Cała aktywność

@Annna2 I była jeszcze bardzo młoda tylko 48 lat. Bardzo mi przykro!

@Annna2 Annno, dobrze wiesz, że uczymy się całe życie. 🙂

@Annna2 można by powiedzieć Europo obudź się!!!

@Wiesław J.K. moja Mama też zmarła na nowotwór

Kiedajszo roz na tydziań Grózka i Matulka na targ jeździuła. kołam abo bryczkó z kokoszami, jojkami, śniotanu, abo gajsiami. A tero nowó szyrokó szosijó do mjasta je, oltów za gwolt i te tretuary rozmaite. Ta staró, wojskó droga połobsodzanó szczepami, to sprowdy só nopsiankniejszo. Do łąk podwodnych fukus przypłynął, pełen jodu miał wygląd bursztynu. I dni co płyną obok, a może inne, czy pominięte te ważne. I te które uczyniły ze mnie człowieka, tamten świat i szara kobieta. I czarno- biały album jak skrzynka a w nim zapomniane zdjęcia. I chwile zatrzymane w kadrze, a może tylko przypadkiem. Wszystkie smaki, zapachy jak trudno je pochować. I w tłoku niemożliwy do napisania poemat. Ona co słońcem uwodzi, bywa dżdżysta, przecież wciąż są torfowiska. Urodzaj grzybów w lasach, po rolnych uprawach i dawnych zyskach, po ptasich odlotach. Ile kosztuje odwaga. Czy aby żyć to trzeba umierać? Wiara, bo już niczego nie da się zmienić. Kiedajszo- dawniej Grózka- Babcia, kokosz- kura, gajś- gęś koło- rower olto- auto gwolt- dużo szczepy- drzewa tretuary- chodniki

@Wiesław J.K. nie wiedziałam, ale fajnie wiedzieć

@UtratabezStraty nie, specjalnie to nie, oczywiście. Ale jednak dał nadzieję

@Robert Witold Gorzkowski to prawda. Kiedyś tam przeczytałam takie stwierdzenie( nie pamiętam już kogo) a po co tam ta historia, jest nudna i nieważna)

@Berenika97 chciałem ustosunkować się do Twoich słów. Moim zdaniem rozpoczął się powolny upadek, bo choć nic nie wróżyło klęski i po początkowych wielkich sukcesach Zygmunta III Wazy (zdobycie Kremla, Kłuszyn i wywiezienie carów Szujskich i ich hołd w stolicy) posiadał on olbrzymie ambicje do tronu szwedzkiego. „Polski” kandydat na króla nawet by się na Szwecję nie obejrzał. Kraj biedny i rozbójniczy. Daleko było Szwedom do osiągnięć polskiej kultury. Przez sojusz z sobiepańskimi Radziwiłłami a więc szlachtą litewską (ciągle bo już od Władysława Jagiełły pragnącą umniejszyć znaczenie Królestwa Polskiego w sojuszu) mającymi ambicje do tronu Polskiego, wykorzystującymi wszelkich możliwości do pogrążenia Polski i dzięki temu wzrostu wartości Litwy i przez to swojej. Zygmunt zamiast osadzić Władysława IV na tronie carów wdał się w spór o stołek w Szwecji. Po śmierci ojca, Jana III Wazy, stał się królem Szwecji w 1592 roku, ale wkrótce został zdetronizowany przez Karola Sudermańskiego, co doprowadziło do lat konfliktów polsko-szwedzkich. Zygmunt nie pogodził się z utratą tronu. Próbował odzyskać władzę siłą, a w 1598 roku poniósł klęskę w bitwie pod Linköping. Następnie, w 1600 roku, ogłosił inkorporację Estonii do Rzeczypospolitej, co było bezpośrednim powodem wybuchu wojny polsko-szwedzkiej. Któremu królowi „rodzimemu” zależałoby na tak irracjonalnym ruchu. Mając u bram odwiecznych wrogów na wschodzie i południu?. Do okradania Polski zgłosiła się wtedy cała Zachodnia Europa z najnowszymi zdobyczami militarnymi tamtych czasów armatami. Szwedzi wywieźli nawet kamienne nadproża z zamków i siedzib magnackich obcą im była europejska kultura. Wywozili narzędzia rolnicze bo uprawa ziemi była im obca (przez co doprowadzili do wielkiej klęski głodu porównywalnej do „reformy rolnej” panów Dzierżyńskiego i Stalina na Ukrainie). Jeszcze przez wieki w Szwecji wisiały portrety polskich rodzin magnackich jako ich rodzimych przodków. Paradoks tej sytuacji polega na tym że uchroniło to skarby i zabytki przedwazowej Polski przed zniszczeniami rozbiorów oraz pierwszej i drugiej wojny światowej. Dlatego myślę sobie a jest to moje subiektywne zdanie że od Wazów rozpoczął się powolny upadek Rzeczpospolitej. Bo wstąpienie Zygmunta na tron tego nie zapowiadało. Możesz się z tym nie zgodzić każdy ma prawo do subiektywnej interpretacji historii, wskazując na różne niepublikowane do tej pory źródła. Na beju często na ten temat rozmawialiśmy z @Annna2 cy z @Marek.zak1 tu jeszcze mniejsze jest zainteresowanie historią niż tam. Tam był jeszcze Michał który lubił i tłumaczył historię. Stosuję wielkie skróty myślowe bo raz że nie mam czasu, a dwa tu niewiele osób interesuje się historią i zna historyczne zależności. W końcu się zebrałem aby choć skrótowo przedstawić Tobie moje stanowisko. Mam nadzieję że nie muszę rozwijać wątków bo są one zrozumiałe.

Obudziłem się we śnie I usnąłem na jawie Przebudziłem demony O których nie wiedziałem Walcząc do śmierci Śmierć pokochałem Niezniszczalny polubiłem Porządek a chaos zapieczętowalem Idąc do śmietnika Znowu ją spotkałem By żyć - żyję w chaosie A ona już postawiła Świecę na moim grobie Mam przekonanie jakieś Że to wspaniałe Rodzinne spotkanie Nawet gdy chryzanntem I innych sztuczności Nademną nie będzie Ona tam będzie Pilnować dopalajacego Się po mnie płomienia Aż nie zabraknie wosku może knota Bo nawet babcine Wici mają W płynącym nurcie koniec W nieprzerwanie Łączących się Strumieniach Aż do ostatniej Kropli wody

wchłaniam krzyk drżący na moście widoczny w podgięciu upadkiem na wodę słyszę najdalej zostały same wykrzykniki

@Leszczym Ostatni będzie przebojem. 2025.

pułap

A propos hymnów narodowych inna ciekawostka to podobieństwo Mazurka Dąbrowskiego do hymnu państwowego byłej Jugosławii.

@Berenika97 Krótko mówiąc nuda da się lubić! Myślę, że nuda tak naprawdę nie jest nudna. Spójrzmy na sprawę w kontekście ludzkiej mózgownicy. Mózg to siedlisko myśli, rozumu, natomiast umysł to aktywność mózgu człowieka, zdolność myślenia, rozumowania. Patrząc z perspektywy umysłu, człowiek nigdy się nie nudzi. Umysł nieprzerwanie pracuje nawet podczas snu człowieka. Myślę, że dla umysłu słowo nuda nie istnieje. Powiem więcej, uważam, że umysł to twórcza, napędowa moc duszy/ducha, ożywiająca i pobudzająca ciało do bezustannego działania.

@UtratabezStraty Ogólnie mówiąc Napoleon wiele dobrego nie uczynił dla Polski, jego zamiary podbicia czy też pokonania Rosji spaliły na panewce, a przy okazji wykorzystał żołnierzy polskich do swoich celów , dla których to rzeczywiście była szansa na odzyskanie wolności i niepodległości Polski. Francja, to był i dalej jest taki złudny sojusznik. W moim przekonaniu na Węgry i Włochy można bardziej liczyć.

@Migrena Jacku, piękny wiersz, życiowy. Takie powroty zdarzają się rzadko. Wiersz pobudza szare komórki mózgowe z świdrującym pytaniem: Czy warto ryzykować? Doświadczenie życiowe i mijający czas kształtują świadomość. Młodość jest pochopna, a człowiek dojrzały emocjonalnie uświadamiając sobie, że być może niewiele mu czasu pozostało na tym świecie, potrafi wybaczyć i poprosić o wybaczenie z nadzieją, że kontynuacja zerwanego związku z przeszłości, może zakwitnąć czymś pięknym w teraźniejszości czy też przyszłości.

kiedy nie udaję mądrzejszej niż jestem a każdy mój oddech wychodzi naprzeciw moim rozchylonym swobodnie udom przygotowanym na szeptanie kiedy moje ciało przemawia najbardziej prymitywnym językiem stając się instrumentem wspólnej kontemplacji życia wyrażam tylko moją miłość do ciebie w ramionach innego

piętro

@Annna2 , pytanie, dlaczego Napoleon dał nam tylko tę "namiastkę wolności"? Ja, w każdym razie, nie widzę powodu, żeby Napoleonowi być jakoś specjalnie wdzięcznym i jestem zwolennikiem skreślenia zwrotki o nim z naszego hymnu państwowego.

@Migrena Brzmi ciepło.

Płomień chwili niesie, a świt — rozpala dni i nie wiem co przyniesie, może Ciebie — mi. Płomień chwili niesie, coraz większy szum, w podtopionym świecie, nadbodźcowych dżum. Płomień chwili niesie, sens i wiatr dla słów. Serce - żagiel, rwie się, tam gdzie pełnia — ust. Płomień chwili niesie, w coraz płytszy czas, w nadchodzącą jesień, jeszcze w błękit szans.

@Somalija księżyc muskający ciało... srebrzystą poświatą rozwidniającą oliwny gaj zapomnienia, tchnieniem owiewającym skronie, spadającym tak lekko na usta, na szyję, na...

@Annna2 Aniu. "A jeśli i ta miłość jest tylko złudzeniem, co dalej?" nie wiem ! dziękuję bardzo. @Marek.zak1 i masz Marku rację - wszystko się powtarza ! dziękuję! @KOBIETA Dominiko. dziękuję za podobanie :) dziękuję, że jesteś :) @viola arvensis Wiolu :) już pisząc Twoje imię uśmiecham się. z sympatii wielkiej :) dziękuję pięknie!!! @huzarc jeżeli kochać... jeżeli kochać... to już tylko ile sił w człowieku. bo miłość to coś takiego jak cały świat. tylko, że jest jej więcej. dzięki wielkie :) @Robert Witold Gorzkowski Robert. dziękuję !