Jonasz Kofta

Jonasz Kofta - biografia, wiersze, twórczość

Janusz Kafta, bo tak brzmi jego prawdziwe nazwisko, przyszedł na świat 28 listopada 1942 w wołyńskim Mizoczu. Czasy wojny rodzina przeżyła na Wołyniu, unikając pogromu, jednak zaraz po nim zostali wysiedleni z tamtych terenów. Przenieśli się do Wrocławia, gdzie ojciec przyszłego poety założył rozgłośnię Polskiego Radia, a następnie przenieśli się do Katowic, gdzie w oddziale PR Mieczysław Kofta pełnił obowiązki redaktora naczelnego. W kolejnych latach Koftowie z dziećmi przeprowadzali się kolejno do Łodzi i Poznania, gdzie matka, Maria Kofta, wykładała germanistykę na tamtejszych uniwersytetach.

Jonasz Kofta studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Swój talent kabaretowy oraz literacki rozwijał w Centralnym Klubie Studentów Warszawy „Hybrydy”. Powołaną w 1962 roku scenę zainicjował z Janem Pietrzakiem i Adamem Kreczmarem. Z czasem pełnił funkcję kierownika literackiego tegoż przedsięwzięcia. Od 1964 roku działał w Programie Trzecim Polskiego Radia, gdzie prowadził autorską audycje Ilustrowany Magazyn Autorów i Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy.

Jonasz Kofta literacko zadebiutował w 1966 roku na łamach czasopisma „Szpilki” utworami Hasło, Warsztat filozoficzny oraz O smutnych ludziach. Publikował także w „Radarze”, „Polityce” i „Płomyku”. W 1968 roku założył Kabaret pod Egidą – za działalność w nim wraz z Janem Pietrzakiem i Stefanem Friedmannem znalazł się na liście cenzorskiej, co spowodowało nieustanną kontrolę nad ich twórczością. Przez kilkadziesiąt lat współpracy z Polskim Radiem stworzył wiele przebojów. Wśród nich należy wymienić takie jak: Do łezki łezka, Jej portret, Kochajcie starszych panów, Pamiętajcie o ogrodach, Song o ciszy, Śpiewać każdy może, Taką cię wymyśliłem, Deszcz na jeziorach, , Ballada o pustych ramach, Wakacje z blondynką, Z tobą chce oglądać świat.

Na przestrzeni lat piosenki z jego tekstami wykonywali najwybitniejsi polscy piosenkarze – Bogusław Mec, Marek Grechuta, Czesław Niemen, Stanisław Sojka czy Zbigniew Wodecki. Przez wiele lat chorował na nowotwór, jednak to niefortunny posiłek z dziennikarką wywołał jego śmierć – zakrztusił się podczas posiłku. Zmarł 19 kwietnia 1988 roku w Warszawie.

Epoka literacka: Współczesność