WiJa Opublikowano 22 Sierpnia 2016 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Sierpnia 2016 na świecie i to na szczęście jest tylko to, w co się wierzy. inaczej mówiąc świat jest tylko taki, jaka jest wiara, w jakiego Boga wierzymy, jakie dobro uznajemy/uwierzytelniamy, a choćby i w Boga ateizmu/niewiary. i nie mówię, że umysł, zmysły i serce są drugorzędne, czy niepotrzebne, ale mówię, że bez Boga, bez wiary, bez dobra (nad dobro każdego), bez tego, co dobrem w dobru (co łączy, a nie dzieli/poróżnia) nie ma życia, czyli nie ma człowieka myślącego i kochającego, czyli rozwijającego się, a więc otwartego, co najmniej (jeśli nie bardziej) na innych niż siebie samego. inna więc droga, niż wiara w Boga, to zguba (dla) człowieka i (dla) ludzkości. i to Ci ja mówię, a nie słuchaj nie wiadomo kogo, jakiego szarlatana PS no i jakżeby nie miało być tak, żeby nie było takiego czegoś co spaja zasadniczo wszystkiego z wszystkim, żeby się świat nie zawalił. tak więc Bóg, przynajmniej dla mnie jest takim spoiwem, takim katalizatorem, dzięki któremu/czemu dobrem jest to, co służy/pomaga człowiekowi w rozwoju (o ironio) cywilizacyjnym i jest szczęściem, tyle samo wiecznym, co doczesnym PS II a kiedy nie ma Boga, to jest/będzie (wcześniej czy później) anarchia, chociaż nie ma chyba gorszej (obrzydliwszej i straszliwszej, strachliwszej i straszniejszej) anarchii niż anarchia w imieniu Boga PS III dla mnie więc Bóg jest takim, a nie innym zbiorem, tak, a nie inaczej uporządkowanych, takich, a nie innych (a więc nierelatywnych) wartości i idei Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WiJa Opublikowano 23 Sierpnia 2016 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Sierpnia 2016 a tutaj (w komentarzu) powiem o tym samym inaczej, czyli wierszem: wiara wiara, akurat w to, a nie w co innego, wyznawanie, akurat tego, a nie czego innego, to nas tworzy, scala, jednoczy, oczywiście z czegóż by innego, jeśli nie z rozbicia, rozproszenia (umacniając życie ponad życie) zachowywanie takich, a nie innych reguł i zasad (zachowania i postępowania), to nam daje unieść się (a choćby i do nieba), jak na skrzydłach (o ironio) dość i ponad wszystko, że ponad siebie dotąd nas (jakby nie było) uziemionych, przyziemionych Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Maria_Blondynka Opublikowano 29 Września 2016 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 29 Września 2016 @WiJa byłam w tym miejscu kiedyś.... Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się