Cała aktywność

@Alicja_Wysocka Twój wiersz ma melancholijny i dramatyczny ton.j Jest napisany prostym, bezpośrednim językiem, ale pełnym emocjonalnego ładunku. całość jest prośbą o jasność i sens, wypowiedziany w obliczu rezygnacji i zniknięcia. Alu. bardzo podoba mi się Twój wiersz. fajnie, że komputer już działa :)

O cyganach Synowie ulicy spod łuny księżyca kloszardzi Etos zdartych butów zza rogu biegła melodia Miechem rozciągnięte drogi którymi stąpali Czy grzały ich promienie czy obmyła ich słota Tylko w tańcu się mieniły pstrokate cekiny Niczym oczy które mogą zmienić świat Jak gołębie okruchy rozsiane po bruku Których nie chcesz mieć lecz chcesz je kraść

Jakby niestylistycznie

@Berenika97 zazdroszczę; ja zawsze chciałem studiować historię a jeszcze bardziej archeologię, a w ostateczności jakiś dział artystyczny. Cóż po studiach pozostała tylko legitymacja studencka. Ale pasja historyczna pozostała. Zamiast studiować wolałem rozkręcić swoją firmę i zarobić pieniądze( choć dziekan zaproponował mi dziekankę widząc mój potencjał) które pozwoliły mi zbudować największy zbiór płacideł związanych z wsią i dworem szlacheckim od XVIII do XX wieku na świecie. W tym roku dostałem nagrodę za swoją czterdziestoletnią benedyktyńską pracę, pan prof. dr habilitowany Tadeusz Epsztein w swojej najnowszej publikacji wydanej przez IH PAN poświęconej życiu szlachty na kresach wschodnich. Wskazał moją pracę opartą na moich zbiorach jako wstęp do rozwoju stosunków i zależności płacowych i rozliczeniowych na wsi polskiej. Na kongresie który zgromadził dyrektorów (największych placówek muzealnych w kraju państwowych i prywatnych) i wykładowców akademickich oraz kolekcjonerów po swoim wykładzie podszedł do mnie wręczył swoją książkę z dedykacją swoim telefonem i maile i powiedział że będzie wdzięczny jak przeczytam i wyślę mu swoje uwagi. Od tej pory widziałem w oczach historyków będących na kongresie olbrzymi szacunek. Mnie więcej nie było potrzebne choć znajomi historycy powiedzieli że jak bym chciał to moje wiadomości wystarczą aby na tym temacie się doktoryzować. Chciałbym podkreślić że swoją książkę napisałem tylko na podstawie mojego unikalnego zbioru i umiejscowiłem każdy artefakt we właściwym dla niego czasie z wywodem źródłowym. Przez 200 lat nie ukazała się żadna publikacja w tym temacie i historycy nie mając oparcia w źródłach trochę zmyślali albo pomijali temat. Miłość moja do historii była bardzo dużym motorem napędowym mojej pracy. A tak prywatnie Sienkiewicza przeczytałem już w trzeciej klasie szkoły podstawowej na czele z Quo Vadis, a na lekcjach historii albo siedziałem w bibliotece albo się nudziłem.

@Arsis lepiej grzecznym, bardziej się spodobasz dziewczynie:) @Somalija hej:)

@yfgfd123 Ładna ta Twoja intymna prośba, myślę, że może roztopić wosk w skrzydłach.

Dla tych chwil, które umykają i nie dają się schwytać. ja kiedyś ci zniknę w niebycie gdzie czas nieskończoność rozwłóczył, przestanę się gmatwać w godzinach - bo nicość nie może nic skruszyć przestaniesz mi serce zagarniać ażeby po chwili odwlekać raz słyszę, że wołasz i wiem to - gdy dłonie wyciągam - uciekasz zawrócę, jeżeli mi powiesz którędy i jaką pójść drogą, że będę nareszcie wiedziała dlaczego, a także dla kogo

@violetta Cześć Viola 🙂

powiedzieć kocham nic trudnego ale ożywić te słowo to już poważniejszy teatr powiedzieć kocham każdy może ale szczerze przytulić to już przeszkoda powiedzieć kocham - ozdobić to uśmiechem to już inna bajka powiedzieć kocham w tłumie udowodnić swą miłość prawdziwą sztuką

A dom... z raju tu jarzmo da. Ale bada Iwo - pomimo Duch cudom im - opowiada Bela.

A na rzęsy rysę z rana.

Witaj - staram się pisać tak by czytelnik nie musiał kombinować - by czuł dany wiersz - dzięki za czytanie - Pzdr. Witam - zgadzam się z tym co napisałaś w komentarzu - dziękuje - Pzdr. zadowoleniem. @infelia - @huzarc - @Wiesław J.K. - dzięki -

@Adam Zębala - dziękuje -

Ali gwiazda rodowo doradza i w gila.

- Wół? - Stop. - Obraza. - Bazar, bo pot słów. Nektarowy: żywo, rat Ken.

Drobinki ważne:)

@viola arvensis 🌻@Annna2 🌻

patrzyłaś spokojem bezchmurnego nieba wiecznym zielonym marzeniem na oczy niebiesko zwyczajne tonąłem w spojrzeniu w głębinach patrzącego świata każde mrugnięcie było serca zagadką zgadywałem czy kochasz spoglądałaś na mnie jak na obraz a ja w tobie widziałem arcydzieło bez słów oczy mówiły pragniemy złe spojrzenie ślepnącego losu zgasiło zapatrzenie na moich oczach skończył się świat nasze spojrzenia już nigdy się nie spotkają

@Somalija wiem, że bardziej się opłaca być niegrzecznym niż grzecznym...

A mnie nigdy, nie że nawet ostatnio:) pozdrawiam

@Nata_Kruk wczoraj mi rozwaliły, tzn sąsiada worki, już nie mam na nie siły

@Nata_Kruk mam nadzieję. Dziękuję Natka.

@andrew dziękuję. tak @Nata_Kruk dziękuję

Aj, a Hubal utula buhaja

Da paniki napad