Cała aktywność

@Roma nie raz przez chwilę, nie raz musi upłynąć jakiś okres: smakujemy czujemy czytamy widzimy marzymy myślimy, że jest jak „kukułka” słodka; niebanalna chwila zauroczenia, ale ktoś wypełnił jej wnętrze goryczą nie do strawienia i wtedy najprostszym sposobem na przerwanie tego procesu jest wyplucie jej i choć pozostaje posmak goryczy, a w głowie oszołomienie jesteśmy gotowi do popróbowania czegoś zupełnie nowego, a wnętrze nowej może przynieść zupełnie inne doznania i żeby je odkryć znowu trzeba ją posmakować.

@Berenika97 cóż ja mogę dodać do takiej laurki chyba tylko to że szczęśliwiec z niego. Kochająca żona to skarb i pewnie Cię nosi na rękach bo warto.

Życie to jazda po bezdrożu, Ja siedzę na tylnym siedzeniu. Życie to pola całe w zbożu, Ja pomagałem w jego sianiu. Niczym Kowal wykułem swój los, Z taniego, szpetnego żelaza, Cały ten czas czekając na cios, Pojawiła się na nim skaza. Tą skazą byłaś ty. Dziura w mojej tarczy. Byłem ci bezbronny, Teraz jestem wolny. Wolny od wojen i trosk, Wolny od bólu ich wojsk, Wolny od trudu i bycia, Teraz jestem wolny od życia.

wszyscy jak liście co w światłach poranka unoszą się na chwilę by opaść bez echa w pamięć ziemi co nie zna imion wszyscy jak ptaki co głosem kres znaczą na niebie rozdartym skrzydłem wschodu lecz nikt nie pamięta ich śpiewu bo już inny śpiew przykrył poprzedni wszyscy jak rzeki co w snach kamieni szukają drogi do morza lecz giną w piasku zanim zdążą poczuć słony smak końca wszyscy zagubieni jak listy bez adresu targane wiatrem przez puste pola gdzie nikt nie czeka na słowa wszyscy jak podróżni spoglądający w okno pociągu w którym odjechały ich lata wypatrują tam peronu gdzie pusta ławka i zardzewiały zegar

Ostatnio, na pytanie „skąd we mnie tyle energii?”, odpowiedziałem, że biorę ją ze świata ludzko-fikcyjno-energetycznego. Od tamtej pory go szukam, lecz znajduję go raczej w kawie o zbyt późnych porach. Tekst, który napisałem, też może być dla niektórych fikcją, lecz dla mnie to trochę tego świata ludzkiego, pomieszanego z przerwą na wyczyszczenie mojego błędu związanego z czajnikiem, co tę kawę miał zrobić, lecz nalałem za dużo wody. I te perony, co już nie są fikcją, chyba to jednak rozkazy ambicji, bo co mi z tego, że jestem w Gdańsku, tylko dlatego, że nie jestem wyższy. O, jednak rosnę — wszyscy są w szoku, imię nazwisko — urósł choć trochę. Trzy centymetry bez żadnych prochów, co zrobić dalej, otwarty notes.

@wierszykiDziękuję za opinię, masz poczucie humoru. Mam nadzieję, że moja inteligencja (chyba trochę jej mam) nie jest sztuczna i nie piszę o naszej/waszej przyszłości. Szczerze mówiąc, to wcale nie myślałam o piosence Kory - oczywiście ta fraza była w głowie i pewnie ją nieświadomie użyłam. Wiersz jest dedykowany i osobisty. @RomaBardzo dziękuję! Napisałam go na rocznicę naszego ślubu. :)

@Berenika97 przepiękne wyznanie, szczere, pełne wdzięczności, pokazujące jak wiele On dla Ciebie znaczy. Nie chcę go komentować, chcę tylko napisać, że warto mieć osobę, dla której można takie wiersze pisać. I warto mieć osobę, która tak nas widzi. Widać, że macie go dużo, ale życzę jeszcze więcej: szczęścia :)

@Berenika97 dzięki za to jak podchodzisz do tej mojej "poezji", to naprawdę dużo dla mnie znaczy :) @Jacek_Suchowicz Jacku, Twoje wierszowane komentarze, to coś czego potrzebuję. Dziękuję :)

@Alicja_WysockaTak ładnie napisałaś, że mnie przekonałaś. :) @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję, pięknie piszesz! @Alicja_WysockaChyba tytułu się nie edytuje, nie ma przy nim edytowania, tylko zamknij/usuń. Muszę zostawic, aby nie narozrabiać.

Sentyment

Skóra i Kość, ale gość.

ładnie a ja dodam każdy swe szczęście celebruje i nie zależy to od wieku życie docenia i szanuje dostał skrzydła nie odleci świat go zatrzymał rankiem zdarzeń kolorem oczu słów melodią ciepłem bijącym z twojej twarzy marzeniem by być tylko z tobą :))

Age of zero.

A mi się bardzo nie podoba hierarchia, która tu wyszła w tym wierszyku tak mimochodem. Najpierw jest ktoś gruby, a potem spasiony (spasiony to taki bardzo gruby) - czyli wyszło na to, że dzieci najdłużej i najbardziej. Poza tym o ile słowo gruby można potraktować obiektywnie jako stwierdzenie faktu, to słowa spasiony już nie. Szczególnie to trudne wobec dzieci. Dużo jest otyłych dzieci, nie pomoże im dodanie słowa "spasione". Synek gruby jadł fast foody, tłuszcz u żony, bo hormony, męża ciało tak spasione, piwo pił i coca colę. Ale żona dalej jemu schabowszczaka po Bożemu, A on w tańce nie zaprasza. Dziecku od butelki kasza. Pzdr. ;-)

@Berenika97Bereniko, zawsze można wejść w edycję i dopisać tytuł - albo zmienić. Wiersze są jak nasze dzieci, każde powinno mieć imię własne - a nawet tytuł (jak niektórzy ludzie) Bo mieszkanie już ma - na portalu :)

Życie Rozstanie Kolejne przykre doznanie Zostawia w nas ślady Na których czas Odcisnął swoje piętno

@Stracony No cóż Angelisa była moim jedynym tekstem przez ponad dwa lata. Teraz licznik oscyluję wokół 1600 wierszy i kilkunastu opowiadań. Fascynacja śmiercią urosła do rangi wręcz mitycznej a wrażliwość nadal czasami przebija w wersach@Berenika97 Dziękuję

@Jacek_Suchowicz tak bywa Jacku, cóż poradzić gdy żadna rada nie dociera każdy więc sobie rzepkę skrobie niech czeka kresu dokąd zmierza :) @Berenika97 Wiesz Bereniko, pisałam z myślą o rachunkach, o matematyce - ale jak zbliżałam się do końca, przekroiłam mu fason. Dzięki, że zajrzałaś, pozdrawiam :)

Dziękuję za piękny komentarz (chyba tak sama nie potrafię) ;-) Pozdrawiam :-)

Ja osobiście nie wyobrażam sobie innego wykonania "Po prostu bądź" jak Kory Jackowskiej. I podobnie mam bardzo, bardzo, a Ty prosto ujęłaś to w słowa, tak żeby pojąć. Mam zapytanie do końcówki wiersza, spróbuj sobie przeczytać w oderwaniu od piosenki samą tylko puentę, czy rozważyłaś wszystkie konteksty słów. Szczególnie, iż używałaś prostych porównań, no chyba że jesteś sztuczną inteligencją i piszesz o naszej przyszłości? - to taki drugi sposób interpretacji Twojego wiersza :-) Pozdrawiam :-)

Intrygujący.

@Simon Tracy Zastanawiam się jak potoczyła się poezja przez te 18 kolejnych lat. Niesamowita wrażliwość. Niepokoi fascynacja śmiercią, ale widać że to była wizja artystyczna.

@Berenika97 Udało się prawie niemożliwe - spotkać drugą połowę Na drodze stoi " drugie prawie niemożliwe" - sprawić by między połowami była wolność Piękna to miłość.

@Simon TracyDziękuję! Tak, to prawda. :) @FaLcorNDziękuję! Czasami wystarczy tylko tyle i aż tyle - po prostu, niech będzie ta druga osoba - kochająca i kochana. @Stracony@JWFBardzo dziękuję za serduszka! 💚

Dzieci, cudze dzieci Chodźmy pisać haj ku Nie o umieraniu O stracie piszmy O nie posiadaniu Dzieci Dzieci, cudze dzieci Czego nauczycie mnie? Miękkie ręce Mokre oczy Morderczy pościg dnia Dzieci, dzieci, cudze dzieci Cóż wam mogę dać? Trochę chleba jak gołębiom I długi czas?