Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pomiędzy biegunami
nie wszystko jest jasne jak śnieg
raczej przypomina ogień
który wypala prawdę w herezję

Czy warto zbawiać się w zaświatach
a gdyby tak porwać dobrą nowinę
ponad kosodrzewiną
może okup rozsypie się na kwitnące hale

Profetyczne znaki
niech dalej się tajemniczą

bądź ze mną Panie
a nie ulęknę się
nawet idąc ciemną doliną

Opublikowano

Jakoś tu pełno nieścisłości imho. Ogień wypala prawdę w herezję? Raczej ognia używało się do odwrotnych przemian. Mam wrażenię jakby cały wiersz był naciągniety pod jakąś wizję autora.

Opublikowano

Dzięki za komentarz :)
Kolejność wypalania nieprzypadkowa. To co mówili Giordano Bruno, Galileusz czy inni humaniści renesansowi było prawdą (przynajmniej w większości), a w momencie spalenia ich na stosie wszyscy wokół zgromadzeni (albo ubolewali nad głupotą Kościoła) albo musieli uwierzyć że jednak to była herezja.

Za rzeczoną 'wizję' po części posłużył mi psalm 23.

Pozdrawiam ciepło
Coolt

Opublikowano

wierzący ? a jednak biblia czasem do czegos sie przydaje jak widze...ja zwatpilam . I tez tak bywa... wiersz na plus no i jak zwykle dla mnie ciekawie napisane . Choc przyznam sie że jak czytam Twe wiersze to kilka razy by wczuc sie w ich sens . No coz nieprzespane noce i bezsennosc robia swoje, trudno i z tym mozna zyc... pozdrawiam ...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zapewniam że nie tylko czasem i nie tylko do 'czegoś' :)
Jeśli tylko umie się ją odpowiednio wykorzystać może być źródłem siły, spokoju, drogowskazem jak żyć.

A wątpić mnie również się zdarza, jak każdemu, chodzi o to żeby się (tym wątpliwościom) nie poddawać.

Pozdrawiam serdecznie
Coolt

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew piękny i mądry
    • Trzeba nakarmić poezję, zanim pożre poetę :) Chleb jest dobry... chleb okazał się idealny.   Pozdrawiam :)  
    • @huzarc ... słowa jak ptaki  piękne same w sobie  zachwycają  garną się do ludzi  uchwyciłeś je  w siatkę wiersza  myślę  że nie będą głodne ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A do niektórych (planów, ludzi) czasami się cofamy, jak byśmy za pierwszym razem nie dosłyszeli co mówili i potrzebowali powtórzenia... tak mi sie skojarzyło w związku z sytuacją w życiu. Coś w tym jest.   Dzięki za wierszowany komentarz. Pozdrawiam :)   Każdy spotykany człowiek coś na nas projektuje. W towarzystwie jednych czujemy sie komfortowo (z różnych powodów) lub zupełnie nam niewygodnie przy kimś... wszystko jednak zdaje się mieć jakiś zamysł. Tak samo jak poglądy, które pływają obok nas. Wyławiamy jedne - są ładne z wierzchu, jednak nie do końca jesteśmy w stanie przyjąć je w całości. Inne, te brzydkie z wierzchu zdają się mieć potencjał, ale też coś nam mówi - nie. Lubimy się przymierzać do "fragmentów", tu jedno oczko zbieramy, tam inne... Na pytanie - kim jesteś? Mówimy najczęściej o swoich rolach... i tak w rozważaniach można brnąć i brnąć...  Przyznam, że z Platonem nie jest mi po drodze. Kilka razy próbowałam, może dam mu jeszcze jedną szansę.   Miłego dnia :)      
    • @andrew Ten wiersz to mała perełka prostoty i mądrości. Nie sili się na efekt, nie moralizuje, a mimo to zostawia po sobie jasność — jak po rozmowie z kimś, kto naprawdę widzi człowieka, a nie jego maski. To przykład poezji, w której cisza znaczy więcej niż ornament, a ostatni wers staje się manifestem pogodnej dojrzałości.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...