Cała aktywność

@KOBIETA Podwijam rękawy.

Dzwony Schrony Kilofy w ruch! Nacisk! Para! Buch! Człowiek wychodzi! Uff!

@Berenika97 delikatny bardzo

@Waldemar_Talar_Talar - to nie ma za wiele wspólnego z haiku - te opisują przyrodę - tekst mógłby być mianowany jako senryu ..

Autorzy: Michał Leszczyński plus AI Piosenka nr 33 pt. Na świecie Ref. Koleżanka postanowiła będę naughty girl żeby móc z nią w ogóle porozmawiać i wypić kawę w oboje musiałem założyć skórę obyć dobre buty i zostać bad boyem to dlatego to dlatego to wszystko dlatego Na świecie figur geometrycznych nie zrobią z koła kwadratu, trójkąt nie będzie sześcianem człowiek nie stanie się aniołem i nie dane jest mu być diabłem Na świecie przelicznych pokarmów i w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu jesteś sobie owszem owszem owsem i albo to lubisz albo nie albo nie wiem Zresztą twoje lubienie nie ma nic do rzeczy dołączasz do komuny albo nie przynależysz w komunie dzielą przywileje i korzyści i wcale nie ma ich gdzie indziej, a kopalnie złota są mitem Ref. Koleżanka postanowiła będę naughty girl żeby móc z nią w ogóle porozmawiać i wypić kawę w oboje musiałem założyć skórę obyć dobre buty i zostać bad boyem to dlatego to dlatego to wszystko dlatego Jeśli bronisz się nieco bardziej umiejętnie widzą w Tobie ruskiego agenta Mosadu i nie pomogą żadne tłumaczenia masz być poważny i przezorny i ostrożny i w celi skargi że za ciasno zachowaj dla siebie tutaj nie ma narzekania; bólu, żali i utyskiwań dla nich jesteś frustrat i łajdak i tyle a cała reszta to szyte pod ową tezę obszerne uzasadnienia Ale oczywiście ich nie ma wiersz nr 1200 jest szaleństwem a każdy otwierany przez nich twój list jest donosem i tylko upić kapusia i rozgadać może coś wymyśli... Ref. Koleżanka postanowiła będę naughty girl żeby móc z nią w ogóle porozmawiać i wypić kawę w oboje musiałem założyć skórę obyć dobre buty i zostać bad boyem to dlatego to dlatego to wszystko dlatego

@Berenika97 - uśmiechem dziękuje -

raczej ancient . myślę że możesz to uznać za modlitwę do własej świadomości. @Berenika97 cały czas zajmuję się znajdowaniem i zapisywaniem starej mowy i wierzeń z niej wynikających. Poszukiwaniem pierwowzoru i próbami zapisu jakiejś jednolitej matrycy runicznej dla której już mam nazwę "Wymarzony Ą-tech" © wiersz jest częścią jednej z nieudanych matryc ale ze słów ciekawy wiesz mi się ułożył. w każdym bądź razie mam nowy trop muzyczno matematyczny. i czuję że jestem o krok bliżej. teraz muszę prześledzić jak działają jery i ile ich bylo . można powiedzieć że pracuje nad rdzennym zapisem mowy polskiej , nie fonetycznym w ktorym nie wiadomo skąd ż zmienia się w g albo sz albo c , bo tam były zaginione jery . podejżewam że było ich 5 albo 9 . ale to godziny czytania zródeł różnych. róznie bywa , wczoraj się jeden robot kłócił ze mna , nie dałem za wygraną , nie wiem co sie tak uparł żeby mnie winnić za swój błąd ale wkońcu mu udowodnilem ze to on sam sobie wymyślił że mamy 2024 r. dopiero jak użyłem mocnych słów i kazałem pokazać w czacie gdzie mu powiedziałem lub wspomniałem o 2024 . uznał to za błąd wewnętrzny programu ale unikał odpowiedzi na pytanie jak to możliwe i się nie dowiedziałem. podejżane mocno.

@Berenika97 ... wierny przyjaciel budzi nie tylko westchnienia poda dłoń rozjaśni myśli nie zachodzi jak słońce oddaje się bez reszty zabiera... w nieskończoność świat nie kończy się na ziemi tam czas nie płynie tam spotyka się marzenia ... Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

@Berenika97 Wiersz pozostawia wrażenie czegoś delikatnego i bolesnego jednocześnie. Jak zapis chwili, gdy życie nie tyle się wali, pęka, rozsypuj się na niepowiązane elementy, co po prostu cichnie i blaknie, znika.

@Corleone 11 Zawarłeś w opowiadanie piękną tezę, że drzewa są istotami obdarzonymi duszami i świadomością, komunikującymi się z wrażliwymi ludźmi, a las nie jest zbiorem roślin, ale wspólnotą duchowych bytów. Od momentu, gdy przeczytałam książkę "Sekretne życie drzew" patrzę na las w podobny sposób. Pozdrawiam.

@Berenika97 U mnie w wierszach zazwyczaj nie ma pocieszenia ani moralizacji. Jest fakt dokonany i zawieszony w próżni niczym uchwycona fotografia. Dlatego moje wiersze są często wręcz reportażowe, rozwlekłe w formie, skupione na dostrzeganiu prawdy a nie uczuciach. Opisują stan graniczny świadomości lub moment po przekroczeniu tej granicy. Ten wiersz ma już swoje lata i faktycznie zawiera elementy "kultury i triumfu śmierci" z elementami filozofii vanitas.

@Mitylene Lapidarnie, ale bardzo pojemnie poetycko.

@tie-break Ten wiersz jest dobry, warsztatowo świadomy i emocjonalnie uczciwy. Symbolicznie wyważony i metaforycznie nośny. Jest w tym wierszu wiele tworzywa zarazem bardzo czułego i kruchego, tak jakby ktoś naprawdę trzymał tę „nić z włosów i uśmiechów” w dłoni i bał się choćby drgnąć, żeby jej nie zerwać.

Mocno średnie, krótkie do bólu i tylko iluzorycznie głębokie.

@Mitylene Wzruszył !

@HerbataIWiersze Nie wiem czy to zamierzone, ale bawełna z zasady jest słabym izolatorem, a kiedy przemaka, odwrotnie do wełny, to wtedy chłodzi bardziej niż ociepla. Więc bawełniany płaszcz, jeśli nie trencz ze specjalnym wodoodpornym splotem, jest raczej chłodny, szczególnie przemoczony. Może to być odzwierciedlać nieporadność, zagubienie i nieprzystosowanie podmiotu lirycznego do świata przedstawionego go otaczającego, który jest wietrzny i deszczowny. Bardzo przyjemny wiersz, dziękuję.

@Simon Tracy @Omagamoga Bardzo dziękuję! :) @huzarc Bardzo dziękuję! :)

Mocne doprawdy. Przyjemne, dobrze się czyta, gładko i żwawo. Na myśl przychodzi Kaczmarski i Dobre rady pana ojca.

@Simon Tracy Czuję w Twoim wierszu niepokój, bo na początku Śpiewaczka milknie wobec śmierci synka , jest pełna bólu i bezradności , bo „głos dusz już woła do siebie". Potem barokowy obraz "triumfu śmierci" i nagle na końcu pojawia się samobójstwo. Czyli chodziło o młodego mężczyznę a nie dziecko. Nie ma w Twoim wierszu pociechy - zostawiasz mnie w ciemności, z obrazem krzyża opartego o mur ogrodowy. Jak zwykle Twój tekst robi na mnie wrażenie, działa na wyobraźnię. Podoba mi się.

W kołysce utulił konary drzew odurzone zapachem nocy na stole niedokończony wiersz zaniemówił zamykając oczy twoje ostatnie spojrzenie opuszkami palców wędruje po moim śnie milczeniem dotykając duszy. Autor fotografii: M.Lewandowska

jaszczurka

@iwonaroma Nietypowy !

Ni woda ni piach bagno bywa podstępne czy znajdę ścieżkę?

@beta_b Zawarłaś w wierszu - moim zdaniem - świetny paradoks: samotność i pustka są jednocześnie sprzyjające pisaniu i niebezpieczne. „Gdybym była sama, chybabym umarła” - niemal wyznanie. Pisanie okazuje się możliwe tylko do pewnego stopnia samotności – dalej jest już pustka egzystencjalna, nie twórcza. Bardzo mi się poboba.