rozpuszczona

[kropka kreska]

widzisz te oczy i czytasz jak przydaje

intuicja się nie myli

- tak, to ona

 

wiesz dlaczego cię mdli

i unosi - tak nie czułeś żadnej

więc pożądasz   t e g o   języka

 

wchodzi w ciebie od nowa

 

oblepia rozpychając naskórek

rośniesz i bez dotyku 

gotowy

 

tęskniłeś

 

zwinnie 

dobiera maskowanie

sprawdza jak - przereagujesz (?)

 

lecz rozpoznasz

zmętniałą aurę - skręca się i wycofuje

 

liczysz pętle i zapominasz o prostych

 

***

 

ja? chyba umiałabym zważyć

(mówią, że wszystko można     jeśli w imię miłości)

 

lecz kiedy powtarza bierz mnie wypalona

z kiepem w dłoni

od środka podeszła żółcią - odrzucam

 

współczucie

 

w źrenicach toczy się czysta

przegrana

kroku nie może zrobić

w a r u j e

 

tam, gdzie wystarczą słowa

wierzysz, że mogą być

- doczekanym cudem

 

pod koniec drży krztusząc się płaczem

 

"jedyne co chciałam

 

ja...ciebie

naprawdę"

 

przechodzi, a za nią echo

domawia:

 

przez dni i noce

na służbie

 

będziesz mi nieustannie

i nawet chwili nie dojdziesz

 

***

tylko czy jeszcze rozumiesz?