Ranking

Wtedy gdy jestem szczęśliwa cukrową watą owijam złe myśli tarmoszą zwoje blokując ślinę w gardle na ramionach gęsia skórka kiedy nad głową błękity czerwiec ściele się pod plecami koniczyna łapie ostatnie tchnienie dogorywa w kroplach rosy chochliki dotyk i rześkość i drżenie czerwiec, 2023 GrumpyElf.... i Twój "Gdy jestem szczęśliwa" ... dziękuję za inspirację... :)

Natce cukrowa wata ma smak dzieciństwa złe myśli wyrzuć z cierpiącej jaźni są jak niszczące ciche przekleństwa niweczą spokój stare przyjaźnie najwyższa pora oczyścić ducha wykonać reset który na topie by zacząć widzieć usłyszeć uchem świat kolorowy na końcu dostrzec czerpać optymizm z niebiańskiej tęczy i dostrzec uśmiech w gwiezdnym mruganiu spójrz - promień słońca cudnie się wdzięczy figlarny księżyc kusi nieznanym

Do adwokata, co przybył był z Toga* powabna sędzia rzuciła od proga: "Szanowny mecenasie włóż jeszcze ty coś na się, bo entuzjazmu nie skrywa ci toga". *O autorze. Cóż, nie speszyło wcale to go, że nieodmienna jest nazwa Togo.

Andrzej, inżynier z miasta Kanie, lubił dzień zaczynać udanie, jak robią panowie, dbający o zdrowie, zawsze zjadał dobre śniadanie. – wersja da wszystkich stawiał na poranne bzykanie. – wersja dla dorosłych.

odkrywam chętnie ramiona choć tak naprawdę i resztę całą jak kot wygrzewam się wzdłuż w objęciach trawy zatapiam garść uśmiechów jak piórko na koniec dnia zachodzę w słońcu lecz nie pozwalam zajść we mnie

miecz uważności odcina przeszłość i przyszłość w okamgnieniu serce w odruchu jednego drgnienia scala to wszystko

Morał z tego taki, nie prowadź byłej w krzaki, jeśli chce paradować z Pradą, załatw podróbkę - wpoisz złodziejowi lepszą nauczkę :)))),

Wczoraj byłem dziś jestem a czy jutro będę tylko los wie Wczoraj się uśmiechałem dziś też się uśmiecham a jutro kto wie Wczoraj nadzieje widziałem dziś też ją widzę a czy jutro licho wie Wczoraj było bardzo udane dziś też jest na tak jutrem się nie martwię Przecież życie to szlak który ma drogowskazy trzeba je zrozumieć

bo ja chcę jeszcze poznać inne smaki a paleta mimowolnie droczy się tym soczyściej rezonują nieprzejrzałe słowa podane na tacy cel podróży najzachłanniej już tu jest

Z cyklu 350 uniesień duszy Zagraniczne rozkosze Słuchałem kiedyś Dźwięków gamelanu Jak pięknie chłopcy grali Choć nie byli z mego klanu Podróże kształcą Podróże uczą Uważaj jednak na słodycze Bo w końcu Cię utuczą //Marcin z Frysztaka

To się nazywa wiersz poprawny politycznie! Jest i tęcza, i reset, a nawet kuszący księżyc i gwiazdy. Myślę, że tym razem nikt nie powinien się czepiać. Wszystkiego dobrego Jacku.

Piotr znów wiódł kłótnię, z byłą (Zawady). Wtem ktoś ją w krzaki zwinął, lecz zwady z nim żadnej nie chciał, więc pyska dał… i torebkę odzyskał. Tę, co 'jej' kupił, kiedyś. Od Prady!

Sypała wdziękiem już w piaskownicy babki stawiała coraz piękniejsze w przedszkolu była królową balu dama w przebraniu niepewnej lwicy Po lekcjach w kapciach szurała swojsko wciąż przydeptanych czułym uśmiechem opowieść snuła w znoszonym dresie słowem powszednim o szarych troskach W liceum gwiazda niejednych marzeń promieniowała dawną zwykłością swobodą gestów ciepłotą uczuć wśród ścian tulących codzienne razem Tuż przed studniówką tanga i walce wokół dywanu ćwiczone gładko rok po maturze kapryśne szczęście sąsiedztwo znikło wraz z przeprowadzką Zdjęcia kwiatów z krzewu rosnącego na naszym osiedlu od zawsze. Służył wiernie do zabaw w chowanego, dom lub wojnę.

i tak zachodzę w głowę jednym słowem a na dwoje babka wróżyła

Robię zamieszanie a może zamieszanie ze mnie wyłazi może buduje może rujnuje albo zostawia człowiek bywa bałaganiarzem zaliczone na cztery lekcje historii oraz wiedzy o społeczeństwie Na imię przecież dali nam zamęt wypływamy na niejedną falę albo toniemy w ten odwieczny odmęt harmider to nasz pociąg zgodność powinność i obowiązek nawet prywatnie odpłacamy uwagę my jak należy poeci całkiem nieodpowiednich wierszy!! Warszawa – Stegny, 13.06.2023r.

Miasto dało mi życie, szkołę i pracę Wychowałem się wiele lat w mieście nad Wartą Miasto z przeszłością, bo z Powstania Wielkopolskiego i innych ważnych dat w moim mieście. W czerwcu robotnicy wychodzą na ulice, by walczyć o godne życie moje serce jest z tym miastem To historia opowiedziana mi przez mojego przyjaciela, który zostanie w Miłostowie na zawsze. Mam to miasto w sercu, bo byłem jego częścią Lovej . 2023-06-18

Rutyna już północ i za nami kolejny dzień nowy do startu się szykuje i ptaków sznur wysoko nad głową - /pamiętny w myśleniu o tobie/ na szlaki trafił poszarpane i nudę w moich oczach usta milczące zdrętwiały a gwiazdy wiekuiste szepczą na niebie: wszystko wiem o nas i nic nie wiem już północ pierzaste istnienia wylatują z gniazd ja wciąż zalegam u ciebie bez skrzydeł bez żadnego marzenia w przyzwyczajenia wrastam wciąż jeszcze letnie

cegła ma dylemat większy z każdą chwilką jestem częścią muru czy zatkaniem dziury tylko

cukrowa wata ma smak dzieciństwa złe myśli wyrzuć z cierpiącej jaźni są jak ukryte ciche przekleństwa nie pozwalają żyć Ci w przyjaźni ... :} nie dajesz spokoju kończę w następnym poście:)

@jan_komułzykant Ale pomidory to kochają😁

@iwonaroma Całym sercem jestem po stronie scalania. Pozdrawiam, Florian Nieuważny :-)

Tak, rozum potrafi rozdzielić, serce, emocje łączą. Pozdrawiam.

Jest taki dowcip, jak sędzia z Kujaw spytał na sali podłego zbója: - Jak mogłeś zabić dla pięciu złotych? - Tu pięć tam pięć, a pomyśl o tych, co mieli dychę - słowo, nie bujam. Dzięki jeszcze raz, doceniam mądre komentarze, a rymowane tym bardzięj :) To znaczy, że go nie skopałem? E, chyba mnie przeceniasz Natko. A ogródek oczywiście, z miłą chęcią pomogę, z nawozem też nie będzie problemu, znam kogoś, kto hoduje miłe krówki ;)) Pięknie dziękuję :) https://www.facebook.com/reel/1251193068858227

jest dzień otwarty w okiennicach na oścież wędrowne ptaki rozhuśtały przestrzeń nie pytam już o nic między błękitem a skrawkiem kartki jest obłok odpowiedzi czerwiec rozpaczliwie przegania szpaki z kolorów dojrzałej czereśni

@Rafael Marius Ja jestem równa bez parady 😅😅😅 , Deszcz też był, ale słońce oszołomiło mnie pod wieczór...

Mroczę się w sen zawiły Zgasnąć zasnąć w śnie By tam tylko śnić O tym co nie może więcej Przyśnić się Droczę się w śnie pierwszym Nogę moczę w drugim Jestem piękny jestem brzydki Topię się W śnie zawiłym Zanurzony w wodzie Za odległą boją Łeb schować pod wodę zbudzić się Znów bez życia głodu Czy utopić sen W jeszcze głębszym śnie

@duszka Dzięki Duszko. Coś w tym jest.. Pozdrawiam serdecznie T.

na sercu krzyż księżyc gwiazda pod czaszką najwyższa racja w ramionach rechot szatana grzebiący bez pożegnania na plecach miłości ciężar pod stopą nieznana ziemia w ustach bełkot odmieńca strażników raju odstręcza policzki pełne różane językiem chytrym pasione z pięści krwią archanioła zamazuje przykazań słowa sprzed oczu nieusuwalne dla uszu niewyciszalne z wnętrza słowem czy nożem nie wyjmie ziemskie ni boże przez ciało nieprzebolały dla duszy nieodpuszczalny za włosy nas czyn niedbały zaciągnie do piekieł bramy

Gdy się chce wiedzieć wszystko, to się nie wie nic. Rutynowe poznanie może zwieść na manowce, choćby nawet tylko dlatego, że ludzie się zmieniają, czasem bardzo. I już nie ma tej pięknej miłej dziewczyny z przed lat. Jest ktoś zupełnie inny, lecz schemat patrzenia przez pryzmat nawyków nie pozwala go zobaczyć. Nie może być relacji z cieniem , a czasu się nie cofnie.

Z cyklu (prawie jak) haiku Pielgrzym musi wiedzieć gdzie iść Gdy nie wiesz jesteś włóczęgą Pytam ptaka o drogę //Marcin z Frysztaka

@Nata_Kruk @Nata_Kruk Bardzo dziękuję za czas i słowa. To moje pierwsze wyskoki z szuflady na głęboką wodę. Jest tam niestety literówka. Powinno być: ni boże Podobnie jak: zgubieni, oraz pasione; zamiast słów, które są w tekście. Chyba wkradła się automatyczna korekta, albo nieświadoma :). Informacja dla mnie, żeby wysyłać gotowe pliki, bo nie ma możliwości edycji. Zwrócę uwagę na przymiotnikowość. Pozdrawiam serdecznie

dobrze żyje strateg wschodu choć utracił część z dochodów to wyliczył straty z obu to do tyłu to do przodu angażuje część narodu będąc drzazgą w oku nie oddaje za free frontu nie wychodzi wciąż z amoku historycznie już jest w środku poczuj trochę tego smrodku torturują ludzi - ludzie oni z ludu - tak na luzie mało śmierci mało bólu on spokojnie idzie lulu atomówek kilka sprzeda pomoc idzie i nie z nieba twardorękich jest od liku demokracja ma to w pliku zbrodni przestępstw gości strateg nie wie?! - o litości hej strategu żyj najdłużej byś mógł cierpieć za to później bo im więcej wojny w wojnie tym pokoju więcej po niej

Aha, mówisz pewnie o 'gnojówce'. Kompost to też kupa, ale zieleniny i ziemi, którą gromadzi się po pieleniu i wyrwaniu. Wiem, współczuję, niechcący umoczyłem raz w tym palec. Szkoda gadać - nie ma na to środka, żeby zmyć. Nie pomógł nawet aceton. ;))

... nie widzę tutaj rozpaczy, to uwielbienie Boga.

Janko... takich jak Romek, pewnie wielu w kraju... świetnie podana treść... długie, ale czyta się jednym tchem. Pozdrawiam.

@Dragaz Głodny poeta już wystarczy, z tą mądrością bym uważała :) Proste słowa dotarły.

Być smakoszem, mądra rzecz, kiedy podróż i jej koniec już tu jest, smakiem obejść w żadnym razie, czas na smaki i ze smakiem :)

A to Ci dylemat :) ++

... z humorem, choć to.. chlanie.. niejedną rodzinę zniszczyło.

Witam - podoba się - Pozdr.wieczorowo.

No właśnie - wisi w tym sęk znaczy to, że co wiecznie stoi nie ma szans by wisieć bo za małe? ;)

Z przyjemnością przeczytałem. Lubię las i obok niego mieszkam, a dzisiaj znowu spotkałem dzika. Chciałem mu zrobić zdjęcie, ale uciekł wgłąb lasu. Pozdrawiam

@iwonaroma oj tak... 😳😅

Fakt, przy szczęściu nie boimy się odkrywać:)

dzień dobry peel trochę samolub. Sam ze słońca korzysta, ale słońcu skorzystać nie daje :)

na staroegipskim reliefie pełni dostojeństwa idą z ofiarą on i ona pierwsza żona królowa dalej druga ona jej córka jego bratanica i żona nie dzielimy władzy między obcych on ją wziął siłą ale to ona go uwiodła z żądzą nie uchodzi wygrana wszystkie brudy w jednym domu bez wyróżnienia skończyła dwie klasy w sam raz by na stolnicy układać pierogi do stu lub na wyborach postawić krzyżyk w rubryce wskazanej przez księdza chłopu trzeba dać nieważne czy w brudzie trzeba dać to wbijała do głowy ucząc mnie piec ciasto na drożdżach żyli długo i szczęśliwie czyli jak

Było szlachetne słowo i był niezwykły wyraz. Pierwsze nadmiernie dbało o siebie. I przybierało poprawną formę… Drugie walczyło, było odmienne i elastyczne… Pierwsze wycofało się ze swej grzeczności. Drugie zawojowało literacki świat.

@Leszczym A mnie się wydaje, że my - piszący poezję próbujemy słowami zrobic trochę w naszym świecie porządku.., nadać mu trochę więcej przejrzystości. Ty w Twoim wierszu (według mojego odczucia) też tego szukasz i co-nieco znajdujesz :)

,, w życiu istnieją rzeczy o które warto walczyć do utraty tchu,, cytat widnieje na rogu ściany szpitalnej ktoś miał tupet zrobić w tej właśnie sali oddział na którym leżą astmatycy ,,walczyć o każdy oddech do utraty życia,, pomyślałam a kobieta leżąca obok jakby czytała mi w myślach przytaknęła niewerbalnie czasami a nawet często bycie filozofem bywa drogą przez pandemonium szufladkowi ludzie bardziej podobni do awatarów mają lepiej w tej kwestii a nasza kwestia ? jak trzymać się serca kiedy chce się siłą wyrwać jakby traciło dech? Klaudia Gasztold

Niemożność przeprosiła liczydło rozbiła w palcach równanie neutralnie wyszła z inicjatywą przelała z kamienia w testament Niemożnośći nie wypada wypersfadować martwe morze w pianie i w pianinie gasić czy być na dworze Nastorić niemożnością by w skali nuty wyłapać pokaleczyć bębenki tłuc je i skakać Opatrzony i zszyty niemożnością w czerwieni krwawię obficie w duchowym pragnieniu Wykąpany i słony czysty przez niemożność krzywdy szczypią mnie rany wszystkich wyszydzeń.