kolec

[MIROSŁAW C.]

 

kolec

z cierniowej korony

przebił ci skórę 

w okolicach skroni  

tak 

poznaliśmy się 

 

mówisz 

że nie kryjesz urazy

a ja

buduję kościół w sobie 

proszę wybacz 

jego historię i architekturę 

 

szałas 

na wulkanicznej skale

dla skromnej 

 

słowiańskiej duszy

 

 

 

[Jacek_Suchowicz]

ten kolec co przebił Mi skórę

cierpieniem by grzechy odkupić

a jaki ty kościół budujesz

prywatny swój własny malutki

 

a kościół istnieje od wieków

dekalog jedyny przewodnik

a On cię ukochał jak dziecko

masz wolę by działać i tworzyć

 

więc Jemu kościół swój buduj

co Jego przykazań nas uczy

choć skromny otwarty dla ludzi

dla każdej słowiańskiej duszy

 

pozdrawiam

[Naram-sin]

@Jacek_Suchowicz Nie mam pewności, ale może w szukaniu Boga i w błądzeniu, gdy chce się odkryć prawdę, jest więcej wiary i tworzy się głębsza relacja niż w nawykowej rytualizacji. W końcu podmiot liryczny chce czegoś żywego i autentycznego.

 

Dotkliwa jest za to jego samotność, bo chrześcijańska koncepcja miłości bliźniego wpisuje się w niepodważalne stwierdzenie, że człowiek jest istotą społeczną. Gdzie dwóch lub trzech spotyka się w imię moje, tam jestem pośród nich , powiedział Chrystus, czyli nie istnieje kościół bez wspólnoty. Na marginesie - dotyczy to każdej religii, jako zjawiska grupowego. Za to wiara jest jednostkowa - czy z tej perspektywy idea prywatnego kościoła nie jest całkowitym nonsensem?

 

[Jacek_Suchowicz]

@Naram-sin

Ależ jak najbardziej wiara w Boga winna być żywa i autentyczna.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak najbardziej Tak, ależ też każdy z nas wierzących nosi Boga w sercu.  Serce - domem bożym i moim kościołem. Wspólna modlitwa - najwspanialszy prezent jaki dostaliśmy (np; modlitwa błagalna, wstawiennicza ...)

Autor pisze:

Jeśli "kościół w sobie" jest w każdym calu cząstką kościoła chrystusowego to ok.

Ale najczęściej słyszę: "jestem wierzącym ale - nie praktykującym

                                                                              - nie chodzę do spowiedzi bo i po co

                                                                              - ksiądz do łóżka zaglądał mi nie będzie

                                                                              - jak się narodziło to płód, który można usunąć

                                                                               - itd stek podobnych bzdur

                     Fantastycznie że peel buduje swój kościół i jeśli jest oparty na dekalogu i ewangelii to jest cudownie, ale najczęściej jest inaczej. "jego historia i architektura". Tworzy się własnego "boga", który w naszym życiu, ma nam nie przeszkadzać.

                     Nie ma czegoś takiego jak niektórych w kościołach w niemieckich -"współczesnych i postępowych" dostosowania wiary do aktualnej polityki.

                     Z Bogiem nie ma kompromisów ani interesów. Przyjmujemy Go całościowo z tym, co nam objawia (dekalogiem ewangelią i współczesnymi  objawieniami uznanymi przez kościół)- albo odrzucamy.

Edytowane 16 godzin temu przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[MIROSŁAW C.]

'Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym'. 

 

Rytuały nad zwłokami wiszącymi na krzyżu, to mnie bardzo dziwi...

Wolę kult życia. 

Kościół to samoświadomość a więc droga do celu, wymiar po wymiarze...

A Jezus dał nam instrukcję. 

 

Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam. 

[Dagna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mam ochotę polemizować z drugą strofą i indywidualizowaniem doświadczenia wspólnoty wiary, bo J. Ratzinger pisze o powszechności wpisanej w posłannictwo Jezusa, który dał nam od Boga modlitwę Ojcze nasz , wykraczającą swoim zasięgiem poza obręb gmin żydowskich, niesioną też innym narodom. Syn Boży stał się naszym bliźnim/ bratem po to, aby zniknęło wrażenie wyobcowania wobec Boga, istniejące dopóki nie zostajemy objęci jego zbawczą łaską. Sama istota ludzka jest jednak z natury relacyjna, a fałszywa autonomia może prowadzić do arbitralnych sądów i takie stanowisko jak w wierszu, że buduję kościół w sobie bliższe jest wierze protestanckiej niż katolickiej.

Podoba mi się strofa trzecia z symboliką  góry/ skały, która u Ratzingera jest postrzegana dwojako, również jako nasza wewnętrzna wspinaczka do źródła. Tutaj szałas może też nawiązywać do Święta Namiotów, (gdy Bóg chciał chronić swój lud w czasie wędrówki), ale może też się odnosić do ubóstwa i marności jako wyznacznika pozycji wyjściowej dla zmagań z grzechem ( podłoże wulkaniczne sugeruje niepewność, pokusy, zawieruchę), albo może też ono być synonimem żyznego, bogatego w minerały  podłoża , czyli duszy otwartej na działanie łaski. 
pozdr.

 

 

P.S.( Koment trochę mi się niefortunnie zredagował, sorry)…

Edytowane 3 godziny temu przez Dagna (wyświetl historię edycji)