Cała aktywność

codziennie pada pszenica nie jest złota smuci się rolnik

Na początku była pewność. Zawzięcie splecione z przekonaniem, że nic nie stanie na drodze. A jednak - los rozplątał moje nadzieje. Zostałam sama. Śmiech wypełnił czas, twarze wokół tańczyły w radości. I wtedy - on. Spojrzenie, co zatrzymało chwilę. Uśmiech, co zahipnotyzował. Rozmowa jak dotyk skrzydeł. Zdjęcie skradzione w ułamku sekundy. Numer zapisany w pamięci jak sekret. Potem powrót do pustego pokoju. A zaraz po nim - jego głos w telefonie. Kilka słów, ciepłych, a jednak zbyt krótkich, by nasycić pragnienie. Dni mijały. Wiadomości spadały jak krople deszczu - rzadkie, chaotyczne, czasem niezrozumiałe. Nie odpuszczałam. Słałam mu obrazy, jakby zdjęcia mogły zapełnić ciszę. On przyjmował je pozytywnie, lecz bez iskry, a ja pytałam siebie: czy widzi mnie, czy tylko moje ciało? Minął miesiąc. Cisza wciąż trwała, aż wreszcie wysłał swoje zdjęcie. Jakby uchylił drzwi do świata, którego wciąż nie znałam. Rozmowa rozkwitła. Obietnica spotkania zakwitła w moim sercu jak wiosenny pąk. Czekałam jak ziemia na deszcz - a on odwołał. Przeprosił. Obiecał. I niespodziewanie zadzwonił. Jego głos - ciepły, kojący, lecz pełen tajemnic, których nie chciał wyznać. Rozmowa była tańcem pragnień, a nie opowieścią o nim. Nalegał na zdjęcie, jakby moje ciało było ważniejsze niż ja. I wreszcie - dzień spotkania. Poranek - napięcie. Południe - czekanie. Wieczór - radość. Zawahał się: czy warto? Czy ma to sens? A jednak przyjechał. Milczący, niepewny. Jak cień człowieka, którego chciałam poznać. Pragnienie płonęło w jego oczach, ale słowa gasły na ustach. Trzydzieści minut uciekło jak piasek przez palce. Odwiózł mnie. Pożegnał. Zniknął. A ja wciąż wiedziałam o nim tak niewiele, jakbym nigdy go nie spotkała. Teraz dni mijają, jeden za drugim. A on milczy. Wołam - a echo nie odpowiada. Moje pragnienie rośnie w ciężar, ściska serce coraz mocniej. A odpowiedzią jest tylko cisza.

@Alicja_Wysocka …dzięki, pozdro.

@Andrzej P. Zajączkowski Nie znam angielskiego, więc nie potrafię ocenić wierności przekładu względem oryginału ale jako osoba, która czuje rytm i muzykę, widzę (a właściwie słyszę!), jak trudna to musiała być praca. Tłumaczenie poezji przypomina mi układanie słów do piosenki - słowa muszą pasować do melodii, do czasu trwania nut. A tutaj każda fraza ma swój rytm i ciszę. Dla mnie to prawdziwa sztuka. Piękna robota, chwalę i dziękuję.

@Jacek_Suchowicz Bóg nie chciał ich śmierci Klub 27- nie poradzili sobie z życiem

@Andrzej P. Zajączkowski – najlepsza metoda: powiedzieć na głos🙂

więc otwórz oczy bardzo szeeroko i przestań patrzeć ale zobacz i przypisz fakty kolejnym słowom już odpowiedzi zna twoja głowa :))))))

łagodny deszcz zewsząd otoczył a w klubie wciąż przybywa nowych skończyli tutaj zamknęli oczy chociaż by mogli żyć oraz tworzyć a On przemyślał to co uczynił może uchronił ich przed czymś strasznym wraz z melodiami po niwie płyną na tej niebieskiej - nigdy nie zgasną :)))

Przecinam granice mapy formalne Ze wszystkich stron krzyki jak z Nebraski Ludzie wokół mnie zapomnieli maski Wszędzie słyszę te rozmowy banalne Wpatruję się w rumuńskie równiny Ciemne odnóża szarpią moją duszę Czemu ja muszę znosić te katusze? Podrzędność ich nie jest z mojej winy Szklane dachy a nie dochodzi światło Staram się utopić w płatkach róży Słodka nirwana nie przyjdzie mi łatwo Brak mojej lubej za bardzo się dłuży Całe zamyślenie mnie znowu padło Dlatego nie lubię długich podróży

@Wiesław J.K.dzięki czekam na nuty :))) @Alicja_Wysocka już nasze lato dawno odeszło i nie robiło tego po cichu jest co wspominać urocza przeszłość przyszło i poszło chyba do nikąd jesień pokory nas teraz uczy zginając nasze karki do ziemi już tylko patrzeć jak śniegiem prószy a my wierszami się rozejdziemy :)))

@Annna2 ano mate pravdu- to po czesku jak się z kimś zgadzasz z jego opinią, powiedzeniem etc.

@Witalisa Powiedziałem całość na głos i nie zgrzyta. Sens trzyma. Zatem: Budzące się wspomnienie. Dziękuję.

@Alicja_Wysocka Bo to jest akurat mega prawda. Bo właściwie może chodzić o jak najwięcej zaskoczeń :))) Serio. Rozmowy i zaskoczenia :) Zatem życzę i Tobie i sobie do następnego zaskoczenia :))

@Maciek.J ano, mate pravdu- czy jakoś tak, tak jak tam dzięki

@Roma ano, mate pravdu

Dobry wiersz z motywem muzycznym. Potrafisz pisać na każdy temat i w tak różnych klimatach. A nie każdy to umie. Poeci i poetki potrafią.. Teraz póki co zostawiam serduszko.

Polityk* wskazał, że obecnie Stany Zjednoczone Ameryki Północnej wycofują własne wojska z Europy i przekazują krajom Starego Kontynentu odpowiedzialność za swoje bezpieczeństwo. Pan Sławomir Ozdyk w swoim wpisie podkreślił, że Polska nie może mieć złych relacji zarówno z Berlinem - jak i z Moskwą i przypomniał - taka polityka w przeszłości prowadziła do tragedii - tak - w sensie jak najbardziej geopolitycznym. Polska - jako państwo o strategicznym położeniu i potencjalnym ognisku napięć - powinna wykazywać wysoki realizm polityczny - utrzymując otwarte kanały dialogu zarówno z Moskwą - jak i z Berlinem. Źródło: Internet *zrobiłem drobną edycję - treść bez zmian Łukasz Wiesław Jan Jasiński

Śpiewnie, metaforycznie i aluzyjnie, a tak poza tym: wrzesień ma być bardzo ciepły, słoneczny i suchy. Łukasz Jasiński

W każdym* z nich ludzie mówią w wielu krajach: niemiecki - Niemcy, Austria, Szwajcaria i częściowo - Luksemburg, francuski - Francja, Szwajcaria i Belgia, hiszpański - większość Ameryki Południowej - poza Brazylią, rosyjski - praktycznie wszystkie kraje postsowieckie i w tym: Ukraina, de facto: współczesna - Chazaria, tak więc: język ukraiński jako taki nie istnieje i jaki jest sens wprowadzenie do polskich szkół nauki języka ukraińskiego? Źródło: Najwyższy Czas! *zrobiłem drobną edycję - treść bez zmian Języka polskiego na całym świecie używa blisko osiemdziesiąt milionów ludzi i język polski jest największym - drugim językiem słowiańskim - po rosyjskim i czego jeszcze nie rozumiecie? Łukasz Wiesław Jan Jasiński

@Jacek_Suchowicz dopiero robi się ciepło :) wrzesień może być cieplutki, październik też moja ulubiona pora. A sierpień ma piękne światło. Bajka dla mnie:)

@Leszczym Ale nie robię Ci Michale żadnych wymówek, przeciwnie, zaglądam do Ciebie często, bo jesteś hmmm... przemiłym gadułą, a ja po trosze chyba też. Więc jak mi coś strzeli, jakiś pstryczek - elektryczek, jak przeskoczy jakaś iskierka, a ja ją zauważę - to jestem. Zatem, niezobowiązująco, do miłego zaskoczenia :)

@Jacek_Suchowicz a niech odchodzi, nie będę płakać wielkie mecyje, nie będę prosić jak chce niech idzie - są ciepłe kraje szczęśliwej drogi, skoro je nosi jestem do chłodu przyzwyczajona upał wykańcza, co za maniera prawie nic nie masz, oprócz lekkości i jeszcze z tego każe rozbierać

@Alicja_Wysocka Alicjo ja nie piszę w Twój deseń. Nie mam tej wiedzy szczegółowej na temat rymów, rytmów, sylab i ich przebogatych związków i koligacji. Nie jestem w stanie tego przeskoczyć, a po wtóre nie do końca tak uważam, a w każdym razie nie na tyle, że pójść głębiej w tym kierunku. Co zdaje się na tyle nie przeszkadza, że ogólnie fajnym jest jeśli coś mojego czasem docenisz :))

Ze złotych Twoich ust płyną piękne słowa które dobrze brzmią. Ze starych płyt słucham melodii wydobywających się spod uszkodzonej igły. Stare pieśni starzy ludzie śpiewają, dawne wspomnienia snują przy płonącym ogniu. Starym szlakiem razem szli wśród starych drzew drogą prowadzącą do drzwi kościoła. Dojrzała kobieta w upalny dzień z dziećmi pracuje, jej mąż kosą zborze kosi. Posiwiałe włosy i poorana twarz zawsze razem trzymając się za ręce jak kiedyś przed laty. Kiedy się postarzeli i kto zmienił ich twarze, uśmiechnięci i szczęśliwi bo z nimi uczucie. Gdzieś na polach porośniętych trawą samotnie spacerowała miłość, idź za nią nie zaszła daleko. Czeka na Ciebie zmęczony przechodniu jeżeli jej nie znalazłeś stoi na polu porośniętym zwiędniętą trawą.

A dla mnie, to, co zacytowałam :)