Cała aktywność

@Somalija i jak? jak panele?

@Gosława o kurde...

już chyba ustały bóle fantomowe po sercu którym nakarmiły się gołębie jeszcze tylko daliby knebel zamiast języka żeby ciało wysyciło pragnienie monotonną zabawą w nomos kosmos orgazm i byłoby naprawdę dobrze ale aparaty chwytające znaczenia coraz trudniej oddawały światło papierosy w żabce dickensa grójecka skręcić w banacha w uszach molekularne treści czy ziarenka piasku między płytami chodnika były tu wtedy gdy świat wydawał się przestrzenią bez pytań i odpowiedzi

- Aro, mały był kociak Kai: - Co, kły? - Był amor? - A ... Luz aromatu tam oraz ul. Uciskano kociaka: i co - kona... K, Si/Cu. - Co ma Kaj? - Jaka moc?

@Christine poproszę:) chcę się w Twojej magii zanurzyć.

@Migrena Chcesz unieść kruchość moich wierszy, Choć sam jesteś utkany z głosu i cienia, Ale w każdym wersie, który stworzę Znajdziesz dla siebie odrobinę istnienia.

@Rafał Hille Ciekawy koncept wiersza daje szansę na jedną z możliwości.

@Simon Tracy Świat analogowy, czarny jak płyta winylowa-życie... Dziękuję, pozdrawiam.

ciągle się zmienia

@Christine dziękuję:)

@A.Between Dziś poszukuję wierszy z ciszą. Twój jest piękny i mądry. :))

Każdy świt niczym cios w serce Żywe przez ostatnie chwile Zmierzch potokiem cichej krwii Bez przerwy zalewa sumienie Pnącza śmierci wrastają głęboko W obumarłe ciała myśli Bezsilny wzrok wiecznie utkwiony W mrocznej codzienności Oh, smutno mi patrząc na ludzi Tkwiących w tym potworze

@E.T. Obecność bez obecności, ładna miniatura :)

@Berenika97 Dziś też pisałam o ciszy - chyba jej bardzo potrzebujemy. Ciepły i piękny wiersz. Pozdrawiam. :)

@Migrenazapomniales kogo właściwie kochasz:)

@tie-break Piękny tekst, przeczytałam wcześniej, by się nad nim zastanowić. Czytam jak cudny list. Pozdrawiam.

@Christine Christi. wejdę lekko, tak jak prosisz, jakby każdy Twój wers był listkiem, który porusza się od mojego oddechu. dziękuję Ci za to otwarcie, za ten delikatny próg, który mi podajesz. bo w Twoich słowach już jest wiersz - ten z drżenia i z milczenia, najprawdziwszy. obiecuję, że uniosę tę kruchość, bo właśnie taka poezja jest najbliżej serca. już odnajduję w Twoich słowach również siebie, jakbyś pisała lustrem, nie "atramentem." więc czekam niecierpliwy.....:) J.

@Migrena Jakie to fajne! Lubię ten Twój absurdalny humor i niemal kafkowską atmosferę. Jednocześnie bawi,przerysowuje i trafnie punktuje absurd codzienności, zamieniając pocztę w teatr administracyjnego surrealizmu. Świetny tekst. Pozdrawiam. :)))

@huzarc taki miał być odbiór, cieszę się ze dziala

@Omagamoga To piękne! Skoro w jej oczach wszechświat się budzi, A blask ten słowa w nicość zamienia , Niech cisza, co zgiełk myśli ostudzi, Będzie wyrazem mego pragnienia.

brawo, za interpretacje tekstu, dokładnie określiłeś o co w nim chodzi, "fuga" oczywiście istnieje w nim wieloznacznie, tak jak zauważyłeś, dzięki za odwiedziny tie-break :)

@Migrena Jeżeli chcesz wejść w mój głos,wejdź lekko - bez pośpiechu, bo wiersze rodzą się tam,gdzie drżenie i milczenie. Pozwolę Ci czytać, jeśli uniesiesz ich kruchość, I jeśli w moich słowach odnajdziesz również siebie.

Przyzwyczaiłam się do twojej obecności w mojej głowie. Obserwujesz jak dzisiaj układa się moja sukienka. Mówisz do mnie tak dobrze znanymi mi słowami. Nie mogę dostrzec twojej twarzy. Telefon milczy.

@Wiechu J. K. XIII księga Pana Tadeusza niech też zabrzmi.

@violetta O Tak :) @Rafael Marius Nie może dlatego, że są bliższe prawdziwym realiom? @Marek.zak1 O tak, czasem warto odpuścić. Również pozdrawiam. @Berenika97 Bo to ostatnio jakby obie te rzeczy mnie "dopadają" :)