Pisanie poezji
-to walka z niedoskonałością brzmienia słów
układanych w ciągi znaczeń
prostych, jak myśl dziecka
i jednocześnie zamotanych w wieloznaczności,
transparentnych i skrytych w treściach wyrazów,
tych nienapisanych pomiędzy napisanymi.
One uparcie nie przystają do tego, co czuję
i, co chciałbym,
by rozkwitało porywającą symbiozą
libretta i partytury sylab.