Cała aktywność

Putin ty cholerny draniu twoje chore marzenia trzeba leczyć człowieku obudź się zrozum co to są smutki i łzy Putin kim ty jesteś że swoi się ciebie boją nie mają snów nie kombinuj nie ma sensu byś wrogiem był Putin po co ci ten grzech za który i tak kiedyś słono zapłacisz proszę zrozum to że wschód słońca i zachód ma sens

@Berenika97 ... a świat świat nie zna zakazów nie raz byśmy chcieli aby zapomniał a on on nie zważa na gorycz z wszystkiego potrafi wyczarować ... nie słodycz ona szkodzi ale światło prowadzące do tego co chwilowo ugrzezło w duszy już się robi jaśniej kawa nie parzy nie jest za zimna jest w sam raz ... Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

@Berenika97 wiersz niemalże brzmi jak liturgia, albo japoński ceremoniał picia herbaty (tu kawy) Piję kawę- zawsze rano z mnóstwem mleka i z cukrem. herbaty nie lubię zbytnio- chyba że dla towarzystwa- i w odróżnieniu jej nie słodzę

Witaj - ja też co rano idę do kuchni i wypijam filiżankę kawy z mlekiem tak otwieram kolejny dzień patrząc na uśmiech żony - i tak od lat - oby tak dalej - Pzdr. kawowo.

Bezczelnie humorystyczny pastisz biblijnej sceny, który zderza sacrum z dosadną fizjologią. Ciekawie bawisz się językiem i dźwiękiem, choć momentami rytm i żarty są nieco zbyt ciężkie, by w pełni wybrzmiała lekkość formy. Groteskowa reinterpretacja mitu ma jednak swój urok, szczególnie w przewrotnym finale.

co prawda wygenerowne przez komputer , ale trzeba troche czasu poswiecic na dobry efekt , lubie dodac obraz do wiersza. dodaje dodatkowy wymiar poezji. dzieki wszystkim za komentarze i lub znaki :)

@bazyl_prost sporo się dzieje:)

Takie światło poranka, nawet w ponurym świetle jest:)

Lubię małą czarną:)

Fajny wiersz, a ta ciemna materia, to jak Wojny Gwiezdne przy stole, gdzie za chwilę pojawi się Lord Vader:). U mnie też podobna procedura, z tym, dla ochrony żołądka, piję kawę a dużą ilością mleka, też, żeby wrócić do rzeczywistości. Jeszcze nie tak dawno miało to miejsce po powrocie ze spaceru z Sową, po którym już byłem rozbudzony, teraz od razu do stołu. Udanego dnia.

@Berenika97 ja mam kaca od nadmiaru kawy chyba piłem by uciec, może mleko albo aloes albo miłość fizyczna mnie ukoi, dziś świat też mam gdzieś zostają granice rozsądku

@Berenika97 Ten wiersz jest bardzo czuły i na pewien sposób cielesny. Zamyka sobą mały poranny rytuał w kilkunastu wersach. Da się go czytać tak, jak parzy się dobrą kawę - powoli, łyk po łyku.

Jedyny ruch to siwy dym nad krawędzią. Czerń w filiżance nie ma dna, jest studnią bez echa. Nie piję, by uciec. Piję, by wrócić. Ciężar ceramiki to ledwie wstęp - smak jest tutaj treścią. Ciemna materia na języku – to dowód na istnienie rzeczywistości. Jej gorycz jest osią, wokół której obraca się poranek. Czekam, aż straci swoją gorączkę. Zanim wrzątek stanie się ukojeniem, świat ma zakaz wstępu.

to coś na nutę dzwonnika z Notredame? albo banał...

@AmberBardzo dziękuję! Dziękuję za komentarz i podzielenie się swoim doświadczeniem. Masz rację - są momenty, które zostają w pamięci zbiorowej, jakby czas się zatrzymał. Historia Twojej koleżanki z American Express to niewiarygodny zbieg okoliczności... To pokazuje, jak cienka bywa granica między tragedią a ocaleniem. To właśnie ta zbiorowa pamięć o przełomowych momentach sprawia, że mimo dzielących nas lat i kilometrów, możemy się nawzajem zrozumieć. Dziękuję, że podzieliłaś się tym wspomnieniem. Twoje spostrzeżenie o "zwrotach w historii" trafia w sedno - to właśnie są te momenty, które łączą osobiste przeżycia z czymś większym. Moje opowiadanie powstało na podstawie relacji o tamtych czasach ludzi mi bliskich - mało w nim fikcji. Serdecznie pozdrawiam.

@Andrzej P. Zajączkowski trochę to zawiłe i enigmatyczne, nie wiem kto to jest tropikalna narzeczona...

@Andrzej P. Zajączkowski lubię Emily, w niej jest jakaś czułość i delikatność

@tie-break Nawiązanie do Psalmu 23, poprzez zwyczajne( niezwyczajne życie) Bo miłość prawdziwa nie potrzebuje pytać- wie i zna okna w których jest światło.

@wierszyki sztuką jest nie zrobić kolejnego śmiecia

~~ Skaczyński dziś w roli zająca szaraka - jednak tak jak niegdyś, nie pozwolą mu skakać. Spoza miedzy - od Wolskiej Krainy, wyzierają złej sławy ruiny. Bolesny dlań powrót tchórzliwego pętaka. ~~

@tie-break Dojrzała , spokojna miniatura refleksyjna.

Wezwał, byśmy się stali jak dzieci, szukam więc drogi do tamtej ufności sprzed lat, gdy jako pięciolatek przeczytałem z ciekawości Ewangelię i nie pytałem, czy to prawda, a raczej - co nią nie jest. Nie pragnę zostać uczonym w Piśmie, by dopasowywać światło do słów i znaków. Może jestem na to zbyt prosty, a może wystarcza mi po prostu ciepło dłoni pasterza, którą kładzie mi na głowie tuż przed nadejściem burzy i zaraz po niej. A z tobą chcę przy porannej kawie cieszyć się świtem, który nie wybiera okien.

@KOBIETA to jak dziewczyna chce być chłopakiem chyba, albo pierwsze spotkanie z żelazem i kobaltem

@Tymek Haczka fajnie być tym imago chociaż mówią o takich że niekumaty i nie jarzy

@Robert Witold GorzkowskiDziękuję. Tak, rzeczywiście coś w tym niespełnieniu jest.