Tak to się zaczęło, czyli soczyste złego początki

[ireneo]

Kochani moi,
byłem dla was bratem,
dałem wam,
mój rajski świat,
byście nadzy,
ganiali wiecznym latem,
bez trosk i bagażu lat.

 

Miałem tylko,
prośbę do was jedyną,
gdy wam do raju
uchyliłem drzwi
abyście jabłek,
co je miałem na wino
nie rwali
i nie zżerali mi.

 

I choć dokoła
drzewek było w bród,
z owocami o jakich
się wam nie śniło,
ulegliście pokusie
i by zaspokoić
pożądania głód
obrobiliście jablonkę
memu sercu miłą.

 

To teraz za to,
że muszę żłopać sikacza,
z ogryzków
spod drzewka mądrości
czeka was mozolna praca,
na flaszki,
dla obłudnych tęgości.

 

Zaś wspominając utracone,
zawsze gdy w szyje dacie,
będziecie na wyprzódki
ściągać majtki i gacie.