Cała aktywność

@violetta Cześć Viola 🙂

powiedzieć kocham nic trudnego ale ożywić te słowo to już poważniejszy teatr powiedzieć kocham każdy może ale szczerze przytulić to już przeszkoda powiedzieć kocham - ozdobić to uśmiechem to już inna bajka powiedzieć kocham w tłumie udowodnić swą miłość prawdziwą sztuką

A dom... z raju tu jarzmo da. Ale bada Iwo - pomimo Duch cudom im - opowiada Bela.

A na rzęsy rysę z rana.

Witaj - staram się pisać tak by czytelnik nie musiał kombinować - by czuł dany wiersz - dzięki za czytanie - Pzdr. Witam - zgadzam się z tym co napisałaś w komentarzu - dziękuje - Pzdr. zadowoleniem. @infelia - @huzarc - @Wiesław J.K. - dzięki -

@Adam Zębala - dziękuje -

Ali gwiazda rodowo doradza i w gila.

- Wół? - Stop. - Obraza. - Bazar, bo pot słów. Nektarowy: żywo, rat Ken.

Drobinki ważne:)

@viola arvensis 🌻@Annna2 🌻

patrzyłaś spokojem bezchmurnego nieba wiecznym zielonym marzeniem na oczy niebiesko zwyczajne tonąłem w spojrzeniu w głębinach patrzącego świata każde mrugnięcie było serca zagadką zgadywałem czy kochasz spoglądałaś na mnie jak na obraz a ja w tobie widziałem arcydzieło bez słów oczy mówiły pragniemy złe spojrzenie ślepnącego losu zgasiło zapatrzenie na moich oczach skończył się świat nasze spojrzenia już nigdy się nie spotkają

@Somalija wiem, że bardziej się opłaca być niegrzecznym niż grzecznym...

A mnie nigdy, nie że nawet ostatnio:) pozdrawiam

@Nata_Kruk wczoraj mi rozwaliły, tzn sąsiada worki, już nie mam na nie siły

@Nata_Kruk mam nadzieję. Dziękuję Natka.

@andrew dziękuję. tak @Nata_Kruk dziękuję

Aj, a Hubal utula buhaja

Da paniki napad

Wół do mis! Abla żuru żal, Basi modłów

Jeb ule i referat "Stare ferie lubej"

Trochę zazdroszczę, bo do mnie żadne redakcje nie odpisują ostatnio... Pozdrawiam :)

@piąteprzezdziesiąte Ooooo, no to zrobiło się piąte przez dziesiąte :)

dostałem dziś pismo z redakcji "miejże Pan dla nas wszystkich litości! nie najgorzej w opiniach może pójdzie do druku tylko daj pan umrzeć górnolotności!" więc piszę wam proszę - intymniej co mi może dziś ciążyć na sercu jak pod cudzym wzrokiem próbuję chować się w kołnierz a pod jej (!) - topnieję na miejscu jak potykam się o mówione słowa (to już nie jest to samo co prasa...) chciałbym powiedzieć "mogę" albo może "zobaczę"? o własną "zogę" się w końcu przewracam jak przeczuwam moją kolej w rozmowie (jakiś żarcik dopowiedzieć durny) czuje serce jak bije przyśpiesza, przyśpiesza kiedyś włoży mnie ona do trumny! jak przyłapuje się na ciągłym myśleniu że ona patrzy na wszystkie me ruchy że mi po jednej kamerce wsadziła w źrenice i śmieje się, bo chodzę jak struty dostałem dziś pismo z redakcji myślą, że im zawdzięczę styl nowy ale to tobie pozwolę stopić wosk z moich skrzydeł i zepchnąć mnie do zielonej wody

@Berenika97 dziękuję Ci za to piękne, przenikliwe czytanie - tak uważne, ciepłe i pełne zrozumienia dla pulsów tego tekstu. Twoje słowa są dla mnie jak światło, które wydobywa z wiersza jego własny oddech. Nika. dziękuję bardzo :)