Cała aktywność

cisza po zmarłym bywa tak cicha że aż boli jest niewidzialna a mimo to ją wyczuwamy boimy się jej lękamy czy nie przemówi taka cisza jest trudna bo płacze

@huzarc a więc masz coś dużo więcej niż siebie - masz honor!!!!

@Christine dziekuję za piękne słowa zwykłym dziękuję:) ale niezwykłym bo jestem Twoim komentarzem wzruszony:)

@Arsis no co? Oj Włodziu

@iwonaroma Zatem kochajmy się będzie piękniej.

@Arsis Zrobiłam wszystko w sobotę i niedzielę, zdałam egzaminy po każdym stopniu, a zaświadczenia przesłałam na sekretariat. 🙂

Na te ma kule... Luka metan.

Anna, a na plaży żal pana...

@iwonaroma Fakt są tacy co siedzą tylko w swojej głowie i nie lubią spacerów pod rękę ze zmysłami.

@violetta To pięknie.

Ja tu: ta ma gały, była gama tutaj.

@Somalija i jak? jak panele?

@Gosława o kurde...

już chyba ustały bóle fantomowe po sercu którym nakarmiły się gołębie jeszcze tylko daliby knebel zamiast języka żeby ciało wysyciło pragnienie monotonną zabawą w nomos kosmos orgazm i byłoby naprawdę dobrze ale aparaty chwytające znaczenia coraz trudniej oddawały światło papierosy w żabce dickensa grójecka skręcić w banacha w uszach molekularne treści czy ziarenka piasku między płytami chodnika były tu wtedy gdy świat wydawał się przestrzenią bez pytań i odpowiedzi

- Aro, mały był kociak Kai: - Co, kły? - Był amor? - A ... Luz aromatu tam oraz ul. Uciskano kociaka: i co - kona... K, Si/Cu. - Co ma Kaj? - Jaka moc?

@Christine poproszę:) chcę się w Twojej magii zanurzyć.

@Migrena Chcesz unieść kruchość moich wierszy, Choć sam jesteś utkany z głosu i cienia, Ale w każdym wersie, który stworzę Znajdziesz dla siebie odrobinę istnienia.

@Rafał Hille Ciekawy koncept wiersza daje szansę na jedną z możliwości.

@Simon Tracy Świat analogowy, czarny jak płyta winylowa-życie... Dziękuję, pozdrawiam.

ciągle się zmienia

@Christine dziękuję:)

@A.Between Dziś poszukuję wierszy z ciszą. Twój jest piękny i mądry. :))

Każdy świt niczym cios w serce Żywe przez ostatnie chwile Zmierzch potokiem cichej krwii Bez przerwy zalewa sumienie Pnącza śmierci wrastają głęboko W obumarłe ciała myśli Bezsilny wzrok wiecznie utkwiony W mrocznej codzienności Oh, smutno mi patrząc na ludzi Tkwiących w tym potworze

@E.T. Obecność bez obecności, ładna miniatura :)

@Berenika97 Dziś też pisałam o ciszy - chyba jej bardzo potrzebujemy. Ciepły i piękny wiersz. Pozdrawiam. :)