Opowieść Jaśka w poniedziałkowy ranek

[Tyrs]

 

Bóg zakończył tworzenie – potem zwolnił mięśnie, tworząc embrionalną postać –

takim go spotkałem. Usnął.

I oto Bóg zobaczył grzech - mnie samego, na obraz i podobieństwo swoje – maska

za maskę - moje nie, wbrew i contra, sprzeciw w drodze do Niniwy, i On –

stojący tyłem. A w knajpie upadłych proroków Paint it black – moi przyjaciele.

I usłyszałem wielkie stań się – toast za Cogito, za Percipio kielich i zobaczyłem,

jak obraz się tworzy na ścianie – wiatraki, osioł z grzbietem znoszonym, czas

znudzony, który pił za stracone godziny i Rzym – jak w kalejdoskopie, Rzym,

który śmiał się i kosztował wina, Rzym, który cuchnie (w sierpniu zwłaszcza),

Rzym, który, gdy Bóg śnił koszmary według garstki Żydów – Piotra z bratem,

mnie samego - ukrzyżował Syna, Rzym z doskonałym systemem podatków,

melioracji, paludamentum purpurowym, przepychem orgii. I ergo sum usłyszałem

z ust dziwek przy stoliku – dwie z dróg, tertium non datur, a każda w krótkiej

spódnicy. I zapłaciłem – trzydzieści srebrników (jednej z nich) – i oto Volupia

zdjęła ubranie, i spłodziliśmy dziecię z fałdem Veragutha o imieniu Aulus Caius

Primus (inter pares), i zobaczyłem kolejny obraz na przeklętej ścianie – Mene,

Tekel, Upharsin w aramejskim języku, i usłyszałem Abun d'bashmayo (Ojcze) –

jak dziwnie brzmi w ustach przybyszów. I zrozumiałem ideę – że Bóg współdziałał

jako człowiek z Bogiem, ideę – una via ex multis, że Bóg sam, bez człowieka

nic nie może, i rozejrzałem się po knajpie upadłych proroków, i twarz zobaczyłem

zaspaną - nuit noire, nuit blanche, equinox. I poltergeista za wschodnią granicą.

I kolejny napis – sic semper tyrannis. I Czterech Jeźdźców Kazika - z Bogiem

w kości grało.

 

 

Edytowane 6 godzin temu przez Tyrs (wyświetl historię edycji)

[Tyrs]

@Domysły Monika Dziękuję, Moniko - Drogi Soliterze w tym ogródku :):):), choć może na co dzień też? Bo to też przecież samotnik z życiu wg przenośniej definicji.