@Hiala miłe słowa. Unoszące człowieka nieco wyżej niż jest. Bardzo dziękuję.
rusłan.
@Gosława Jest marcowe przedpołudnie. Słońce, pola, lasy. Lecą krzykliwe żurawie. Pachnie słońcem, ziemią, życiem. Siedzę na miedzy między świeżo zaoranymi polami i czytam. Pani komentarz. Lapidarnie piękny. Jakby żywcem wyjęty z najważniejszej sceny filmu "między wierszami ". Gdzie ten co sobie przywłaszczył powieść mówi do jej autora: "proszę pana, bardzo podoba mi się pana powieść". Cudowne. Aż mam dreszcze.
A tutaj, pod moim maleńkim tekstem jakaś dziewczyna pisze, że podobają jej się moje opowiadania.
Czuję się tak jakby siadła tuż przy mnie cudowna istota pachnąca amouage black irys. Ten zapach rozrywa ciemność słonecznego dnia. Ta istota barwi świat kolorami życia.
Proszę Pani. Nie wiem kim Pani jest. Nie czytałem żadnego Pani tekstu. Ale tymi kilkoma słowami "bardzo lubię czytać Pana opowiadania" przytuliła Pani samotnika "płomieniu samotny, i ja jestem samotny" do serca. To piękne. Kilka słów a świat barwi się tęczą smaków o których już zapomniałem.
Proszę się na mnie nie gniewać. Wzruszyłem się.
Dziękuję.
rusłan.