Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. @Roma Ciekawe obrazowanie, bardzo osobisty klimat.
  3. @Dekaos Dondi Cały cukierniczy świat w krzywym zwierciadle - aż się kręci od tych smaków i metafor ;)
  4. Ale to "0" jest takie trochę dwuznaczne... DZIĘKUJĘ, masz tu ZERO :))) Lepiej jakby się wyświetlała ikonka podziękowania. A co do samej ikonki, moim zdaniem lepiej byłoby ikonę pucharu zmienić na kwiatek. Kwiatek bardziej pasuje do słowa "Dziękuję". Puchar to bardziej "Wygrałeś" niż "Dziękuję". Ja wolałbym dostawać kwiatki niż puchary :)
  5. @Berenika97 @viola arvensis dziękuję bardzo za dobre słowa, pozdrawiam serdecznie. 😊
  6. @JWF Lekkość i zwiewność to podstawa. Takie wiersze chce się czytać... przynajmniej mam taką nadzieję. Dziękuję za komentarz.
  7. o brak słów modlę się o ciszę w niej przestanę krzyczeć z braku słów z ukojenia modlę się w sobie czuję jej lekkość jej wysokość
  8. @Nata_Kruk Pachną za darmo :)
  9. @violetta Polecam łaskawej uwadze ten artykuł mojego autorstwa... Pozdrawiam! https://naszeblogi.pl/73524-moje-pytania-o-ksztalt-prezydentury-karola-nawrockiego
  10. @FaLcorN nie prowokuj :) śpij dobrze
  11. Dusznie i mocno sugestywnie. Betonowy świat porozbijany o słowa. Świetny wiersz. Dobrej nocy :)
  12. Z tak daleka wieczór przychodzi śnieżną jedlinę mijając. Mroźnym policzkiem okna chłodzi gdy go przykłada, słuchając. I tak każdy dom nagle ścichł; starzy w fotelach rozmyślają, królowymi matki się stają, dzieci już nie rozpoczynają swoich gier. Dziewczęta przestają prząść. Cóż za oknem jest słuchają, a wieczór wsłuchuje się w nich. I Rainer: Der Abend kommt von weit gegangen durch den verschneiten, leisen Tann. Dann preßt er seine Winterwangen an alle Fenster lauschend an. Und stille wird ein jedes Haus; die Alten in den Sesseln sinnen, die Mütter sind wie Königinnen, die Kinder wollen nicht beginnen mit ihrem Spiel. Die Mägde spinnen nicht mehr. Der Abend horcht nach innen, und innen horchen sie hinaus.
  13. @Nata_Kruk Serduszko :)
  14. @Dekaos Dondi Doprawdy poetycko. Pozdrawiam.
  15. @Bożena De-Tre Najserdeczniej Dziękuję! Ogromnie, ale to ogromnie mi miło! Właśnie co do strony technicznej miałem najwięcej obaw, a tu taka miła niespodzianka! Bardzo przepraszam za spóźnioną odpowiedź, ale wcześniej odpisać naprawdę nie mogłem... Pozdrawiam! @Wiesław J.K. Stokrotne dzięki! Myśleć jednak zawsze trzeba... Pozdrawiam Najserdeczniej!
  16. Dzisiaj
  17. @Dekaos Dondi Dzięki! Wiele lat temu mój szwagier podzielił się tą opowiastką i tak mi się zapamiętało. :)
  18. @Nata_Kruk I jeszcze tutaj, ukłon :) @viola arvensisNie wiem co powiedzieć, Violu, chyba kapeluszem się skłonię :)
  19. @Nata_Kruk, Nata, czy ja mogę za wszystko w jednym miejscu Ci podziękować? No to chwytam lewą ręką za lewy brzeg sukienki i lewe kolano zginam :)
  20. @Roma Prowokuję na dobranoc.
  21. @FaLcorN mylisz się.
  22. @Roma Ale ja jestem nieciekawy, jak łyk gorzkiej kawy, albo obawy.
  23. Refleksyjny utwór o pamięci i przemijaniu. Bardzo ładny język, każdy wers jest ciekawy i ogólnie to mi się łatwo Twoje wiersze czyta, co jest rzadkością. Jest w tym wierszu Twoje literackie DNA, co sprawia, że całość brzmi autentycznie i nie sposób pomylić autora.
  24. @Migrena ja skromna "poetka" dziękuję za te słowa... Rozczytałeś ten wiersz, kolejny i sprawiłeś, że i ja widzę w nim coś więcej. Raz jeszcze dziękuję :) @FaLcorN ciekawy to jest Twój komentarz, który otwiera kolejne drzwi. Dziękuję :) i Tobie też, choć pogoda nie dopisuje.
  25. @Marek.zak1 pouczający komentarz. Dziękuję.
  26. @Roma Ciekawe wołanie, w gęstwinę czasu, życia, albo pragnień. Ciekawe komu sączy się, ta poezja. Pogodnego Olu!
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...