Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. @Nata_Kruk tekst pięknie balansuje między zgiełkiem świata a domową ciszą. Obraz ‚pewnicy’ staje się zarówno metaforą, jak i przytulnym azylem. Cholera, a ja nie mam pewnicy ! Same ciepłe wyrazy :)
  3. @Stary_Kredens... jejku, nie chciałaś mi się zapisać... Jasne, że .. taka.. fajna jest, bo moja, Twoja.. i czyjaś tam jeszcze, i nikomu nic do tego, co jest naszym pewnikiem..:) Dziękuję, także pozdrawiam.
  4. @Nata_KrukNatka, dziękuję za wnikliwość. Miałam jeszcze jedną zwrotkę - byłaby przed ostatnią, ale wywaliłam. Nie mogłam się z nią dogadać. Chciałam żeby do mokrej szyby liść się przyliścił - ale nie pasowały mi te dwa słowa obok. No nic, znajdę mu miejsce innym razem, pozdrawiam :) @ManekMasz rację, zeżarłam i - a było! Było, bo pisałam 5/4 Dziękuję. Gapię się i nie widzę, psia kostka! @Stary_KredensDziękuję Kredensiku :)
  5. @Alicja_Wysocka jak zwykły u Ciebie bardzo poetycznie, po prostu pięknie Kredens pozdrawia
  6. @Nata_Kruk fajna taka pewność, ale czy wystarczy? Emocjonalnie dodaje otuchy, to na pewno Pozdrawiam serdecznie Kredens
  7. Leśmianowo. Lubię taki klimat. Też mi się zdarza pisanie w tym stylu. Mimo wszystko, mała krytyka z mojej strony. Co znaczy pojarzebiało? a może miało być pojarzębiało? W drugiej zwrotce trzeci wers. Jakoś się rytm zgubił. Nie lepiej "znów prześcigają się i chwalą"? Pozdrawiam
  8. @violettaViolu, jesień jest dla mnie tak poetycką porą roku, że mam za mało miejsca w płucach na oddech. Czasem chciałabym wciągnąć w siebie całe powietrze świata, jak widzę albo czuję coś niewypowiedzianie pięknego. @MigrenaBardzo dobrze zrozumiałeś. Może są słowa jeszcze niewymyślone, albo zapomniane, albo nieznane dla mnie - albo ja jestem za głupia, za słaba, za mała, żeby się do piękna przymierzać. Dzięki za życzliwość :)
  9. ... to niuansik... zgubiłaś.. ogonek, w "e". Wiersz śliczny, z nutką jesieni i tego.. co przemija, by za rok.. znowu, od nowa.... niech. .... tego co w sercu na dnie drzemie a to - życzliwość - do człowieka Pozdrawiam.
  10. @Nata_Kruk niewygasły !!!!! Dziękuję Nata za wykwintny komentarz. Powiem Ci, że ten wiersz jest mi dziwnie bardzo bliski. Jakby wspomnienia krzyczały we mnie - obudź mnie ! obudź ! Przepraszam za długość i dzięki, że nie przynudziłem :) Dobrego z uśmiechami :)
  11. @Annna2Bardzo dziękuję! Też bym tak chciała.:) Ale jak to starsi powtarzają: Boli? To znaczy, że jeszcze żyjesz. @MigrenaBardzo dziękuję! Cieszę się, że też lubisz takie egzystencjalne. :))) @Jacek_Suchowicz Zostawiam wspomnienia, te najmilsze, Niech będą w sercu jak skarb najcenniejszy. Lecz nie chcę zacierać rozbitych szkiełek, Bo w kłuciu tym, co w piersi drży, Jest dowód, że serce wciąż żyje i śni. @andrewBardzo dziękuję! To najpiękniejszy przepis na życie. :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję za przemiły komentarz! Wiesz, że takie słowa bardzo i motywują. :) @Rafael MariusBardzo dziękuję! Przykro mi z tego powodu. Pozdrawiam serdecznie. @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Teraz już bądę wiedzieć, kto rysuje po szybach w pociągach i autobusach. :)
  12. Pewnica Cóż to takiego, gdzie - ona - jest... Wokół tony elektronicznej makulatury. Mózgi sprzężone z dłonią - tutaj kliknij - celebryckie fatałaszki brylują na scenach. Karaluchy wyłapują błyski fleszy. Niedaleko - na ziemi wszędzie blisko - iluminacja lecących rakiet mrozi myśli. Skończyłam robić przetwory na zimę. Zapach osiadł na ścianach sypialni, dlatego śnię co noc paprykową cza-czę. Gdy wyniosę słoiki i ustawię na półkach, dorzucę uśmiech - mojej małej pewnicy. sierpień, 2025
  13. @Berenika97 Ten wiersz przypomina mi moje własne ślady - na zaparowanej szybie w pociągu, w autobusie. Rysuję palcem kształty, które powoli spływają w dół, znikają w kropelkach, nim zdążę je zatrzymać. Bereniko, jeśli kiedyś zobaczysz takie ruchome obrazy – to najpewniej będę ja, w chwilowym tańcu z ulotnością. :) Słonka :)
  14. A to "sporzywam" to specjalnie tak, albo jest to literówka???
  15. @Alicja_Wysocka Jesień dojrzewa w sadach. Dojrzewa też w świadomości, że słowo zawsze będzie spóźnione wobec rzeczywistości. Tak wiersz zrozumiałem :) Lubie Twoje wiersze :)
  16. Owoce potrafią, a my nie:)
  17. @Alicja_Wysocka obiecuję - żadnych glist, pędraków, owsików. Czasem może tylko dżdżownice u mnie zobaczysz. Bo jest długa, czysta i się stara jakoś wyglądać. Taka dama wśród robali.
  18. Nata_Kruk

    Limeryk - o Talarku

    :)... tak, o Tobie... :) dziękuję, że zaszedłeś, Waldku. Pozdrawiam także.
  19. @Leszczym Jako osoba niepełnosprawna mogę się zgodzić z tezą.
  20. @MigrenaNie, nie, Ty widzisz i piszesz co chcesz, a ja się boję, a najgorsze są dla mnie wiersze, które mnie brzydzą, no takie o robalach, zgniliźnie. Mnie od tego mdli :( Chciałabym mieć więcej odwagi, a mniej strachu - no ale jak mawiał Ferduś Kiepski "to nie koncert życzeń"
  21. wierszyki

    Nowa szczepionka

    Ajuści! Pielęgniarka, kod Piła, ta sama, co z trzy kawki wciąż piła, w nowej kampanii (weź, się ogarnij!) by po 25. szczepiła!
  22. Mnie przypomina w trybie ciągłym. Nie muszę nic robić.
  23. @Maciek.J tak, bo tak nieraz bywa tylko nie chcę oficjalnie na portalu ogłaszać że kupię obrazek z ... mnie wewnętrznie to już skręca. Ja wiem że ludzie nie mają skrupułów i wszystko napiszą ale ja nie umiem.
  24. @Leo Krzyszczyk-Podlaś magiczne słońce i świeże powietrze i jaśniejące gwiazdy początkiem jesieni:)
  25. @RomaOj, jak mnie to zmęczyło... :) Zgaduję, że, piszesz o pragnieniu spotkania (zmysłowego, cielesnego) wbrew zakazom i wbrew religijnym nakazom. To takie „byśmy mieli swoje miejsce i czas, w którym możemy być sobą, nawet jeśli to grzeszne”. Nie mogę chyba komentować takich wierszy, bo z którymś razem dostanę po łbie od Ciebie :p Pozdrawiam :)
  26. @Alicja_Wysocka Alicjo. A ja zawsze doceniam to co Ty piszesz pod moimi tekstami. Bo masz umysł otwarty. Bo widzisz więcej niż ja sam widzę. Dziękuję.
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...