Do samotności

[Wakss]

Gdy tak drążę wśród mojej samotności
Z każdą jej sekundą piękno rozpalam
Gdybym był samotny, kontemplując sens
Wstrzyknąłbym do swej żyły tlenu litr

 

O swych myślach, rozmyślam uparcie
Wartości odtworzyłem w czasze mej
Nie ma w nich boga, ni więzień twórczych
Jest tylko gonitwa, myśli trójbój wieczny

 

Gdybym obracał się wśród ludzi ogółu
Wartości bym tracił, pustkę wciąż czuł
Bez mrugnięcia oka, w nicość bym popadał
Choć kilku mi bliskich los mi zesłał

 

A jednak codziennie wracam z oddaniem
Do mej jedynej, samotności nieodłącznej
W niej płonę, nie usycham z braku tematów
Za ciekawość i ciągłe podważanie, wdzięczny

 

Świadomości dziękuję, jedynej towarzyszce
Która z ciszą tańczy, gdy świat z zewnątrz milknie
Gdybym samotny był, lecz siebie nienawidził
Sznur bym oplótł o żyrandol, potem szyję
 

Edytowane 12 godzin temu przez Wakss (wyświetl historię edycji)

[Naram-sin]

Czytając toto chyba zaoszczędzę na używkach.

[Wakss]

@Naram-sin Dzięki za komentarz, ale mogę prosić o bardziej konkretną opinię? Chciałbym zrozumieć, co ci się nie podobało w moim wierszu.

[Naram-sin]

Nadmiar "mądrych" i "filozoficznych" słów wcale nie czyni treści głęboką - jest wręcz odwrotnie.

Pompatyczność w przesadnie dużej dawce śmieszy, jest teatralna.

Twórczość odklejona od rzeczywistości nie brzmi wiarygodnie, nie ma tu życia, człowieka.

A stylistycznie całość wygląda, jak napisana przez AI, w oparciu o jakieś pokręcone algorytmy.

[Wakss]

@Naram-sin

Użycie słów, o których wspominasz, nie miało na celu nadania wierszowi większej głębi, po prostu napisałem go tak, jak to czułem w danym momencie. Co do pompatyczności, myślę, że to kwestia indywidualnego odbioru.

Jeśli chodzi o samotność, nie pisałem o niej w sposób ogólny czy symboliczny. To była moja osobista perspektywa. Samotność po prostu jest w moim życiu, a coś, nad czym kiedyś ubolewałem, z czasem zwyczajnie polubiłem.

Co do ostatniego zarzutu: nie korzystałem z AI ani żadnych innych narzędzi do tworzenia tekstu. To w stu procentach moja własna praca. Mimo wszystko, dzięki za opinię. Każde spojrzenie z zewnątrz coś wnosi.

[Naram-sin]

Oczywiście nie zarzucam pisania z pomocą AI, to tylko wrażenie wynikające z niedoskonałości tekstu.

[Domysły Monika]

Mogę się tu trochę wtrącić

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Nie mówię, że nie... Jeśli chodzi o pełen "profesjonalizm" (choć można się pokusić o pytanie, co dla kogo jest profesjonalizmem), trochę szlifu tu trzeba, z naciskiem na "trochę" – czyli niedużo.

Uważam, że obecne pisanie zostało unowocześnione, co jest zupełnie zrozumiałe. Nasze reakcje są zależne od teraźniejszości, więc myślę, że ten tekst jest jak epoka dinozaurów, zapomnianym przeżytkiem. Wakss powołał się na Leśmiana, więc wydaje mi się, że sporo to wyjaśnia. Zarzut do słownictwa jest dla mnie bezpodstawny.

Zresztą, pozwolę sobie na osobistą wycieczkę myślowo-opiniującą... wiersze wierszami, ale niektóre komentarze (z naciskiem na "niektóre") są tak nasiąknięte filozoficznym, dystyngowanym, wyszukanym słownictwem, że pozostawiają po sobie uśmiech... Jestem inteligentny, mówię elokwentnie.

Kłaniam się nisko przed elitą

[Naram-sin]

Nie rozumiem, dlaczego ludzie kultury (na forum portalu szczytnie mianującego się literackim) mieliby na siłę robić z siebie troglodytów. Żeby było miło i przyjemnie? Bo jeśli tak, to lepiej iść na spacer, ładna pogoda jest.

[Domysły Monika]

@Naram-sin

 

Zarzucając komuś zbyt filozoficzne oraz wyszukane słownictwo... "troglodyta" wystarczyło napisać "prymitywny" lub "nieokrzesany" - ale zbyt to pospolicie. "Troglodyta" bardziej się usłyszy.

Forum - to słowo odmienia się przez "dyskusja", a dyskusje prowadzą ludzie, którzy mają różne poglądy. Ludzie kultury prowadzą rozmowę na zasadzie dialogu, nie monologu jednej sentencji, jednej idei, jednej prawdzie. Stopień dobierania słownictwa ma duży wachlarz możliwości, które notabene innym dadzą poznać również jego osobistą manierę. Bezdyskusyjny autorytet, który roztoczy, jest bardziej zamknięciem drzwi przed nosem kontrkandydata w dyskusji.

Ilu ludzi, tyle może być opinii. A co do przyjemności - wyczuwam tu ukrytą metaforę (śmiech), gdyż zapewne chodzi o konstruktywną krytykę. Krytyka odmienia się czasami u niektórych w szyderstwo, a ta niczego nie uczy, daje poczucie, że zrobiłem z siebie głupca. Więc sądzę, by nikomu emocjonalnego kaca nie fundować, to lepiej dać miłą wskazówkę lub nie powiedzieć nic.

 

..."czytając toto, chyba zaoszczędzę na używkach"...

Rozumiem, że jest to kulturalne, twórcze, wyszukane i odpowiednie słownictwo.

Gdzie inny komentarz brzmi:

..."Na forum portalu szczytnie mianującego się literackim"...

To że tak zapytam: o co chodzi z tym troglodytą? - ironia, bo wątpię, czy czytelna.

Dorzucę do tego brak konsekwencji zachowawczej, taka trochę sinusoida z potocznego słownictwa w erudycję.

 

Pozdrawiam i za radą idę na spacer w tą deszczową pogodę.

 

[Naram-sin]

Posługiwanie się na forum poetyckim podstawowym fachowym słownictwem (z zakresu wiedzy szkolnej) jest dla mnie oczywiste. Naprawdę, każdy autor może do tej elity dołączyć, wystarczy chcieć. Słownik terminów literackich jest dostępny w każdej bibliotece.

 

Zdarza mi się nie oszczędzać niektórych wierszy w komentarzach, bo są przypadki, gdzie trzeba zdecydowanie zresetować kuriozalne zapędy autora, aby go zmobilizować do poszukania nowej ścieżki od podstaw.