Cała aktywność

Algorytm telefoniczny inteligentny telefon taki smartek phone wieloczynnościowy przenośny raczej potrzebny i użyteczny uczy się szybko systematycznie zapamiętuje notuje czeka...

@tie-break Miłość w szkołach się nie uczy, Ona po prostu trwa. Taka refleksja przyszła mi do głowy po lekturze Twojego wiersza. Pozdrawiam.

@Migrena

@Annna2 Wiele tragedii i dramatów rodzaju ludzkiego działo się w przeszłości i nie widać tegoż końca w wieku 21. Przyczyny i skutki działania człowieka jako jednostki, a także całego gremium ludzkości to ciąg tak zwanego grzechu, który ludzie odziedziczyli od tych, którzy stworzyli ich na swoje podobieństwo. Sumerowie zostawili nam pewne wiadomości na ten temat lecz z czasem ich przekaz został ukryty i zmanipulowany, aby nienawiść pomiędzy ludźmi się szerzyła. Tak zwana wolna wola nie jest bez ograniczeń, dlatego napisano wówczas ogólnoludzkie prawo w postaci 10 przykazań. W moim przekonaniu Bóg to Wszechświat, a ludzkość jest jedną drobną cząstką w tym obszernym spectrum stworzenia. "Ludzie ludziom zgotowali ten los", ale czy napewno!? W wielu starożytnych kulturach występują postacie, których biografie wykazują pewne podobieństwa do historii Jezusa, takie jak bogowie lub prorocy, którzy mieli być narodzeni z dziewicy, umrzeć i zmartwychwstać, a także dokonywać cudów. Do najczęściej wymienianych należą: Mitra (rzymski bóg), Ozyrys (egipski bóg), Kriszna (hinduski bóg), a także asyryjski Attis, grecki Dionizos i egipski Asklepios, który według mitów przywracał wzrok niewidomym. Podobieństwa te widoczne są również w biografiach starożytnych postaci, takich jak Sokrates czy Apolloniusz z Tyany. - Google.com

@Waldemar_Talar_Talar, dziękuję :)

Globus

@Nata_Kruk

@Annna2 zazdroszczę wszechstronności. W życiu nie napisałem limeryka.

@Annna2 a dla mnie wszystkie fajne.

@Nata_Kruk szczególnie puenta przypadła mi do gustu.

@MIROSŁAW C. naturalnie piękne.

@Marek.zak1 oj mistrz ma rację.

@Migrena Komentarze Annny i Bereniki na duży plus. Jacku, wiersz dla takiego laika jak ja - super. Pozdrawiam.

@Simon Tracy Temat intrygujący. Myślę, że takie doświadczenie potrafi pozostawić w umyśle obserwatora dogłębne wrażenia. Zdarzyło mi się oglądać kilka filmów, gdzie wieszano człowieka i szczerze mówiąc nie byłem tym zafascynowany.

Byłaś Jesteś A teraz cię nie ma W ciszy pogrzebana Już cię nie usłyszę I kolejny raz Zabijam tę ciszę (W sercu)

Nie kręcąc wcale Zielonym okrętem popłynął w dale Wysepką trawy z drzewami Jakimi sztormu fale tu przywołały Lecz nocą rodzime kraby Uszczknąć białka gotowe Wskakuj na drzewo Bo one na pewno są głodne Czarna pantera i skrzydlate ryby Każde jest głodne i głodnym okiem Na innych łypie okrutnie Udało się dotrzec na ląd stały Bo duży i nie widać by Wody go oblewały Pantera kiwnęła głową I tylko na piasku brzegu Ślad zostawiła za sobą I nikt już więcej nie widział wyspy A przecież okręt zielony zakręcił wszystkim

@Wiesław J.K. O tym wiem. Chodziło mi jedynie o ten jeden sposób egzekucji przez powieszenie.

@Simon Tracy Takie życie ma swoje dobre strony, ale nie na długą metę. Żyjemy w świecie, gdzie człowiek człowiekowi wilkiem lecz jeden bez drugiego żyć nie może. Odnośnie wiersza, świetny, natomiast tytuł drąży myślenie. Pozdrawiam.

@Simon Tracy "Kara śmierci jest wciąż stosowana w wielu krajach na świecie, w tym w Chinach, Iranie, Arabii Saudyjskiej, Egipcie i Stanach Zjednoczonych. W 2023 roku w Iranie odnotowano znaczący wzrost liczby egzekucji, a Arabia Saudyjska również przeprowadziła ich dużą liczbę, przy czym dane z 2024 roku wskazują na najwyższą od ponad 30 lat liczbę egzekucji w tym kraju. W 2022 roku wznowiono wykonywanie kary śmierci w Afganistanie, Kuwejcie, Mjanmie, Palestynie i Singapurze." - Google.com

@Migrena będę już zdrowa do końca życia:)

@Berenika97, bardzo ciekawa analiza, nawet tak ciekawa, że nie jest mi łatwo z nią dyskutować, ale jednak spróbuję. "Nie jest to nudny tekst, chociaż lekki ton, niemal farsowy, może wydawać się nieadekwatny do powagi sytuacji. Ale rozumiem, że to Twój zamysł." A ja sobie pozwolę nie zgodzić się albo nie do końca zgodzić się z twoim twierdzeniem o lekkim, farsowym tonie. Zakochanie Marka jest przecież jak najbardziej poważne, chciałoby się rzec, że jego wariactwo wynikające z tego zakochania także jest czymś poważnym. Weź na przykład taki fragment: "- Aguś, od kiedy tu się znalazłaś, w naszym małżeństwie zrobiło się jakoś ciekawiej, przez to, że państwo pod postacią wyroku skazującego się niejako wdarło się do naszego małżeństwa. " Marek się w tym powyższym fragmencie ekscytuje się tym, że...Agnieszka nie należy tylko do niego, że w jakiś sposób należy także do państwa. Pojawia się tu więc w pewnym sensie myśl propaństwowa, trochę na przekór twojemu twierdzeniu o "lekkim, niemal farsowym tonie", który "może wydawać się nieadekwatny do powagi sytuacji". Ale może jest coś na rzeczy w twoim twierdzeniu o tym lekkim tonie, który może wydawać się nieadekwatnym do powagi sytuacji. Mi się taka lekkość kojarzy z etosem szlacheckim, z taką szlachecką dumą, która w tego typu sytuacjach nakazuje, żeby nie okazywać przygnębienia, lecz zawsze mieć głowę do góry.

Moimi planami. Piekło się wybrukowało. Moje chęci zginęły w wielkim potopie, wysokoprocentowej fali. Moje słowa, ugrzęzły w pisanych natrętnie listach i błahych wierszach. Miłość, ją zamurowałem w zatęchłej zgnilizną piwnicy bez okien. Wygodne jest życie samotnika. Telefon milczy. Przyjaciele omijają Twój adres, idąc ku tym, którzy zastąpili Twe miejsce przy ich boku. Ludzka mowa staje się denerwującym dodatkiem, letnich, skwarnych minut zmierzchu. Jak muchy podniecone do granic szaleństwa, bzyczące na świeżym zezwłoku psa. Spęczniałym i sinym od gazów rozkładu. Z wywalonym, spomiędzy rozwartych szczęk, szorstkim jęzorem. Porzuconym w rowie przydrożnym, mulistym lekko i ukwieconym, rozplenionym po ugorach jak zaraza mleczu. Oni mają swoje życie we własnych, pewnych dłoniach. Chwytają nimi dzień i noc. I deszcz i śnieg. Jednako bawią ich swymi odosobnionymi barwami szczęścia, wszystkie dni tygodnia. Potrafią czerpać wszystko co najlepsze z życiowej esencji i dawać choć cząstkę siebie innym. A Ty? Możesz jedynie uciec w koszmarny sen. Łóżko jak trumna. Wysadzana książkami i brudnymi, znoszonymi ubraniami. Świerszcze grają ostatni tej nocy nokturn. Znów w półśnie umęczonym. Wyobrażałem sobie piękne życie. I tylko pytania. O przeszłe i przyszłe cierpienia. Wychodzisz z domu pewnym krokiem. Starasz się być jak inni. Lecz, wrócisz za kilka minut pod sam próg. Nie umiesz żyć. W świecie ludzi. Więc trumna czeka. Nie krzyczy i nie pyta. Nie ocenia i nie próbuje zmieniać. Nie boi się Twoich napadów agresji i paniki. Najlepiej będzie jak się położę. Prześpię egzystencję ludzkości. Gdybym jakimś cudownym trafem tym razem umarł. Zanieście mnie po prostu na cmentarz.

Muzyka, przez ucho, umysł - do języka.

@Starzec 'Z języków najtrudniej nauczyć się wspólnego języka' Pozdrawiam.

@Robert Witold Gorzkowski Cudawianki prowincjonalnej natury. Z podobaniem, pozdrawiam.