Cała aktywność

Ci ze zgniłego zachodu zabronili wydobywać węgla To przez ślad sadzy Na wardze Ci z dzikiego wschodu zakręcili gaz gdy świt mruczał ogniem Wiadomo jak to na wojnie Tak mówią A czy kiedykolwiek Nas oszukano I uszy zalepiono kłamstwem Siedzimy po ciemku o chłodzie Pijąc beztłuszczowe mleko moralizowani przez celebryckie sumienia i salonowe mądrości Sytych oświeconych i ogrzanych Trzeba być wdzięcznym Za ocalenie To tylko cena postępu I nam jest gorzej tym ziemi lepiej A i dzieci w Afryce są podobno bardziej uśmiechnięte

Włączam ciszę na pełny ekran i siadam z nią. Myślę o nas i o tym, co zostanie, kiedy świat wyloguje się z własnej iluzji. I wtedy: Twoje słowa - espresso w żyłach, które na języku zostawia spokój. Twoje dłonie - róża wiatrów, nawigacja, której nie trzeba aktualizować, prowadzi mnie prosto do brzegu. I wystarczy mi już jedna chwila, gdy twój śmiech rozjaśnia powietrze i rozsypuje zmrok. Chcę tu być, w szczelinie między dotykiem a oddechem, gdzie miłość jest jedynym kodem, który przetrwa restart świata.

@Berenika97 dziękuję

W szponach mroku krok po kroku do wyroku życie pisze mi żałobną pieśń od narodzin poprzez życie aż do roku w którym skończę swoje ciało nieść bez nadziei po kolei do niedzieli tydzień szczeka jak bezpański pies ci co byli a ich nie ma zapomnieli żeby być chociaż byle gdzieś komu w domu dane temu nikomu jak zjawa między ścianami trzymam się życia bez poziomu w konflikcie z własnymi cieniami kiedy niebyt byt własnej biedy uchronić chce przed troskami co stanie się ze mną teraz i wtedy gdy myśląc ucieknę przed myślami

@piąteprzezdziesiąte Fajny limeryk! Niektóre kobiety ładnie wyglądają w afro lokach. W salonie, który robi takie fryzury, chłopaczek z limeryku pewnie też zostałby dobrze obsłużony. Pozdrawiam.

@wierszyki Już wyobrażam sobie dzieci klaszczące i tupiące. :)

@Waldemar_Talar_Talar Ani srebrny nóż, ani porcelanowy talerzyk, nawet masło z górskiej śmietany nie dopełni tak smacznego posiłku, jak najzwyklejsze podzielenie się tą kromką z kimś bliskim. Pozdrawiam.

@FaLcorN Już idzie, by stanąć blisko, tam gdzie ją szukasz codziennie. Gorące serca, jeden promyk - to wszystko, co wam do szczęścia potrzeba.

@Konrad Koper dzięki @Berenika97 ten spokojnie śpi kto udaje, że nic nie wie ;)))

@Wochen Świetnie łączysz astronomię ze swoim doświadczeniem zachwytu. :)

@Jacek_Suchowicz Patrzą przez palce na nieczystą grę, wygodniej żyć im w tej fałszywej mgle.

@piąteprzezdziesiąte Nie wiem, czy passe. Sama często sięgam po nią, bardzo lubię np. wiersze Tetmajera. Natomiast teoria literatury jest dla mnie pietą Achillesową, ale trochę nadrabiam, dzięki temu, że tu jestem. Pozdrawiam.

Coś się kończy coś zaczyna nie jest to niczyja wina coś weseli a coś smuci winą tego nie obrzucisz coś jest piękne a coś brzydkie kto poniesie za to winę? piję wino jego magię czy spłukałem winem winę? koniec wiersza moja wina

Witaj - czemu przestraszony - Pzdr.

@Konrad Koper Gdy drga cień - czegoś boi się

@piąteprzezdziesiąteBardzo dziękuję! :)

@wierszykiBardzo dziekuję! Jako płomień byłby świetny z oddali. Skoncentrowałam się na "rubinach". :) Pozdrawiam. @JWF@violetta@Migrena Bardzo Wam dziękuję! :)

fajne - muszę przeczytać swojej wnusi tat 8 - to będzie najlepsza ocena

@Sylwester_Lasota Twój wiersz ma poetycką wizję nocy personifikowanej jako żywego stworzenia, które czarny kot chwyta i pożera. Budujesz napięcie i atmosferę – od pierwszej linijki czuć tę mroczną, niemal baśniową aurę. :) Dobrze, że wykrztusił i nam ją zwrócił. :)))

@Sylwester_LasotaBardzo dziekuję! Twój wiersz jest świetny! :) Mój czarny kot w noc się wpił, cień mu drogę plątał, wszedł do domu i bez żenady w nim się błąkał.

@beta_bBardzo dziękuję!

@Poezja to życie Emocjonalny!

@Jacek_Suchowicz Prawda !!

Konary drzewa rzucają cień ruchomy jest przestraszony

Oni wszystko widzą, lecz udają ślepych, ale dzięki temu żyje im się lepiej.