w ślepej uliczce
rozbieram się powoli
ze wstydu
jeszcze!
obdzieram z reszty emocji
rzucone pod ścianę
przykryte sumieniem z tektury
może nie dojrzą
niech zasną
a to co teraz się zdarzy nie jest warte wiersza
bez uczuć to nie wiersz
w pośpiechu zarzucam na siebie skrawki
jeszcze!
powoli wstyd
w ślepej uliczce
rozbieram się powoli
ze wstydu
jeszcze!
obdzieram z reszty uczuć
rzucone pod ścianę
przykryte sumieniem z tektury
może nie dojrzą
niech zasną
a to co teraz się zdarzy nie jest warte wiersza
bez uczuć to nie wiersz
w pośpiechu zarzucam na siebie skrawki uczuć
jeszcze!
powoli wstyd
w ślepej uliczce
rozbieram się powoli
ze wstydu
jeszcze!
obdzieram z reszty uczuć
rzucone pod ścianę
przykryte sumieniem z tektury
może nie dojrzą
niech zasną
a to co teraz się zdarzy nie jest warte wiersza
w pośpiechu zarzucam na siebie skrawki uczuć
jeszcze!
powoli wstyd
w ślepej uliczce
rozbieram się powoli
ze wstydu
jeszcze!
obdzieram z reszty uczuć
rzucone pod ścianę
przykryte sumieniem
z tektury
może nie dojrzą
niech zasną
a to co teraz się zdarzy nie jest warte wiersza
w pośpiechu zarzucam na siebie skrawki uczuć
jeszcze!
powoli wstyd
niestrudzona codziennością
uśmiechem dzień wita
gdy trzeba skarci
nie wstydzi się swoich łez
za którymi wyraźne
lepsze i nadzieja
to ona naszym horyzontem
to ona gdy zło puka
zamyka drzwi
gdy jest obok człowiek
mniej grzeszy a nuda
w kącie śpi
tak tak to o mamie mowa
królowej naszych snów
uśmiechów i łez
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
.thumb.jpg.f6502cb1a7651ad2d42b9a9d4f8fd769.jpg)
Przez honeybeeYT17 · Opublikowano
Przez Roma · Opublikowano
Przez Roma · Opublikowano
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
