Dziewięć kocich żyć

[Sierściuch]

Gdybyśmy byli kotami

To byśmy się spotykali ciepłymi wieczorami 

Na tej łące, gdzie kołyszą się maki

Pod naszym starym niebem w białe plamki

 

Czasem siedzielibyśmy w tej pustej chatce za lasem

A najważniejsze, że wędrowalibyśmy razem

I przez łąki

I przez lasy

Przez miasta

I przez wszystkie życia

[Domysły Monika]

@Sierściuch

Wybacz, że ja tak wylecę jak "Filip z konopi".

Koty totalnie zrewidowały u mnie powiedzenie: "Nigdy nie mów nigdy"

Zawsze powtarzałam, że nigdy nie będę mieć kota.

Dziś mam trzy.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Naram-sin]

Nie jestem ekspertem od kotów, ale to chyba nie są jakieś szczególnie wędrowne stworzenia?  Czasem wypuszczają się na krótsze lub dłuższe włóczęgi, lecz wydaje mi się, że mają raczej usposobienie terytorialne.

Zatrzymała mnie za to pod koniec wędrówka przez wszystkie życia. To koncept wart rozwinięcia, może właśnie przez kontrast z przywiązaniem kota do miejsca.

Przyjąwszy punkt widzenia sierściaków, na łące są ciekawsze obiekty zainteresowania, niż maki. Prawdziwy stuprocentowy kocur zwróciłby przede wszystkim  uwagę na to, co się rusza.

Tak bym widział ten wiersz, gdybym był kotem w poprzednich wcieleniach.

[Sierściuch]

@Naram-sin Faktycznie słuszna uwaga. Wezmę to pod uwagę przy pisaniu kolejnych wierszy o kotach. A Na pewno się takie trafią, bo kocham te zwierzęta

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[andreas]

@Sierściuch

Żywotny kocur?

 

Mary pragnęła Toma w Dakocie

bo wprost urzekły ją oczy kocie

lecz gdy w czasie barabara

szybko z niego zeszła para

rzekła tyś chyba w siódmym żywocie