Cała aktywność

Autorzy: Michał Leszczyński plus AI. Amant Na dancingu rodem z pamiętnych dawnych lat na dyskotece gdzie nie panuje wcale umpa - umpa na dystyngowanym wieczorze przed ściankami przyamancił nasz amant wielce kochliwe pożądania Jego uśmiech rozpromienił piękną białogłowę smakował subtelny żart, smakowały tony wyśmiechu sytuacja wydała się być swobodną i romantyczną oraz rzecz jasna przygrywała baletom orkiestra Jakiż miły był wtedy z amanta kompan zabawy ileż komplementów usłyszały wielkie przestworza z rąk do rąk aż po talię popłynęła ważna energia jakież przytulenie jakież naturalne jakież ochy i achy Nasz amant starał się niezmiernie więc skradł długi pocałunek od którego ziemia i serce zadrżały ciepło objęć przegoniło te małe marne głupie tęsknoty z jego oczu płynęła melodia radosnej doskonałości Ref. Iskrzą się realia płynie miłosna energii magia Toż to amant wskoczył do gry i płynie na przebój nauczyłby spraw niejednego kawalera gdyby tylko chciał gdyby tylko chciał choć nie zamierza, bo po co mu konkurencja? Wino i szampan i przekąski roztańczyły okolicę od iskry miłosnej zapaliły się wszystkie ściany smakował wybornie papieros zresztą przed i po widniało pejzażem mieszkanie M2 – przygotowane Podwoje im otworzył pośpieszny dźwięk klucza z wieży hi – fi poleciały przeboje new romantic pachniało przepięknie, wieczorniało drapieżnie ani się anna obejrzała a już skąpo jest przyrozebrana Nad ranem nasz amant wręczył niezgrabny liścik przeprosił oraz podziękował ładnym atramentem noc nazwał li tylko chwili drobniuteńką słabością nie dojrzał wspólnego stawiania czoła przeciwnościom Pieśniarz wyobraźnią mu lekko pozazdrościł chciał białogłowę widzieć w swoich ramionach więc wyszukał ten zgrabny zgubny lichy morał że kobietom z amantami powinno być nie po drodze i nie dobrze Ref. Iskrzą się realia płynie miłosna energii magia Toż to amant wskoczył do gry i płynie na przebój nauczyłby spraw niejednego kawalera gdyby tylko chciał gdyby tylko chciał choć nie zamierza, bo po co mu konkurencja? Nie po drodze i nie po drodze i nie w nogę i zupełnie nie dobrze i zupełnie nie dobrze zresztą kobiety wiedzą własne i tak, tak tak zatem oddajmy sprawiedliwość po prostu – oddajmy sprawiedliwość ! Ref. Iskrzą się realia płynie miłosna energii magia Toż to amant wskoczył do gry i płynie na przebój nauczyłby spraw niejednego kawalera gdyby tylko chciał gdyby tylko chciał choć nie zamierza, bo po co mu konkurencja?

@Robert Witold Gorzkowski dzięki Robert bardzo. a ja lubię godoć atam @violetta no to niech sobie będzie dzięki Wiolu

kochanie to nie tylko miły uśmiech i gest przytulania gdy zły dzień to lekarstwo na smutek i łzy brama za którą lepsze to ocean czystej miłości nie ma dna nigdy nie boli to droga którą warto iść jej drogowskazy mają moc która nie boi się burz i ciemności zawsze gotowa by obok być

Mnie też wiersz bardzo się podoba; doskonały przekład - oddaje klimat wiersza.

Tez nie spełniłabym takich oczekiwań, tylko harce w łóżku i śniadanie do łóżka:) bardzo fajny wierszyk, może komuś się coś takiego trafi, to będzie w siódmym niebie:)

@Berenika97 mam dużo przyjaciół i kontrachentów na Ukrainie. Próbowałem pisać wiersze wczuwając się w ich ból ale nie byli nimi zachwyceni, wolą poezją ludzi którzy tworzą tam na miejscu wśród spadających bomb. Trudne to chwile dla nas wszystkich. Jednak twój wiersz jak i moje, pisane z naszego punktu wrażliwości przemawiają do ludzi którzy są tylko obserwatorami tej okrutnej wojny.

@Annna2 @Annna2 jestem szczęśliwy że doceniłaś i nie skwitowałaś a tam bo stworzyłaś niesamowity klimat.

@Migrena po przeczytaniu zaniemówiłem i ujrzałem przed oczami Félixa Lope de Vega y Carpio tak tylko jego płodność jest wstanie ci dorównać! udało mi się ochłonąć i mam prośbę czy mógłbyś ten wiersz mi napisać na kartce swoim pismem podpisać się i mi przesłać włączę go do mojego zbioru wierszy i korespondencji wielkich poetów. cóż, w rewanżu mogę się odwdzięczyć moimi publikacjami nie tylko poetyckimi. Robert

@Annna2 Dziękuję za komentarz i serduszko. @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję.

@Robert Witold Gorzkowski Dziękuję

@Robert Witold Gorzkowski Dziękuję

@Robert Witold Gorzkowski O dziękuję Robert bardzo. Nie miał być smutny, a porównanie do ballady Mickiewicza- to dla mnie nobilitacja. Dziękuję @JWF dzięki

@Annna2 nie postrzegam tego smutno zawsze jest to przejście w nowe życie odkrycie czegoś nowego. Tekst czyta się świetnie, jak romantycznego mistrza, niesie i nic go nie zakłóca. W odbiorze mógłbym porównać do Świtezianki nie Aniu nie przesadzam. Stworzyłaś nastrój i klimat. Nie myślę o treści że ktoś kogoś zranił a właśnie o balladzie która poprzez zmysły przemyca cudowny tekst: „Z nią podeptam wysoką maciejkę, jak lew zaryczę, a dreszcze- jeszcze, jeszcze! Zdobędę góry raz po raz i wtóry, a potem pagórki słone zagrają świerszczem. Rozczarowałaś mnie moja żono jak zimne deszcze.” Poezja to przecudowna!

wolność to smak na twojej plaży budzisz mnie jak rozbitka kaznodzieja zwija żagiel słowa wyłaniają się z fal na drugim brzegu nie słucha się poezji wiatr przedziera się przez niedokończony spis treści na pustych kartkach malujesz introwertyczne chmury pędzel trzepocze płetwą ego rozmazuje się na niebie dwa ciała oddychają poruszamy się we wspólnym wnętrzu podróż czasem jest przypadkowa

demon kusi obietnicą ulgi, a w istocie prowadzi ku zatracie... tak często bywa

tego roku w przysiołku zima była sroga pod butami szeleścił szron na polach gdzieniegdzie wystawały skiby zamarzniętej bryły kruki niespokojnie krążyły nad lasem czarnymi skrzydłami omiatając rozbudzone niebo sarny skryły się między rozłożystymi gałęziami świerku białe czapy szczelnie zakrywały delikatne igliwie Olga z łatwością zsunęła walonki czarne lepkie od brudu jeszcze latem uprosiła o kawałek filcu którym wyścielała środek przepastnego buta niegdyś jędrne uda dziś poorane zgrabiałymi palcami niejakiego Żeni czy Miszy kto by spamiętał intymność wokół nicość jak wykrawana cząstka ze świata mówią wejdź w siebie głębiej rozpoznaj wroga nazwij

@Ewelina dzięki

@Leona bywa, że nie chcemy widzieć, bo może ktoś inny pomoże, bo my mamy własne problemy, i bywa tak- że nikt nie pomoże Poruszający wiersz

@Annna2 smutna rzeczywistość i bezlitośnie tak często obecna gdzieś za miedzą. Pozdrawiam 🌞

Inspiracją list przeczytany w necie. Rozczarowałaś mnie moja żono i zbędne rozkoszy twoje łono. Pracę rzuciłaś, i bliżej już do grudnia. Jamajka, Bali, spanie do południa. Drinki z parasolką Las Palmas w szczycie, bez tego - jakież nudne jest życie! Rozwodzę się z tobą żono, żegnam rękawicę. Małżeństwa nie utrzymujesz, ognisko w rozsypce. Opuszczam cię - twoja kuzynka różą w zenicie. Z nią podeptam wysoką maciejkę, jak lew zaryczę, a dreszcze- jeszcze, jeszcze! Zdobędę góry raz po raz i wtóry, a potem pagórki słone zagrają świerszczem. Rozczarowałaś mnie moja żono jak zimne deszcze. Drogi mężu! Kuzynka z chłopa zrobiła się kobietą. W Lotto miliony wygrałam, to najmilszą podnietą. Na Kanarach widnokrąg gorzeje egretą. Świty się ścielą, i nigdy nie bledną. Ty mężu? Wszystko mi jedno.

w tej wariacji jest (is) kra

@Migrena odpowiem za V. Hugo. Miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

@JWF Trzymam się mocno, tak było jest i będzie. To jest mój zysk, tylko zysk i moja wolność

@Migrena również dziękuję. @Rafael Marius tak, dobrze

@TylkoJestemOna trafne spostrzeżenia, nie myślałem nad nim długo wrzuciłem od razu po napisaniu. Napewno część sugestii zastosuje.