Czeremchy pachniały

[wierszyki]

 

 

Human no id:

 

 

W żylaste warkocze wezbrała się wierzba.

Czeremcha pachniała, aż wzbił jej się ciężar.

Kaskady po deszczu gną fałdki wód w talii.

Być może nas nie ma. 

Spaceroidalni.

 

 

Prażony strzał w górę, kolory misterne.

Zaszumią i liście, w głąb fiolet się ściele,

gdzie pluszczom się kląska, a turla się drozdom.

Już prawie dotyk — organoid neuronom:

 

 

 

W żylaste warkocze wezbrała im wierzba. Czeremcha pachniała, aż wzbił jej się ciężar. Po deszczu kaskady gną fałdki wód w talii. Być może ich nie ma  — spaceroidalni.

Strzał w górę prażony w kolory misterne — rozszumią się liście, fiolet się wysieje, gdzie pluszczom się kląska, a turla się drozdom — dotyka organoideneuronom.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 30 Kwietnia przez aff
Liczba mn. (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Jest wiersz! Neologizm spaceroidalni wyborny. Tylko nie rozumiem prażonego strzału.

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Prażyć:

1. oddziaływać na kogoś gorącem, wydzielać intensywne, dokuczliwe ciepło»

2. «strzelać intensywnie, seriami»

 

Często piszę na takim dużym ryzyku, czy to jest jeszcze poprawne.

No i zestawiam z komentarzami, zastanawiam się niekoniecznie ad hoc 

Dziękuję pięknie:)))

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chodziło mi o wystrzał zieleni w nieco morderczym słońcu.

:))

[Gość]

Prażony strzał  przywiódł mi na myśl patelnię z popcornem.... ale nie trzeba się przejmować głupimi skojarzeniami.

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A co w tym złego?

Oczywiście, że prażona kukurydza. Jak w kinie :)

 

Człowiek spaceroidalny to chyba taki obserwator, nie mający realnego wpływu na większość zdarzeń.

 

O organoidach mózgowych dowiedziałam się, że naukowcy hodowali je także z ludzkiej tkanki skórnej odpowiedzialnej właśnie za bodźce dotykowe. Mowa o wykorzystaniu ich dla "sztucznej" inteligencji, gdyż dobrze się sprawdzają jako "twory" liczące.

Czyli hoduje si3 coś  autonomicznego, myślącego z tkanki ludzkiej, na podłożu biologicznym.

Jest o tym w internecie, nie wiem wiele więcej na ten temat i być może coś przekr3ciłam. 

Wiersz jest tylko taką fantasmagorią.  

Tyle tytułem objaśnień.

 

Pzdr.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Gość]

Dzięki. Ciekawe, co czuje (tą podróbką zmysłów) taki organoid, a sztuczna inteligencja mnie niepokoi.

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Troszkę jeszcze przetestujmy i może nam powie.

Pzdr. :-)

[wierszyki]

Dziękuję za czytanie @Domysły Monika @Laura Alszer miłego dnia :-)

[Laura Alszer]

@aff Dziękuję, miłego dnia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.