Historia edycji

za sercem!

kroczą dumnie, ramię przy ramieniu,

niepewność i szczęście, zachwyt i lęk.

a pod nogami plączą się motyle...

upadek nieśmiało, na końcu,

zapomniany snuje się 

za sercem!

na rzeź!

potem jest jak zawsze.

padają ramię przy ramieniu, 

niepewność i szczęście, zachwyt i lęk...

i został sam, w ciszy,

przed burzą.

więc płacz! rycz!

do wnętrza

niech je zaleje,

wypłacz nadkrytyczny stan...

kładzie się na kocu z kolorowych skrzydełek,

na gruzowisku ciebie, ruinach kiedyś nieba...

patrzy wprost w wypalone słońce.

deszcz rosi lekko.

za sercem!

kroczą dumnie, ramię przy ramieniu,

niepewność i szczęście, zachwyt i lęk.

a pod nogami plączą się motyle...

upadek nieśmiało, na końcu,

zapomniany snuje się 

za sercem!

na rzeź!

potem będzie jak zawsze,

oni poumierają, zostanie sam.

w ciszy, przed burzą...

więc płacz! rycz!

do wnętrza

niech je zaleje,

wypłacz nadkrytyczny stan...

zanim to,

kładzie się na kocu z kolorowych skrzydełek,

na gruzowisku ciebie, ruinach kiedyś nieba...

patrzy wprost w wypalone słońce.

deszcz rosi lekko...

za sercem!

kroczą dumnie, ramię przy ramieniu,

niepewność i szczęście, zachwyt i lęk.

a pod nogami plączą się motyle...

upadek nieśmiało, na końcu,

zapomniany snuje się 

za sercem!

na rzeź!

potem będzie jak zawsze,

oni poumierają, zostanie sam.

w ciszy, przed burzą...

więc płacz! rycz!

do wnętrza

niech ich zaleje,

wypłacz nadkrytyczny stan...

zanim to,

kładzie się na kocu z kolorowych skrzydełek,

na gruzowisku ciebie, ruinach kiedyś nieba...

patrzy wprost w wypalone słońce.

deszcz rosi lekko...

za sercem!

kroczą dumnie, ramię przy ramieniu,

niepewność i szczęście, zachwyt i lęk.

a pod nogami plączą się motyle...

upadek nieśmiało, na końcu,

zapomniany snuje się 

za sercem!

na rzeź!

potem będzie jak zawsze,

oni poumierają, zostanie sam.

w ciszy, przed burzą...

więc płacz! rycz!

do wnętrza

niech ich zaleje,

wypłacz nadkrytyczny stan...

zanim to,

położy się na kocu z kolorowych skrzydełek,

na gruzowisku ciebie, ruinach kiedyś nieba...

spojrzy w wypalone słońce.

deszcz rosi lekko...