Cała aktywność

Porozrzucane części Twojego życia mężczyzna chodzi i dla Ciebie zbiera rozłożył na trawie i układa w całość. W zimny i deszczowy dzień moknąc pracuje dla Ciebie nie pytasz nawet dlaczego to robi. Pożółkłe liście drzew pytają jak daleko zamierzasz iść nic nie odpowiadasz żyjąc w bałaganie. Nie dokończony obraz autor zostawił zaczął malować kolejny i oba zostawił następny też zacznie i żadnego nie skończy. Wybudowano halę długą i pustą tylko echo w niej słychać zamieszkasz w niej bo też jesteś pusta. Rzucisz w stronę tłumu parę monet lecz wrócą z powrotem lud nie chce pieniędzy brzmiących i błyszczących. Ktoś myśli o Tobie w ukryciu nie znasz go bo jest skromnym pogrążonym w marzeniach. Odrzucasz zamożnych i odpychasz mądrych każdy oferuje dużo lecz nie wiesz właściwie czego chcesz. Nie warty uwagi niech sobie idzie pomarzy to jemu wystarczy kocha i życie za Ciebie układa.

nie krzyczy, lecz gra subtelną melodię; kiedy zbliżasz do ust filiżankę z herbatą, kiedy zakładasz sukienkę lub spodnie, kiedy w rozmowie rozkwitasz jak kwiaty na wiosnę i kiedy jesteśmy ze sobą bez słów, w blasku księżyca za oknem.

W całej twej delikatności Mrużę oczy, Cały się ciebie uczę — Na pamięć, Jak dziecko wierszyka. W mlecznej poświacie dźwięku Odkrywam to, co niepojęte. W strofach gejzerów, Co milczą jeszcze, Oderwać oczu nie mogę. Jesteś tą pierwszą — Odkrytą planetą. Jesteś tą pierwszą, Odkrytą z gwiazd. Powtarzam jak mantrę. Boże, Tyś jedyny. Leżę tak na kartonach, W gorączce pobladły, Od miłości siny. Może się nie wybudzę. Zamknę oczy — na amen. Bóg dzisiaj wie jedyny, Co się ze mną stanie.

Mam ochotę na chwileczkę zapomnienia - Hanna Banaszak:).

@Berenika97 Niestety pęd dni i nocy płoszy każdy z tych ptaków, które chętnie przytuliłyby się do dłoni wytchnieniem. Takie życie się zrobiło ekstremalnie ekspresowe.

@MIROSŁAW C. Sztorm tęsknoty powraca wspomnieniami, sypiąc sól na usta i piasek w oczy … :) ślicznie!

@Berenika97 By w kroplach chwili odnaleźć …sens lotu ptaka:)

Obydwa dziełka świetne. Gratulacje

@KlipŚwietny! :)))

@Simon Tracy W tym wierszu kreujesz własny, idealny świat w snach. Pewnie nawiązujesz do twórczości H.P. Lovecrafta. Wprawdzie nie czytałam, ale sprawdziłam, że Celephais to jego opowiadanie. Urzekająca jest fantazja i niepokojąca ucieczka od świata.

długie wieczory ukojenie dla oka w zasięgu wzroku

Potrzebuję chwili na zatrzymanie. Takiej lekkiej, co siądzie mi na dłoni jak mały ptak bez strachu, i zostanie — choćby tylko na moment.

@Berenika97 Dziękuję Ci za tak uważne przeczytanie i interpretację. Bardzo trafnie uchwyciłaś intencję tej miniaturki. Pozdrawiam serdecznie.

@KOBIETABardzo intymny wiersz, który balansuje między melancholią a czułą akceptacją tego wewnętrznego uwięzienia. „Bezgwiezdna otchłań siebie" – piękna i niepokojąca metafora przestrzeni wewnętrznej, gdzie zamiast gwiazd jest tylko własna ciemność do zgłębienia. Bardzo ładny.

@huzarc To brutalny, apokaliptyczny wiersz. "Koniec niewinności" wydaje się centralnym motywem – wiersz dokumentuje moment przejścia, gwałtownego wtargnięcia wojny do świata pozornego bezpieczeństwa.

@Czarek Płatak dzięki, siema! @Łukasz Wiesław Jasiński dzięki za twój czas i uznanie!

@Tectosmith To minimalistyczny, intymny wiersz o doznaniu erotycznym. Metafora kostki lodu jest wieloznaczna. Lód to zimno, ale też coś, co staje się wodą pod wpływem ciepła – zachodzi więc transformacja. "Zatrzymała się tam, gdzie twoje ciało zaczęło drżeć" – to moment, gdy zimno spotyka ciepło skóry, wywołując mimowolną reakcję ciała. Drżenie jest tu dwuznaczne: może być reakcją na chłód, ale równie dobrze oznaką podniecenia, napięcia, oczekiwania. Wiersz działa przez niedopowiedzenie – nie opisuje całości sceny, tylko ten jeden punkt. To poezja ciała i chwili, oszczędna w słowach, ale gęsta od napięcia zmysłowego. Intrygujący. :)

@Christine@Alixx22@WochenBardzo dziękuję! :)

@hania kluseczka Masz rację. Czasem powrót wynika z głębokiego poczucia odpowiedzialności i świadomości tego, kim jesteśmy dla drugiej osoby. To nie słabość, ale forma wierności sobie i wartościom, które są dla nas ważne. Pozdrawiam.

O, Nadio, sęk tu ich. Ciutkę soi dano

Ada, w dym, za psa! Lila spazmy dwa da

Andrzej Drzejna* (niech będzie że Zgierz) Swoją kuśką codziennie rwie perz Jednak kiedy się w kłącze Mocno kuśka zaplącze Wtedy dusi straszliwie stres wesz *An-drzej Drzej-na ;)

Wszystko, co przeżywam — jest myślą, fantomem. Ognista dusza nigdy nie nazwie swej pierzastej klatki — domem.

@Leszczym dziękuję za odwiedziny, mnie zawsze to prześladowało ze czas nas wiedzie jakimis drogami, a my sami znikamy dla samych siebie w przeszlosci i gdzies sie rozchodza nasze dni ktore przezylismy w nicosci, tak jakby mas nigdzie wtedy nie było, a to co robiliśmy było nic nie ważne, nie zostawiajace niczego dla nas samych w przyszłości Pozdrawiam i dziękuję za taki rozbudowany komentarz do mojego tekstu :)

A na próbę chcę bór pana