maxi mini "W odsłonie"

[kropka kreska]

 

- tytuł kolejnej miniatury jest zakończeniem poprzedniej

 

"początek"

 

łapczywie garnąc

wyjawia splotom zrządzeń

grunt pod nasiona

 

"w kwitnienie"

 

za aksamitem

ukryty różany pąk

zroszoną rozchyl

 

"słodycz"

 

w miodowych kroplach

oddycha głębią

poznania

 

"odspojrzenia"

 

wyglądając

rozsuwa zasłony

łowcom cieni snów

 

"zadrami"

 

spoza źrenic ociera

- zalękniałym

przerywa odsławiając

 

"więzy"

 

od razem

uchylają w wolności

powrozem milczą

 

"już na kokardę"

 

z wiązaniem czeka

obnażając opuszkom

nabrzmiały supeł

 

"poza - zasięgiem"

 

nieobjęta grą

wystawiona na pokaz

obserwuje marność aktora

 

"przed drzwiami"

 

cicho - nie puka?

kluczem przy nieobecności

jawniej pogardzi

 

"i z uśmiechem"

 

przecinając w kpinę

za potwarz - po zęby

choćby szczerzył dobry blef

 

"zna koniec"

 

pod kloszem

dla pragnień czystej bieli - zatrzymał 

 

barwę stracił

i

czas