Ranking

Śmierci ucieknę wierszem - niech wie, wcale cię nie zapytam - czy chcesz? Stoję w kolejce na progu - od dawna, teraz tak blisko - mówią... nieporadna. Widzę cię z daleka - wzrok robaczy, musisz zagryźć do końca - krew zobaczyć. Nie ufasz sile życia - zmurszała, zmęczona, wystraszona - sama została. Zdrętwiałe ręce - jak czucie niebytu, tchnienie przykrótkie - droga ad libitum. Zegar jakby przez mgłę - wskazania chowa, obserwujesz, słuchasz - drętwy niemowa. Nic nie możesz zrobić - już zapisane, jak stare kino - oglądane przez ścianę. Kilka kroków więcej - brakuje oddechu, patrzą, nie widzą - bierz i zaksięguj. Co dalej, nie wiem - godzina zero, zapiszą inni, obcy - w pamięci zmielą. I tekst w marmurze - przysłoni mgiełka, a życie biegnie - ptak tren wyćwierka. Wena jedyna - nad grobem stanie, smutek w jej sercu - zrobi znów zamieć. Zagra Boskie preludium - przybrane płaczem, nie dane mi było - już nie zobaczę. "My nie umrzemy nigdy(...), umiera tylko czas. Przeklęty czas(...)." - Algernon Charles Swinburne.

jestem pijana tobą już popełniłam ten błąd razem z palcami kroję chleb tu i tam rosną wielkie kwiaty rozjeżdża się krajobraz nogi mokradła śpiewająca głowa tak łatwo wyskakuję z siebie żeby tylko czuć ciepło ust zapach ciał mam tysiące powodów do nienawiści ale gdy zostawiasz ślady języka na mojej skórze nic nie potrafię rozbudzona śnię ciebie mnie ciebie we mnie

Siedzę i patrzę w okno, gdzie zgubiłem czas? Młody i gniewny przegrany przed metą Tak przez życie szedłem, aż się zatrzymałem Nie widzę szlaku, same ścieżki przypadku Wędrowanie z losem ma sens tylko bez bagażu Nie wejdziesz na szczyt idąc w dół

nasze myśli są jak wiatr bywają tu bywają tam to nasz świat nasze życie nasz kram nasze myśli to nadzieja która prawdą jest są jak skarb w nim tli się czysty sens myśli umieją się uśmiechać wiedzą co to płacz bez nich człowiek byłby ubogi jak bez płatków kwiat

podchodzisz, a ja zmieszana z twoją bielą czuję w pastelach

Nie umiem zakląć losu Ani dla siebie ani dla nikogo A chciałabym dla Ciebie Najbardziej By jeszcze raz usłyszeć że jesteś szczęśliwa Co tam raz tyle razy ile się może zdarzyć Chciałabym byś miała to o czym marzysz Tak po prostu Byś usłyszała to co słyszy codziennie miliony osób Słowa o miłości O tym by być razem No proszę a jednak zaklinam A twierdziłam że nie umiem Teraz wystarczy tylko czekać Aż się spełni

w niespokojnych czasach spokojni ludzie ubierają się na szaro nie noszą kolczyków małe radości wieszają dzieciom na kołysce a te się uśmiechają niczego nie świadome w niespokojnych czasach przy sklepowej ladzie znużona ekspedientka z długim stażem pracy pilnuje porządku i pakuje w papier złe słowa wyprowadza jak psa na spacer w niespokojnych czasach wieczni czarnowidze o posępnych twarzach w świątecznych czapkach za salą gimnastyczną podpalają świat złymi intencjami całkiem bezkarnie w niespokojnych czasach sztuką jest znaleźć jasny promień światła w trudnych błękitach a nie patrzeć tam gdzie ktoś swe myśli topi w ciemnościach przy byle zachmurzeniu

Tak, udało sie jej troche wniknąć we mnie i swoją obecnością złagodzić moje wnętrze, wprowadzić w nim wiecej pokoju. Jakoś tak... Trudno mi to opisac w "normalny" sposób. Dziękuję i pozdrawiam, Radosławie :) Czarne zmieniło się w szare i poczułam ulgę :) Dziękuję, Grzgorzu :) Cieszę się i dziękuję Ci, Leszczym! :) @Stracony Dziękuję Ci i miłego wieczoru! :)

Z zawodu jest mężem jego praca to małżeństwo ✽✽✽

na ulicy przy markecie na przystanku w autobusie na parkingu zza szyb samochodu na skrzyżowaniu i już podejrzewasz że to nie mógł być seks "tylko" uśmiech :)

Jestem człowiekiem z tych prostszych tkwiącym po same uszy w złożonej sytuacji z tych trudniejszych, przy ciężko zmiennych okolicznościach. Stąd właśnie wciąż nachodzą mnie koszmary przepełnione niezrozumieniem, których na siłę nie śmiem zapisywać, nie mówiąc o ich udostępnianiu. Że nie wiem albo wiem stosunkowo niewiele jest czymś powiedzianym zaledwie zdawkowo i umiarkowanie. Cóż, skomplikowana sprawa … Czasem komunał mnie najdzie, że robi się gorąco :// Warszawa – Stegny, 11.07.2022r.

Do twojego zamku Chcę trafić tam I w twoje ramiona Jesteś piękna Jak w tomiku poezji Każda strona Chcę całować twoje usta I twoje ciało Tego błysku w twoich oczach Jest mi zawsze mało I pragnę złapać cię za dłoń Całować czule twoją skroń Twoje usta smakować Chcę się tobie ofiarować W snach czuć twój dotyk I całować twoje łzy Jesteś boska jak anioł To właśnie ty!

Podobno od najstarszych dziejów mieli coś ludzie na sumieniu... I tak - wbrew pradawnemu prawu, chodziło o najstarszy zawód. Ten temat daje do myślenia, ale problemów większych nie ma. Wie o tym dobrze całe bractwo; najstarszy zawód, to zbieractwo. Gdy pradawnemu głód doskwierał, ten mniszek spośród traw wybierał. Zrywał owoce, i jagody, i szukał grzybów, gdy był głodny. A kiedy - z zimna - z sił już opadł, wędrował w dal, po chrust na opał. Wiem, choć lubieżni mnie zakraczą; najstarszy zawód, to zbieractwo.

Muzyka, łąka, galopujący puls, A przedtem smugi drzew. Zgubiony w biegu gniew, Bo świat dał mi teraz i tu. Twoje włosy falują w biegu, Kilwater perlistego śmiechu. W miłości nie ma grzechu, Miłość jest potrzebą. Budzę się Tobą każdego dnia rano. Ręce pracują, a głowa śpiewa: Kiedy znów śmigną drzewa, Kiedy zatoniesz w zatoce mych ramion? Teraz, wieczorem, rzeka skrzy Iskierki. Myślę z uśmiechem o jutrze, Ubrany w szczęśliwej omylności futrze, I cieszę się, Kasieńko, że to Bóg jest wielki. O! Znowu słyszę gawrony.. Że wazelina, że przesłodzony… I choć kocham teraz życie, to mam to w dupie, Piszę przecież siebie do swojej żony. Uschły pniak w rozkwicie.

@Leszczym Bardzo fajny komentarz, dziękuję. ? @Radosław Rzeczywiście: zawód - zawiódł się, trafne zestawienie słów, choć nie wpadłbym na to bez Twojej pomocy. A co do małżeństwa, usłyszałem niedawno taką opinię: małżeństwo jest najnudniejszą formą rozwiązania potrzeb seksualnych mężczyzny. ?

Kiedy jedno termin goni, i nie może czasu trwonić, robiąc ważną prezentację drugie bierze w ręce akcję, zaspakaja wnet partnera, który dane z netu zbiera.

zostawiać kogoś w ciemności... grzech śmiertelny , przecież wiemy co to znaczy okrucieństwo przeczy poezji vanitas

nie ochroniła noc ani intencja ani prawo odmierzają odcinki podmiejskich tras od wiosny do jesieni gnijące resztki o statusie gatunek zagrożony poległy w trafione-zatopione

Diament i kobieta diamenty na ich licznych oszlifowanych precyzyjnie krawędziach załamują się promienie światła i lśnią jak gwiazdy na niebie swoim naturalnym blaskiem w pięknym diamencie brylancie można dostrzec cały wszechświat dlatego jest tak ceniony a w połączeniu z kobietą ten wszechświat staje się bogatszy o zakamarki jej pięknej duszy razem są najpiękniejszą parą w kosmosie czyli świecie widzialnym i tym w marzeniach kobieta i brylant najpiękniejszy duet 4.2022 andrew

My, twarda zadra w tym.

pojmowany moimi malutkimi zmysłami a świat jest taki ogromny...

pod powieką chmur przygasa oko słońca nad horyzontem

to arystokrata w owoców orszaku zachodząca kula słońca o gorzkim posmaku

Fantazje liczbami Wymuszone Wstały Natchnienia senne Zmieściły ... ... Pomiędzy cudzysłowie Spokój Dziś Odnalazł świat Plotąc przestrzeń Plotąc mur Plotąc trzy Po trzy Z pierwiastków Wydarzonych Nad spalonym Smakiem WARSZAWA

@[email protected] Młodzież mniejsze ma zapędy idą walczyć nie o swoje strach przed karą kładzie cieniem każdy mówi ja się boję. Pozdrawiam

@[email protected] Chciałoby się mierzyć siły na zamiary lecz już nie te lata nie podoła stary. Pozdrawiam

@[email protected] Chojrak zza krzaka, albo ze schronu wszyscy to wiedzą brak mu rezonu potrafi straszyć i rozkazywać ale do czasu, będą go zbywać. Pozdrawiam

@Henryk_Jakowiec U tego gnoja łez nie zobaczysz, bo on morduje też własnych braci, w genach ma plombę na uzdrowienie, boi się śmierci tylko szalenie. Pozdrawiam. Słowem tchórz.

@[email protected] Polacy bitni, twardzi i w znoju wyłoją jemu skórę bez łoju więc Putin szlocha, słychać zza ściany o Boże ja już jestem przegrany. Pozdrawiam

"Myślę, więc jestem". Z tego co pamiętam filozofia poszukiwała odpowiedzi na pytanie czy w ogóle istniejemy.Zdolność myślenia okazała się dowodem istnienia człowieka.Miło,że przypomniałeś o naturze sprawczej myśli.Pozdrawiam

@duszka Ekstra ładne mini ;))) Brawo!!

@Henryk_Jakowiec Na Ukrainie Heńku to może tak, niech tam się walą nawet sto lat. Pozdrawiam.

@Henryk_Jakowiec Ula partnerka, zawsze i wciąż, powie Ci każdy jak jeden mąż. Pozdrawiam Heńku, kopę lat.

@Leszczym Ode mnie !! Ale mniej wydajnie...

@duszka Ładne. rozumiem, że prawda dodała coś od siebie bardziej wyrazistym kolorom? Pozdrawiam serdecznie.

kochajmy świat w dzień róbmy to nocą nie nie bójmy sie horyzontu nawet gdy pada a smutek tuż obok gdy jest nam ciasno kochajmy z uśmiechem nie bójmy się prawd nie zawsze bolą gdy słońce się uśmiecha a nadzieja jest obok cierpliwie czeka kochajmy go dziś przecież jutro to niewiadoma... nie wstydźmy się tego owe kochanie na pewno nas nie oszpeci

@janofor Najlepiej być sierściuchem i kierować instynktem, jak zeżre tego z rozumem, mam sumienie czyste. Pozdrawiam, fajny wiersz.

Jaskółkę przegoniła złota kukułka. Brakuje śpiewu.

Kiedyś, dawno Dawno temu Mógł wszystko Poruszyć góry Dokonać rzeczy Pozornie niemożliwych A teraz Ludzie widzą Upadek Nie taki zwyczajny Głośny Dramatyczny Bo w tej chwili Umiera poeta Wena Sobie odeszła Słowa Zamarły wnet W głowie tej Pustka pozostała Czy się kiedyś Odrodzi na nowo? Nikt nie wie Świat niegdyś Kolorowy i wesoły Stał się pusty Szare obłoki Nawiedziły miasta Pełne mroku Bez nadziei Na jakąkolwiek Lepszą przyszłość Tłum oszalał Bo kto im poezję da Zilustruje i zainspiruje Do twórczości swej W czasach tych Kiedy są na prawdę Ważni I potrzebni?

@[email protected] muzyka jest dopełnieniem tego wiersza. Razem brzmią tak jak powinny. Mam w głowie jak czytasz ten wiersz, pod tego Chopina. Pozdrawiam

@iwonaroma ja nie podejrzewam, ale odbiorcy uśmiechu mogli mieć różne myśli, bo to w Polsce trochę dziwne :) Pozdrawiam :)

Jako Wilcy, dopadliśmy Baranka w lesie "Hola" - rzekł - "mam prawa, wieść gminna niesie, Proszę dać mi trzy powody, Nie pożrecie mnie bez zgody." Prawie ze śmiechu umarłem Lecz spokojnie mu odparłem "Słabyś, dom daleko i żeś w lesie, Zjem Cię więc ja i moi kolesie".

@23. A co na jutro... czy z norek futro? Pozdrawiam.

Droga do Ramkvilla Postanowiłem wybrać krótszą trasę mam awizację czasu jest niewiele jadę więc na załadunek do Ramkvilla wąską, coraz to węższą, krętą drogą wokół jeziora to zaledwie siedemnaście kilometrów jest zdecydowanie bliżej ale jest dość niebezpiecznie ledwo co mijam się z osobówką ile tylko można zjeżdżam na prawą stronę koła naczepy w żadnym wypadku nie mogą trafić na miękkie pobocze inaczej pociągną za sobą cały zestaw położę ciężarówkę w moim życiu dokonałem wielu wyborów słusznych, jak kompletnie nietrafionych przeoczyłem niezliczoną ilość ważnych mniej ważny nieistotnych chwil a być może po prostu tak właśnie miało być droga do Ramkvilla jest przecież jedną z wielu w końcu dojeżdżam na miejsce pracują tylko do piętnastej załadunek przełożony na jutro rano teraz mam dla siebie czas cała noc przede mną otwieram zimne piwo notatnik w smartfonie tak sobie myślę co takiego ważnego w moim życiu przeoczyłem tak naprawdę czego mi brakuje, że nieustająco sięgam do poezji piszę wiersze. a być może po prostu to tylko droga jedna z wielu do Ramkvilla. Ramkvilla, 05. 07. 2022.

A czy bez takich "przeoczen" poezja miałaby serce? Serdeczności Dachu

Etyku, nie wszystkie sznurki są połączone dla ciebie.

Niekończące się historie - krótko, zdaniem lapidarnym - mają swoje rozwiązania w trybie indywidualnym.

zatrzymały wzrok maki z prawej przy drodze hamują koła

mamy „ sny” sprzężone.