Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. @bazyl_prostNie napisałam, że musi. Bagno nie musi być upiorne!!!!
  3. @hehehehe Bardzo dziękuję! :)))
  4. @hehehehe Bardzo dziękuję! :)))
  5. @hollow man ;))) no cóż …ale tylko raz w roku :))) mam na myśli pierogi ;)
  6. @KOBIETA Kobieta Gotująca - gatunek na wymarciu ;) @infelia A wiersz... Lekki i bezpretensjonalny.
  7. @MIROSŁAW C. No wszystko spoko... Tylko, że ona jest zaludniona tym dotykiem - to jest skrajnie ryzykowne.
  8. @tie-break Dziękuję za profesjonalny komentarz! Pozdrawiam. @UtratabezStraty Życzę Ci, abyś nigdy nie spotkał się z tą chorobą. Bardzo dziękuję i pozdrawiam. @MIROSŁAW C. @Wakss @hollow man Serdecznie dziękuję!
  9. @infelia akurat dzisiaj będę lepić:) jeden jedyny raz w roku trwa zabawa z pierogami :) pozdrawiam :)
  10. @MIROSŁAW C. :) bardzo mi się podoba! Utkany z mgły i pajęczej nici zmysłów…
  11. Szczególnie epilog mi się podoba :) Można nic nie rozumieć by docenić piękno :);) Wygląda jak fale mózgowe z jakimiś tam treściami dla koneserów nauki. Śpij dobrze! :)
  12. Ja nigdy do końca nie zrozumiałem, czym jest depresja, dlatego nie mogę tego wiersza ocenić pod tym kątem, czy jest on o depresji. Natomiast dostrzegam, że jest on o jakiejś formie zanikania energii życiowej i dlatego dostrzegam tu pewne pokrewieństwo z moim wierszem "życie przez sen", który można znaleźć tu, na portalu.
  13. Dzisiaj
  14. @Mitylene dziękuję. Właśnie to zagubienie chciałam wyrazić. @bazyl_prost dziękuję. Cieszę się, że rytm poniósł
  15. @Waldemar_Talar_Talar Tak, osiągasz ten efekt.
  16. Witam - kiedyś czytałem - ja staram się pisać tak by czytelnik nie musiał błądzić tylko czuć dany wiersz - dziękuje za przeczytanie - Pzdr.
  17. hollow man

    Haiku

    @Waldemar_Talar_Talar Widzę, że senryu jest w trendzie :)
  18. Zrzucam kamuflaż. Ironia prążkowana. Humor w czerń i brzydotę bogaty. Mój umysł lotny. Maszyna piękna acz nielubiana. Z weną piję na umór. Przez ten los przeklęty, szczerbaty. Widać można tak żyć. Bez telefonu, samochodu. Bez domu z cegły. Na włościach kartonowej wnęki. Za rękę z plagami. Co lśnią na przedzie śmierci korowodu. A człowiek dla nich to pył i owad malusieńki. Poezja umarłych smakuję inaczej. Wykwintny to rodzaj. Samobójcy mają pisać w zapomnieniu. W towarzystwie opiatów i wódki. Beznadziejo! Ty w nich uczucie pustki podjudzaj. Wyrosną im na grobach maki i stokrotki. Każda moja myśl wyszła spod ręki despoty. Kąpię się we krwi i płatkach owsianych. I wracam do chwil szczęścia z tęsknoty. Czasami za domem pielęgnuję groby ofiar. Przed laty złapanych.
  19. Klip

    Ileż można czekać?

    Jeden i drugi świetny :-)
  20. Konrad Koper

    Haiku

    @Waldemar_Talar_Talar Jest bliski - choć... 4+
  21. Astma, znam temat. Polecam jakiś wziewny preparat np. Berotec. Przechodzi błyskawicznie.
  22. hehehehe

    Ileż można czekać?

    Z ożywieniem Mateusz z Konina karpia jadł i oglądał "Kevina". Podczas sceny z żelazkiem pod stół zsunął się z wrzaskiem - gdyby nie ość, zobaczyłby finał.
  23. @wierszyki OK, ale co ma do tego mąka reaganowska z darów?
  24. hehehehe

    Jeno z suszonej

    A Iza kimała, dodała mi Kazia
  25. @Waldemar_Talar_Talar Czytałeś może wiersze Papuszy? Był taki smutny film o niej - polecam. Bo mi się kojarzą Twoje wiersze jakoś tak z jej poezją - nie prostą, ale prostolinijną.
  26. hehehehe

    Sanah.

    A talk? A tak, oto kata klata!
  27. jeśli są to bawią się nami każą siebie kochać mówić o nich pięknie człowiek dla nich to drugi plan który ma być uśmiechnięty nawet gdy boli oni to ściana która boi się pytań nigdy na nie nie odpowiada ciągle milczy a przecież powinna swą łaskawość zamienić w lepsze pomóc gdy trzeba a nie chować się tam gdzie tylko miło i nie ma problemów tylko ich racja
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...