strzyga

[Roma]

dwie dusze w jednym ciele

- poetycko

 

dwa serca oddzielone tylko wydechem

ścieranie jest nieodzowne na tak małej

przestrzeni

(a było tak przytulnie)

 

zabrał swoje

ją wrzucił w dół

twarzą do ziemi

(niech zapadnie się bardziej?)

 

mógł chociaż oczy związać

by nie widziała szans na zapełnienie

pustki

 

 

Edytowane Poniedziałek o 20:32 przez Roma (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Takie wiersze na noc to niedobre. 

[Roma]

@violetta i co zrobić jak takie wiersze do mnie nocą przychodzą? 

Dzięki za komentarz :)

[andreas]

A już myślałem, że to o bliźniakach syjamskich, którzy są na siebie skazani do końca, w przeciwieństwie do postaci z Twojego wiersza.

Pozdrawiam.

[Jacek_Suchowicz]

wszystko ok tylko ta jedna strofa mnie zastanawia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

czy one mają jeden wspólny wydech czy każde ma swój

jak obserwuję serduszka zazwyczaj stają do siebie otworem - także z wydechem  i one wiedzą którym ale to już  co innego

:) 

Edytowane wczoraj o 11:47 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Roma]

@andreas @Jacek_Suchowiczuwielbiam mitologię słowiańską. Postać Strzygi jest, według mnie, fascynująca... w jednym ciele dwie dusze, dwa serca, pierwsze życie zbyt krótkie, drugie (o ile można to nazwać życiem) to wieczne polowanie i zemsta.

Pomyślałam, że dobrym pomysłem będzie ukazanie jej jako kobiety zakochanej, zostawionej, cierpiącej.

Jacku, wydech tu musi być wspólny.

Dziękuję Wam za pochylenie się nad tekstem. Pozdrawiam :)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Chętnie się przeprowadzę z moją duszą do czyjegoś ciała bo moje już się zużyło.

 

 

Ano było ale się znosiło.