Cała aktywność

channelling spells

Niewiń siebię i innych poznaj wietrze wode i winnij ustrój zmień wystrój zyskaj nastrój wietrzę przepływ

Królik zawsze stoi za rogiem Wskazuje na zegar Jest przecież dobrze Czas i tak nadejdzie Wiadomości stają się krótsze Godzina dzień dwa dni Bez odpowiedzi Królik się uśmiecha Jest ktoś inny To nie było to Ona już tego nie czuje Królik nadal wskazuje na zegar Teraz już wiesz Królik zawsze miał rację

Samotny, milczący słowik... to może chory? Szkoda, że się nie odzywa. Pozdrawiam :)

Świetne. Jaki on ludzki, ten księżyc... raz prawy, raz lewy, a bywa że cały. Niestały jest, ale to akurat nawet dobrze... jemu wolno. Pozdrawiam :)

Liczę na to. Pomyślnego Poniedziałku. ;))*

門 - podwoje

@viola arvensis a ja mam w głowie scenę z powiesci Remarqua, "droga powrotna". tam jest podobna namiętność która "nie cierpi zwłoki". piękno w tym jest wielkie. chociaż surowe i dzikie. dziękuję Wiolu :) całym sobą :)

@violetta a skąd wiadomo, że nikt nas nie odwiedził? może jesteśmy pod ciągłą obserwacją wielu ukrytych oczu?

@Arsis może w innej galaktyce, ale w naszej na pewno nie, bo dawno by nas ktoś odwiedził, a nawet zabrał ziemię:)

@violetta Utrzymywanie, że tylko Ziemia jest piastunką życia, jest równie bezsensowne jak twierdzenie, że na dużym obsianym polu mógł wyrosnąć tylko jeden jedyny kłos ... pomimo paradoksu Fermiego - nie jesteśmy sami

@Migrena Po przeczytaniu przypomniał mi sie film, który oglądałam lata temu -wielka milość/namiętność, czasy wojny i oni tak bardzo siebie spragnieni, gdzieś na ulicy w miłosnej ekstazie... Film był niesamowity , wiersz też uruchamia wyobraźnię, świetny.

@iwonaroma mam szczęście, że czytają moje wiersze tacy wspaniali ludzie jak Ty. dziękuję Iwonko :)

Jestem tu chwilę — może i chwilą, przesiadam siebie, szukam peronu, prześwietlam ludzi jak w starym kinie, w taśmie, co płonie celuloidem. Przystań podróżnych — poziomów tyle, uśmiechy szczere, szydercze, jasne; lęk w sercach szarych drży jak motyle, głos obojętny w tłumie wygasłym. Prawda przy prawdzie, kłamstwo tuż obok, sznurki przy ścięgnach w pół gestu drżące, prośba jak rozkaz — portret nieznany z miejscem, co czeka, choć tego nie chce. A czas tu stoi, choć mijam ludzi, ich kroki płyną jak cienie w wodzie; każdy z nich nosi własne zasługi i własne winy — te, które zwodzą. W spojrzeniach migot tęsknot ukrytych, w dłoniach — rozstania ledwo domknięte; nikt nie zatrzyma chwil nieodkrytych, choć chce je trzymać, jak szkło rozcięte. A kiedy wreszcie ruszy mój pociąg, zamknę za sobą peron tej chwili; zabiorę tylko to, co wciąż płonąc przez cudze twarze — mnie ocaliło. I wiem, że wrócę w to miejsce kiedyś, gdy noc znów zwinie świat w celuloid; bo każdy obraz, nim zgaśnie — przecież szuka człowieka, by w nim się dożyć.

@violetta właśnie tak :) Dzięki

Masz dar :)

@iwonaroma każde dziecko się cieszy:)

@ArsisTrzeba wykluczyć obcych, bo ich nie ma na tym świecie, w kosmosie. Każdy chce zarobić na informacji, przecież takie mamy czasy. Długo będą tak kłamać, opowiadać bajki, bo na tym zarabiają, nie powiedzą ci prawdy. My nie możemy tego zbadać, bo jest za daleko i nie mamy narzędzi. 3iAtlas zbliży się do ziemię w grudniu, będzie bardzo blisko. Co nas czeka, to czas pokaże.

@violetta to nie ja - to życie !

;) rzeczywiście:)

@violetta powypuszczała rozmaite dżety. albo się rozpada i odrywają się od niej liczne fragmenty, albo to od silników manewrujących... nie popieram teorii spiskowych, ale z tą "kometą" śmierdzi na kilometr. ten cały wcześniejszy shutdown (aby, co? żeby NASA trzymała mordę na kłódkę?) i te liczne obserwacje niemalże wszystkich sond, co śą w dyspozycji nasa, esa itd... w przypadku innych komet nie było takiej histerii. była, przeleciała, poleciała i nara. a tutaj?

dawno cię śnieżku nie widziałam mój ty płateczku moja ty gwiazdeczko

@infelia ;))) chyba raczej Bałwan niż Yeti :) pozdrawiam:)

@KOBIETA zatarta granica między snem i rzeczywistością. czułość rozprasza samotność, a pragnienie rozświetla wnętrze. Dominiko. zabierasz nas w niezwykłą podróż. aż się nie chce odejść :)))))) niech Cię szczęście otuli :)))))

@Marek.zak1 oj, Twoja kochana Sowa... Tak, gdy umiera bliska nam istota cierpimy bardzo. Wszyscy tak mamy co oczywiście nie jest pocieszeniem, bo jednak cierpienie jest czymś bardzo indywidualnym. Dzięki za głos @huzarc :) dzięki @Wędrowiec.1984 :) dziękuję @Manek Bardzo mi miło, dziękuję :) Również pozdrowienia @Migrena :) no cóż, listopad ;) Dziękuję i również pozdrówka:) @Nata_Kruk oj, bałaganią te wichury... Dzięki za życzenia:) @Rafael Marius Też tak robiłam:), myślę, że liście nigdy nie są złe na dzieci. Dzięki :) @Berenika97 Dzięki za tak pogłębiony komentarz i oczywiście za głos :) @Adler @Waldemar_Talar_Talar @Wiechu J. K. Podziękowania