Zauroczenie

[ireneo]

 

Wspominam Rewal i morze wzburzone,
stada mew gromadą zerwane,
skrzydłami muskały jej wlosy,
palcami śpiesznie spinane.

 

Fale zbierały piachu drobiny,
do stóp jej czule się kładąc,
uśmiech zdobił buzie dziewczyny,
z oczu promieniała radość.

 

Pragnąłem, chciwie wpatrzony,
na jej droczenie z falami,
by zanurzony w morzu wzburzonym,
do stóp jej sie wtulic ustami.

 

Zauroczony tym spotkaniem,
nie raz wracałem na tę plażę,
by potem, tęsknie niespełniony,
witać ją... w morzu sennych marzeń,

Edytowane Poniedziałek o 14:45 przez ireneo (wyświetl historię edycji)

[iwonaroma]

Całkiem niezłe. Jakby to jakaś inna zupełnie osoba pisała, która w innym swym wcieleniu produkuje przecież zjadliwe wiersze:)

[Dagna]

@ireneo nie da się palcami spiąć włosów , od tego są rekwizyty: spinki, klamry, gumki, wsówki, grzebienie etc., palce tylko pomagają w „spinaniu”.

Uśmiech zdobił buzię.

Nie ma droczenia, jest droczyć się, ( czasownik zwrotny), a ostatnia strofa jest przezaimkowana zauroczony tym spotkaniem, wracałem na tę plażę… ogólnie, miły obraz, choć pozbawiony oryginalności,( ale już lepsze to, niż antykościelne konwulsje… ), pozdr.