Cała aktywność

@hania kluseczkaDla mnie brzmi to jak erotyk - chociaż do końca nie jestem pewna. Gdyby było "utopić się w tobie" to byłaby pewność. Czyli to zabieg celowy. :)))

@andrew więc może po prostu milczeć? dotknąć dłoni bez komentarza a słowa – zostawić dla tych chwil gdy cisza nie wystarczy

@violetta tak jakoś mi się szczęści :) @Annna2 Aniu. normalny figlarz ze mnie :) dziękuję serdecznie. @iwonaroma na świecie coraz gorzej to chociaż niech tutaj trochę wesołego słońca...... żyjemy. dzięki :)

@Annna2 Piękny, lekki wiersz pełen czułości i radości życia! Płynnie przechodzisz od dziecięcych wyznań do nostalgii za listami pisanymi piórem. Szczególne są te naturalne obrazy – rozszumiała czereśnia, słowik o świcie, skowronek o piątej. A to "Jakże jest pięknie od wczoraj" – to przecież czyste szczęście, uchwycone w trzech słowach. Masz dar chwytania tych leciutkich, ulotnych chwil i zamykania ich w słowach, które same śpiewają.

Nie zawsze można być sobą czasem sie w tym nie mieścimy jesteśmy sobie obcy Nie zawsze to co obok cieszy bywa że mocno boli mimo iż bliskie Nie zawsze mamy racje bywa że przegrywamy nie dajemy rady Nie zawsze nasze myśli są jasne jak gwiazdy bywają ciemne Nie zawsze prawda faktem bo życie to tylko moment który czasami kłamie

@iwonaroma Twój wiersz jest minimalistyczny w formie, a maksymalny w przesłaniu. Zestawienie jest brutalne – ta cała cyfrowa nowomowa ("łapka w górę", "daj lajka", "zaskrybuj") brzmi nagle tak... tandetnie. A potem pada to proste - "a ja chcę cię naprawdę bezinteresownie". I nagle widać kontrast. To "wierzysz?" na końcu - świetne! Czy uwierzysz, że tak można w ogóle chcieć? Czy w ogóle jeszcze umiesz uwierzyć w coś bezinteresownego? Super!

@Marek.zak1 Uroda kobiet ma znaczenie tak jak nazwijmy to ogólną kondycją i kompetencją mężczyzn :)

wiele bardzo wiele mówimy ubieramy słowa w iluzje robimy makijaż często są jak chwasty jak bukiet ze sztucznych kwiatów a gdyby gdyby były nagie pewnie … by zawiodły więc co z nimi… 6.2025 andrew Sobota, już weekend

@Nata_Kruk Napisałaś tekst, który sam w sobie jest "za_cięciem", przerwaniem, ale i zawieszeniem między światami. Ten tytuł z podkreślnikiem to gest – graficznie pokazuje ranę, przerwę w ciągłości, ale też techniczny zapis pliku, jakby życie było dokumentem, który można zatrzymać, zapisać w momencie cięcia. Pięknie splatasz przemijanie z trwaniem. Szczególnie porusza mnie kontrast między "zegarem kosmosu na trajektoriach orbit" a "szelestem opadłych liści" – wielki porządek wszechświata obojętny na ludzką miarę czasu, zapisującą się w "mapach na skórze życia". A zakończenie... To ciche, nieśmiałe "ale" – "w łonie kobiet zakwitają nieśmiało nowe nadzieje" – które mówi, że każde za_cięcie, każda rana, każda śmierć ma swoje dopełnienie w ciągłości życia. Nie triumfalnie, nie głośno – "nieśmiało". To wiersz o cykliczności, o tym, że zatrzaśnięcie powiek to też otwarcie ich gdzie indziej. Piękny!

@Berenika97 tak, w tym temacie krążyłam, pisząc ten wiersz. Dramat samotności... Dziękuję Ci serdecznie za komentarz i pozdrawiam słonecznie 😊

@Omagamoga dobre przemyślenia:) @Migrena żyjesz w takim wolnym świecie, gdzie wszytko śmieszy:)

@Nata_Kruk Ładny wiersz łączy sentymentalność z elementami nadziei. Świetny technicznie też, starannie wycyzelowany :)

@Ewelina Paradoks bliskości - im bardziej się starasz, im bardziej "rozpychasz łokcie", próbując zaistnieć, być zauważalną – tym większy dystans emocjonalny, egzystencjalny. Nie do przebycia. Wiersz o samotności we dwoje. Lub o niemożności dotarcia do drugiego człowieka mimo całej bliskości.

@Nata_Kruk świetny wiersz o przemijaniu i ten wymowny błyska nadziei na końcu - pięknie!

@tie-break "Gęsta nuda oblepia kształty i kolory" - nikt nie pisze o nudzie przy umieraniu. A przecież ona tam jest - między dramatycznymi momentami jest właśnie to - czekanie, nieznośna monotonia czuwania.

@Alicja_Wysocka Aluś. Nie trzeba nadążać - dobrze, że jesteś tu ze mną i ze swoimi obserwacjami. Twoja uwaga i poczucie humoru sprawiają, że nawet najbardziej pokręcone błoto staje się przyjemnością do dzielenia. i ja wszystkim się z Tobą dzielę :) radością też ;)

@Annna2 liście prawie wszystkie opadły na gałęzi ptak się kołysze nic nie widzę i nic nie słyszę z tych tajemnic ,które odgadły dobre intencje a może serce sprzedane pięknie jest tam gdzie pozostanę

@huzarc Bezlitośnie - dyktatorzy przemijają, ale "nędza wraz z mrokiem przetrwają - jak zawsze". To nie jest wiersz optymistyczny, ale prawdziwy.

@aniat. Wiersz pisany językiem ciepła i zachwytu, wybrzmiewa szczerze i bez gry pozorów. Jest w nim łagodność dotyku i pragnienie bliskości, które nic nie udaje. Wiersz intonuje intencję przytulenia się do świata, który potrafi być delikatny.

@Annna2 Piękno ukrywa się w intymności. Pozdrawiam:)

@Annna2 Aniu cóż za urok ! rozszumiała się czereśnia, słowik chwali życie... Twój wiersz to przepiękny most między dawnym romantyzmem a dzisiejszym światem. to zderzenie "śliny na znaczku" z pytaniem "Wyświetlisz mi się ?" jest genialne. prawdziwe poetyckie szczęście !

@hania kluseczka Technologia nie tylko zmienia nasze relacje, ale rozmywa samą rzeczywistość miłości. Pokazuje, że algorytm nie tylko nas karmi - on nas zjada. Jesteśmy paliwem dla systemu, który udaje, że nas łączy. Podoba mi się. Mądry.

Witam - szanuje życie - ono mnie cieszy - rodzina dom przyjaciele to jest to coś ozdabia moje dni - Pzdr.serdecznie. Witaj - czy ja wiem - dzięki za czytanie - Pzdr. Witaj - zgadzam się z tym komentarzem - miło że czytasz - dziękuje - Pzdr. Witaj - przeniosłem - całe życie staram się być sobą - dziękuje że byłaś - Pzdr.usmiechem. @Rafael Marius - @viola arvensis - @Andrzej P. Zajączkowski - dzięki -

@KOBIETA To wiersz napisany z czułością i powagą. "Drzwi skrzypnęły, cichutko zgasło światło" - piękny początek, intymny i cichy. Śmierć nie musi być dramatyczna, żeby być ważna. Ostatni wers - "tam gdzie już nic nie boli, nic nam nie potrzeba" - to proste, prawdziwe i pocieszające bez słodkości. Pięknie!