Janek

[kollektiv]

Janek jest konkretny

porusza się w granicach cienia

przenosimy ten cień z miejsca na miejsce

jak kanapę podczas remontów

Janek dobrze zna Brooklyn

Bastylię i Sai Kung

nie skarży się nie przeklina

otacza się nocą jak mątwa

alkohole przez plastikowe rurki

papierosy szklane bez filtra

jest nieśmiertelny

niedługo umrze

w sprężni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Stracony]

Sami się ograniczamy dla komfortu, wątpliwych korzyści. Skrywamy swoje prawdziwe pragnienia, a może tak naprawdę ich nie znamy? Nie próbowaliśmy przekroczyć własnych granic. Mimo doświadczenia, niewiele o sobie wiemy. Zamiast poczuć pot na czole łatwiej tłumić siebie w używkach. 

Tak sobie interpretuję Twój wiersz, nie wiedząc czy jest częścią jakiejś całości. Mam nadzieję, że w końcu coś z tego ciśnienia  między tym co w nas nieśmiertelne a śmiertelne wyskoczy i urodzi się Nowy Janek.