Cała aktywność

@violetta Utrzymywanie, że tylko Ziemia jest piastunką życia, jest równie bezsensowne jak twierdzenie, że na dużym obsianym polu mógł wyrosnąć tylko jeden jedyny kłos ... pomimo paradoksu Fermiego - nie jesteśmy sami

@Migrena Po przeczytaniu przypomniał mi sie film, który oglądałam lata temu -wielka milość/namiętność, czasy wojny i oni tak bardzo siebie spragnieni, gdzieś na ulicy w miłosnej ekstazie... Film był niesamowity , wiersz też uruchamia wyobraźnię, świetny.

@iwonaroma mam szczęście, że czytają moje wiersze tacy wspaniali ludzie jak Ty. dziękuję Iwonko :)

Jestem tu chwilę — może i chwilą, przesiadam siebie, szukam peronu, prześwietlam ludzi jak w starym kinie, w taśmie, co płonie celuloidem. Przystań podróżnych — poziomów tyle, uśmiechy szczere, szydercze, jasne; lęk w sercach szarych drży jak motyle, głos obojętny w tłumie wygasłym. Prawda przy prawdzie, kłamstwo tuż obok, sznurki przy ścięgnach w pół gestu drżące, prośba jak rozkaz — portret nieznany z miejscem, co czeka, choć tego nie chce. A czas tu stoi, choć mijam ludzi, ich kroki płyną jak cienie w wodzie; każdy z nich nosi własne zasługi i własne winy — te, które zwodzą. W spojrzeniach migot tęsknot ukrytych, w dłoniach — rozstania ledwo domknięte; nikt nie zatrzyma chwil nieodkrytych, choć chce je trzymać, jak szkło rozcięte. A kiedy wreszcie ruszy mój pociąg, zamknę za sobą peron tej chwili; zabiorę tylko to, co wciąż płonąc przez cudze twarze — mnie ocaliło. I wiem, że wrócę w to miejsce kiedyś, gdy noc znów zwinie świat w celuloid; bo każdy obraz, nim zgaśnie — przecież szuka człowieka, by w nim się dożyć.

@violetta właśnie tak :) Dzięki

Masz dar :)

@iwonaroma każde dziecko się cieszy:)

@ArsisTrzeba wykluczyć obcych, bo ich nie ma na tym świecie, w kosmosie. Każdy chce zarobić na informacji, przecież takie mamy czasy. Długo będą tak kłamać, opowiadać bajki, bo na tym zarabiają, nie powiedzą ci prawdy. My nie możemy tego zbadać, bo jest za daleko i nie mamy narzędzi. 3iAtlas zbliży się do ziemię w grudniu, będzie bardzo blisko. Co nas czeka, to czas pokaże.

@violetta to nie ja - to życie !

;) rzeczywiście:)

@violetta powypuszczała rozmaite dżety. albo się rozpada i odrywają się od niej liczne fragmenty, albo to od silników manewrujących... nie popieram teorii spiskowych, ale z tą "kometą" śmierdzi na kilometr. ten cały wcześniejszy shutdown (aby, co? żeby NASA trzymała mordę na kłódkę?) i te liczne obserwacje niemalże wszystkich sond, co śą w dyspozycji nasa, esa itd... w przypadku innych komet nie było takiej histerii. była, przeleciała, poleciała i nara. a tutaj?

dawno cię śnieżku nie widziałam mój ty płateczku moja ty gwiazdeczko

@infelia ;))) chyba raczej Bałwan niż Yeti :) pozdrawiam:)

@KOBIETA zatarta granica między snem i rzeczywistością. czułość rozprasza samotność, a pragnienie rozświetla wnętrze. Dominiko. zabierasz nas w niezwykłą podróż. aż się nie chce odejść :)))))) niech Cię szczęście otuli :)))))

@Marek.zak1 oj, Twoja kochana Sowa... Tak, gdy umiera bliska nam istota cierpimy bardzo. Wszyscy tak mamy co oczywiście nie jest pocieszeniem, bo jednak cierpienie jest czymś bardzo indywidualnym. Dzięki za głos @huzarc :) dzięki @Wędrowiec.1984 :) dziękuję @Manek Bardzo mi miło, dziękuję :) Również pozdrowienia @Migrena :) no cóż, listopad ;) Dziękuję i również pozdrówka:) @Nata_Kruk oj, bałaganią te wichury... Dzięki za życzenia:) @Rafael Marius Też tak robiłam:), myślę, że liście nigdy nie są złe na dzieci. Dzięki :) @Berenika97 Dzięki za tak pogłębiony komentarz i oczywiście za głos :) @Adler @Waldemar_Talar_Talar @Wiechu J. K. Podziękowania

@hania kluseczka świetne zderzenie biologii miłości z jej metafizyką. jak u przewrotnego, odwróconego Shakespeare’a, gdzie trucizna nie unosi, lecz obnaża to, co w relacji było najprawdziwsze. w Twojej historii czuć, że namiętność była jednocześnie żywiołem i rozkładem. puenta z babkami jest jakby nagłym odsłonięciem dziecięcego, nieporadnego rdzenia człowieczeństwa. mocny i bardzo celny wiersz.

@Arsis 3iAtlas nas tak szybko nie opuszcza w marcu zbliży się do Jowisza:)

@Leszczym wszystko w swoim tempie, w swoim czasie. Każdy ma inną drogę do przejscia a czasem do samodzielnego wydeptania. I żadna droga nie jest ani gorsza ani lepsza, trzeba iść naprzód i tyle.

@huzarc dziękuję huzarc :) posiadasz niepokojącą zdolność odczytywania miękkości ;) pozdrawiam …

@hania kluseczka dziękuję:) tak naprawdę to często sam się czuję głupio dopalając swoje wiersze sterydami. dzięki za wyrozumialosć. przepraszam. idę pod Twój nowy wiersz :)

@viola arvensis Dziękuję :) @Waldemar_Talar_Talar Miło mi, dziękuję bardzo :) Pozdrawiam. @Berenika97 Dziękuję :)

@huzarc dziękuję szanowny Kolego za Twoją ocenę wiersza. miło mi czytać Twoje słowa.

@Migrena no ale czym mnie miałeś urazić, nie narażasz mnie na żaden niepokój, siebie, nie wiem czemu na stres, generalnie jak się coś komuś nie podoba w moim pisaniu to biorę to na klatę, samej mi się wiele nie podoba, a czasem czuję się wręcz zażenowana, swoim pisaniem, wiec rozumiem, chyba chcesz we mnie wzbudzić wyrzuty sumienia, za te 1200% normy:P, no dobra, muszę przyznać, że jestem zdziwiona, zachowałeś się bardzo szlachetnie, przychodząc z normalnym komentarzem, a nie jakąś zemstą, dość często spotykaną w internetach, naprawdę to doceniam i cieszę się, że jesteś, jaki jesteś :)

@Migrena Rozumiem :) Dziękuję za wyjaśnienie.

@viola arvensis Ja nie chcę tego tłumaczyć, bo i po co, też mi było miło z uprzejmą kobietą pogadać pod świetnym wierszem, ale ta nasza pobieżna przecież nieco rozmowa internetowa ma mnóstwo niuansów. Ty to wiesz i ja to wiem, to akurat wiem już na pewno. Choć mega dużo nie wiem i nawet się nie domyślam.