Cała aktywność

@Berenika97 Idealne nawiązanie do wiersza.

Piękny wiersz Bereniko:) dla nas ludzi przestroga, że idziemy w złą stronę:):) pozdrawiam:)

Coś w tym jest:):) pozdrawiam:)

@Robert Witold Gorzkowski To jest potężne i bolesne... Te kontrasty - pachnąca łąka pokryta śniegiem, pszczoły w puchu, a potem ta brutalna rzeczywistość wojny. Siew na zmarzniętej ziemi, krew zamiast ziarna, ciała użyźniające morgi... Przejmujący obraz absurdu wojny. Mocny wiersz!

w pustych kościołach modli się cisza najbardziej za tych którzy szukali Ciebie w barwnych mozaikach witraży

@Dekaos Dondi Jakie to lekkie i melodyjne! Ten wiersz sam brzmi jak dzwoneczki leśne - delikatnie, rytmicznie, z nutą tęsknoty. Szczególnie piękna ta ostatnia strofa o zimie przy kominku i potrzebnej miłości. Czuć w tym nostalgię i ciepło zarazem.

Tez kiedyś napisałem coś w tym duchu, ale już nie pamiętam o jakich zwierzętach. U mnie mnóstwo dzików, które biegają po okolicy, a po, niestety bezmyślnym, wierszyku: "Dzik jest dziki, dzik jest zły..." nastawienie do nich jest słabe, chociaż, jak idzie stado, to zawsze po pasach. Kilka lat temu w Ekwadorze, nadano obywatelstwo wszystkim dzikim zwierzętom, ale u nas to nie przejdzie, bo przecież zwierzęta nie mają duszy, jak twierdzi kościół.. Serdecznie pozdrawiam

@Adam ZębalaNigdy nie łączyłam miłości z poświęceniem się. Dla miłość to radość, szczęście, spełnienie.

@hania kluseczkaPrzyznam, że coraz bardziej lubię erekcjato - jest to forma wierszy inteligentnych i zaskakujących. Znowu świetny!

@andrew nie muszę czytać jestem współwłaścicielem firmy na Ukrainie od 20 lat. Moja małżonka przez 10 lat pracowała na stanowisku sekretarza w konsulacie we Lwowie zna język ukraiński i mamy tam przyjaciół. Jeśli chciałbyś czegoś się dowiedzieć co nie pochodzi z gazet to zapraszam jak znajdę czas. @Annna2 dziękuję Aniu.

@Waldemar_Talar_TalarFajnie, że przypomniałeś słowa, które wyszły (chyba) z codziennego użycia. Dla mnie - miszczucha z mieszczuchów - to dobre przypomnienie językowego bogactwa polskiej wsi. Pozdrawiam serdecznie!

@Berenika97 Jako samotny wilk zaczytałem się w tym manifeście

Tak, także mi bliski sercu temat, oby nowy prezydent podpisał ustawę o zakazie hodowli zwierząt na futra, bo to wyjątkowo okrutny proceder. Natomiast bardzo mnie ujęło jak wilki dbają o swoich niepełnosprawnych.

@infelia Wszechstronna, wierna, niezmordowana, Zasługujesz na więcej niż tylko plask! Bo ręka co służy od świtu do nocy, Potrzebuje troski – to nie fanaberia, to fakt. Nakarm ją kremem jak ziemię deszczem, Niech wilgoć nasączy każdą zmarszczkę i splot. Te dłonie, co niosą cały świat na sobie, Mają prawo do miękkości – to nie przywilej, to dług. Załóż rękawiczki, gdy mróz za oknem, Chroń przed chemią, co wyżera skórę do kości. Te ręce, co znają wagę garnka i smyczka, Zasługują na delikatność – na moment czułości.

@Wiesław J.K. Bardzo delikatny i czysty obraz — wiersz oddycha spokojem dziecięcej wyobraźni. Czuć w nim tę niewinność, która potrafi zobaczyć świat bez lęku. Pozdrawiam serdecznie.

@Arsis Ależ to piękne... Ten spacer wśród brzóz, te cienie kładące się ukosem, i ten przejmujący wers "kiedy mi tak bez ciebie..."- to wszystko tworzy obraz pełen tęsknoty i ciszy. Czuć wilgoć jesieni i samotność. Przepiękny wiersz!

@Gosława Jakie to zmysłowe i surowe jednocześnie... Czuć w tym słońce, zapachy ziół, życie w jego najprostszej formie. Anna zanurzona w naturze, te sarny, kukurydza - wszystko splata się w obraz pełen zmysłów. Piękna poezja!

z tobą w rozłące, taka jesienna, motylkowato darnieję. po krwi ściąg i co raz - spokojniej. rozkwitam w twojestany i oswajam tęsknoty jak róże. by czekać cię rosą, nie szadzią.

@Tectosmith pięknie opisałeś:) podoba mi się :)

@Tectosmith miło mi:) pozdrawiam cieplutko:)

@Gosława Ten wiersz jest jak jedno długie, sennym oddechem wypowiedziane wspomnienie. Wszystko się zlewa, jak zlewa się sen z jawą, ciało z krajobrazem, teraźniejszość z tym, co już minęło. "Dziki bez zgina ramiona" - piękne, jak dotykasz natury tak, jakby była człowiekiem, i człowieka tak, jakby był naturą. "Dotykam twojej brody na wysokości ucha" - to jest bardzo cielesne, intymne, konkretne. A potem przełom: "mój cień na chłodnej pościeli i ten strach" - bo nagle puste łóżko, a w studni tylko echo. "W wytrzebionym wnętrzu echo nic nie ma z obecności" - to jest mocne. Wytrzebione - jakby coś zostało wydarte, opróżnione. Piszesz o utracie, ale nie wprost. O tym, że lato było, bliskość była, ciało było - a teraz został tylko sen, zapach, echo w studni. "Obraz letniego szaleństwa" - tak, dokładnie. Coś, co było tak intensywne, że aż nierzeczywiste. To piękna poezja.

@Alicja_Wysocka @Omagamoga Gdy czas upływa miło - to upływa szybciej- wiele interpretacji !!!

@violetta Krótki, ale intensywny obraz — czuć w nim lekkość i taniec chwili. Bardzo podoba mi się zestawienie delikatności i energii, które współgrają bez przesady. Pozdrawiam serdecznie.

@Robert Witold Gorzkowski Twój wiersz to poetycki obraz "martwego siewu", gdzie cykl natury został zastąpiony cyklem zagłady. gorycz i protest przeciwko wojnie., pokazuje że przemoc niszczy nie tylko życie, ale i sens życia.z Ziemia, która powinna rodzić zboże i karmić, została przekształcona w cmentarz. jedynym "nawozem" jest ludzkie cierpienie i śmierć. utwór mocny, mądry, potrzebny. Apel. Politycy. Czytajcie wiersze. W nich jest mądrość. I nie rób ministrze głupiej miny. Czytaj i myśl.

@violetta Niemalże erotyk. Bardzo ładnie. Pozdrawiam serdecznie.