powinien powstać! @Łukasz Jasiński @Łukasz Jasiński Polecam także szczególnej uwadze moje teksty zatytułowane ,,Pradzieje, pradzieje…" i ,,Snując domysły o grodach państwa Wiślan".

@Łukasz Jasiński Zaciekawiłam się, lubię historię... Pozdrawiam Ł. 💙

Jak uśmiech dziewczyny kochanej Jak wiosny budzącej się wiersz Jak świergot jaskółek nad ranem Młodzieńcze uczucia nieznane Jak rosa błyszcząca na trawie Miłości rodzącej się wiersz Tak serce raduje piosenki tej śpiew Piosenki o mojej Warszawie Z Piosenki o mojej Warszawie Mieczysława Fogga.

Pani. 1) Ty Piękna, Mądra i Dobra. Czy tylko złudzenie Pani? Oczy Twe mówią wiele, choć spojrzeń unikasz mych. 2) Wśród ludzi tłumu tańczysz. Pojawiasz się i znikasz. Uśmiechem ich zabawiasz. Chciałbym zatrzymać Cię (czas). 3) Anielski głos i włosy. Kiedyś widziałem je. Włosy koloru zboża… ,oczy wracały wciąż…, dobroć – myślałem - Boska… , zabrał je czasu zrąb. 4) Akordów nie mogę Ci przesłać. Znaku nie chciej mi dać. Gdyby to miał być flirt, ja Pani za grę (za chwilę) dziękuję… zostanę z Obrazem Twym.

W dole sto spraw zostałych - Splątane są i spalone. A w górze On jest (?) i deszcz. A jeszcze wyżej - już bez (jest). Jest jeszcze nasz lot balonem. Więc... Więc zabierz mnie nim do... "Wysoko, gdzie myśli są urodzajne, Jak pola - ciche, zwyczajne..." Do... "Niech się zakręcą w koło! I niechże więcej nie bolą! A niechby który z nich drzemie! Niech palnie! Z hukiem! O ziemię!" ... Palnęły. Przed nocą. Wszystkie. Te raz mi widziane, raz te całkiem bliskie. I te, co płomienne za młodości czasy, Palą dziś pola i lasy.

@Ewelina nie wszyscy odchodzą... zostają ci, dla których jesteś-jestem i będziesz-będę i tylko tacy są naprawdę istotni refleksyjny wiersz :) pozdrawiam!

zamknięci w intymnych myślach łakniemy życia spragnieni nie potrafimy go sięgnąć jest obok jeden krok ubiór z obaw stare rany nie pozwalają na otwarcie się zrobienie kroku słońce nie wschodzi dla nas ból nie pozwala otworzyć oczu nie poznamy smaku nowych uczuć pozostając w ciemności 9.2023 andrew

Wtórujące drzewom wyjące psy uzupełniają modlitwę o warstwę muzyczną. Można rzec, że to takie namaszczenie na wypadek zbyt późnego dowiezienia pacjenta.

@viola arvensis Bywa, że wiersz za krótki by uspokoić smutki a czasem to i poemat w całości: nie na temat

Płynie statek na fali, pośrodku jeziora; na obrzeżach widoczki, lśni na słońcu woda. Biało - czerwona flaga łopocze na wietrze; przewiało, czuć się dało też czyste powietrze. W dali żagli bez liku, ludzie są na moście. Grajek śpiewa; z Cheetaway do Syracuse proście. Jeszcze teraz plusk wody i gwar rozmów słyszę... Statek był zapełniony, a tylko ja... piszę?

Niebawem otwieram biznes na spędzenie ze mną czasu w parku, jeżeli będę miała czas i akurat pokryje się z moimi pomysłami, to umówię się z taką osobą. Codziennie jest mnóstwo ludzi, którzy by chcieli coś wiedzieć o mnie, o poezji, o moim życiu, o moim zapatrywaniu na świat. Otworzę taki kącik do rezerwacji czasu, zjedzenia ze mną lunchu czy kawy, mogę to wszystko zorganizować, tak jak ja spędzam ten czas i gdzie. Codziennie dostaję takie propozycje na whatsapie:) na pewno z kimś nieciekawym to się nie umówię.

@viola arvensis Z świętoszkami bywa najtrudniej.

teatralna poza zaszyfrowane gesty których nikt nie rozumie ostra krawędź krwiste rany budowana twierdza bez dostępu dla nikogo odejdź zanim rozżarzy się ogień ratuj siebie samego przed zagładą brzytwa tonącego dawno niedostępna zamknięte oczy stwórcy krajobraz okala mrok teraz światła na kogoś innego

@Franek K Równie zawzięty geolog z Przasnysza tak stukał młotkiem, że w końcu się zdyszał. To przez te czyny szalone przegapił gdy stukał żonę sąsiad o twardym imieniu Ryszard. Inny szalony geolog z Pomorza uparł się odkryć bursztynu złoża. Mówili mu: "Chłopie, ty grzebiesz w przekopie, a sąsiad skarby wyciąga ci z łoża". Pozdrawiam serdecznie.

@Leszczym Dobrze napisane, ciekawa historia. Żywa. Pozdrowienia :)

Świat zbrzydł i oblazł, nasiąkł purpurą, przepadł przekrwieniem oczu, wykoślawił tarabany czynów, podważył moce wiedzy, a jego głowa napuchła rozpamiętywaniem wczorajszego. Mówię dość i dzwonię do Bruna z zaproszeniem na trzy ciemne piwa, bo za szybko, zbyt zwiędle, za zajadle i mega nieprzejednanie tu skonam, przestając świat obserwować. I na nią też zaraz nie spojrzę, gdyż się zmrożę w bezkształtną bryłę. Warszawa – Stegny, 17.09.2023r.

Ojej, nie spodziewałam się takiego odzewu, dziękuję @Rafael Marius, @Korniey, @duszka, @poranki za docenienie utworu ;) @Leszczym myślę, że zdecydowanie tak, zwłaszcza jak się jest na nogach od kilkudziesięciu godzin (sam wiersz pisałam po nieprzespanej nocy hehe)