Cała aktywność

Bardzo ciepły wiersz pełen dobrych i czulych słów Nie mam zwyczaju komentować wierszy dedykowany chce Komuś tym razem zrobię wyjątek Super wyszło 🙂

@MIROSŁAW C. bardzo dziękuję 🙂

@Gosława jeśli wiersz poruszy choćby jedno serce i ktoś poczuje jakby go sam napisał . Dla autora , dla mnie to ogromny sukces. Pozdrawiam.

Znakomity wiersz O kobietach takich jak ja które z wiekiem przygasają i tracą swoją wewnętrzną moc Super napisane Gratuluję talentu

W ocenie twoich oczu szybują uczucia, jakby wichry nosiły je wzdłuż brzegów zmarznietych mórz. Mgła szczerzy kły — noc wpełza między żebra. Ty córko zaniedbanych świtów, wleczesz przez dzień swoje ciało jak wilgotny płaszcz, ciężki od niewypowiedzianych pragnień. Zapomniana przez dłonie, które dawno wyschły z czułości, nie czujesz już własnego ognia — tylko dym błąkający się pod skórą. Byłaś niegdyś burzą: dzikim pulsem bioder, rosą na kościach świata, szumem lata w otwartych oknach. Teraz to imię grzęźnie w ciszy, jakby noc je trzymała w pazurach od zbyt wielu zim. Każdy krok niesie w niej echo: puste pokoje serca pchane przez przeciągi wspomnień; każde lustro odwraca wzrok, bo tracisz blask, który niegdyś roztapiał mrok. Lecz we wnętrzu — w zakamarkach, do których nie dociera żaden dzień — kisi się jeszcze iskra, zawzięta jak korzeń trzymający się czarnej ziemi. Iskra, która nie słucha rozkładu ani lodowatej oceny. Może więc, jeśli spojrzysz inaczej, rozchylisz w niej noc jak skorupę orzecha, i pozwolisz, by z popiołów wypłynęło jej prawdziwe ciało — kobiece, ciężkie od światła, dzikie jak świt po burzy, gdy świat drży, bo przypomniał sobie, że żyje.

@Ewelina Bardzo piękny Widać, że napisany przez wrażliwą osobę ❤️❤️❤️

@Simon Tracy Piękny, bardzo obrazowy. Jak w filmie widziałam te zielonkawe fale i młodego bosmana. W mojej głowie już on bardzo przypominał ducha🫶

@viola arvensis dziękuję bardzo 😊 Pozdrawiam

Jak Daga napisała: Si - pana gadka.

Topos, a tematem... meta, meta - Sopot.

A tu to po sezonie "t" ino...

... i marcową. Ty se mów, a ja zdrów.

Ty se mów, a ja zdrów.

widnokrąg

@violetta To oznacza odmowę wykonania rozkazu... oj, grabicie sobie.

@infelia raczej nie dopilnowałabym ich. Wymknęliby się niewiadomo kiedy. Jestem zajęta swoimi myślami.

@KOBIETA Wy to macie pomysły... jęczcie, byle nie w miejscu publicznym, bo wiecie mandat grozi...

@Lenore Grey poems Nie ma za co. Piszesz naprawdę świetnie.

@infelia Przyzwoitkę.? W jakim celu.? Chyba do pary.? ;) i tak będę jęczeć ;)))

@Simon Tracy właśnie, to chciałam tutaj ująć🫶 Jak zwykle dziękuję za komentarz ❤️

@KOBIETA Na przepustkę dostaniecie przyzwoitkę, Panią Hermenegildę. I bez jęczenia!

@infelia Słucham ? W jaką rozpustę ? Hmmm …chociaż z drugiej strony..z Migreną i huzarc różnie bywa;))) o 22:00.? Na pewno nie :) rozśmieszył mnie Pan.! Wrócimy rano. I może mi Pan …nie wiem…nawet klapsa dać;))) A może pójdzie Pan z nami.? ;)

@Tymek Haczka nie wiem co myśleć, oddałam życie Jezusowi, ja się nie zamartwiam niczym:)

@Simon Tracy ja również uwielbiam ten film:) i mgłę :)

@Rafael Marius moje życie jest pełne ekscytacji:) ja nawet sałatkę robię sobie na kolorowo:)