Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cztery pory - zima

Nata_Kruk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

   Cztery pory - zima

 

tylko czas nie myli drogi
z wolna gaśnie rytmiczne bicie zegara
blakną zielenie pod zasłoną śniegu

 

wiatr nagina stare gałęzie
które chcąc nie chcąc łamią się
niebawem dotkną ziemi


pamięć wywoła zatrzymane obrazy

 

 

 

październik, 2006

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
1
pathe

pathe

Opublikowano
Opublikowano

ten opis wcale nie pauje mi do zimy.ja ją widzę całkowicie inaczej.
i jest taki-wybacz mało logiczny momentami.za bardzo ubrany w słowa.
pamięć zmrozi zatrzymane obrazy.
słowo zatrzymane jest tutaj moim zdaniem zbędę wiadomo, że obrazy są zwykle wycinkiem czasu.zatrzyaną kliszą.więc po co to?
pozdr bardzo serdecznie

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

pathe, dziękuję za wizytę... ten opis nie odnosi się tylko do zimy... tak to czułam, tak zapisałam.
Co do słowa.. zatrzymane.. obraz może być wycinkiem czasu, ale nie musi, zależy co przedstawia, moim zdaniem naturalnie... Pomyślę nad..zatrzymane.
Pozdrawiam równie serdecznie... :)

Beenie M

Beenie M

Opublikowano
Opublikowano

Nato, wiersz odczytuję jako tę człowieczą zimę i wiele obrazów bardzo trafnie ujęłaś.
Wydaje mi się tylko, że trochę mało prawdy w stwierdzeniu wiatr nie zdoła już poruszyć starych, kruchych gałęzi , bo zimowe wiatry wiele potrafią zdziałać swoją siłą. Ten właśnie fragment proponowałabym trochę zmienić. Ale to tylko moje odczucia.
pozdrawiam serdecznie

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Bennie, właśnie o takiej zimie pisałam... taki był zamiar, jak widać, dla niektórych mało czytelny. Być może coś mi umnkęło, czegoś nie dopowiedziałam.... lub nie tak zapisałam, Przecież zawsze można lepiej, moje części są takie, jakie są. Zimowe wiatry, owszem, mogą zdziałać bardzo wiele w przyrodzie, ale starości, która zazwyczaj cichnie w kątku, egzystując jakby na zwolnionych obrotach... nie poruszą i to właśnie chciałam oddać w słowach.
Wszystkie sugestie i uwagi zapisuję u siebie, wracam do nich... czytam i próbuję co nieco poprawić. Dziękuję Ci za przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam równie serdecznie... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Wizyta na plebanii cz.2

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Profesor Zakrzeńska pożegnała dziewczynę, ale ta była już prawie za drzwiami. W pociągu Karolina wyjęła książkę, ale nie mogła się skupić na czytaniu. Tym bardziej, że dwaj współpasażerowie głośno komentowali nowe doniesienia ze Stanów Zjednoczonych. Prezydent Ronald Reagan właśnie złagodził sankcje gospodarcze wobec Polski. Pierwszy z mężczyzn twierdził, że to dzięki wizycie papieża. Drugi natomiast upierał się, że to przez zniesienie stanu wojennego. Dziewczyna niechcący musiała słuchać tej dyskusji. Ale gdy pociąg zbliżał się do celu, wróciła myślami do wizyty na plebanii. Targały nią ambiwalentne uczucia. Z jednej strony cieszyła się, że uzyska dostęp do źródeł, ale z drugiej - zaczęła się coraz bardziej obawiać pastora i wizyty w obcym dla niej wyznaniowo świecie. Była coraz bardziej zestresowana. Ciągle tłumaczyła sobie, że przecież jej tam „nie zjedzą”, może nie będzie traktowana jako intruz? Wysiadła na stacji i skierowała się w kierunku parkowych alejek. Po pięciu minutach zobaczyła okazały budynek. „To pewnie plebania”, pomyślała z bijącym coraz szybciej sercem. Z daleka widziała poniemiecki, o ciekawej architekturze gmach, pomalowany na jasnozielony kolor. W miarę zbliżania się coraz wyraźniej słyszała jakiś harmider i podniesione głosy. Pokaźna grupa kobiet i mężczyzn stała przed wejściem do domu pastora, tak jak przed sklepem w czasie „wyrzucania towaru”. Karolina zupełnie nie spodziewała się takiego widoku. Zaczęła, przepraszając wszystkich, przeciskać się do drzwi frontowych. - Halo, a gdzie się to panienka pcha?! Co nie widzi kolejki?! A zapisana jest?! – gardłowała jakaś kobieta trzymająca kartkę papieru. - O! To już obcy tu przyjeżdżają po dary. U nas w Polecku jest dużo potrzebujących! - odezwał się starszy mężczyzna.
    • Berenika97
      Plan ucieczki

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Jacek_SuchowiczDziękuję! Bardzo fajnie wyszło. :)
    • Migrena
      Lato na krawędzi

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Naram-sin Z tą różnicą, że chirurg tnie, żeby naprawić. Poeta tnie, żeby odsłonić. I nie każda rana ma być „estetyczna”. Czasem musi być brutalna, nieprecyzyjna, rozedrgana — bo taka jest prawda, którą wydobywa. Jeśli poezję sprowadzasz do skuteczności narzędzia, to może i potrafisz rozpoznać dobry lancet — ale nie poczujesz, co dzieje się pod skórą. A dla mnie to tam — właśnie tam — zaczyna się literatura. Możemy się różnić w podejściu. Ale nie myl chirurgii z krzykiem serca. To nie sala operacyjna. To krwawiąca dusza. @Naram-sin pisz śmiało co chcesz ale ja..... bo jadę samochodem 
    • Leszczym
      Przewidująca knajpa

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Naram-sin Dobrze, ale i tak nie bardzo wiem, która :)
    • Alicja_Wysocka
      Lato na krawędzi

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Dwa koguty na jednym podwórku - ale oba mają piękne kolorowe pióra. Wychodzę, bo nie cierpię piór :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...