Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czas zwolnić noc z obowiązku czekania


Rekomendowane odpowiedzi

ściany skóra martwej ryby

drżą gdy przechodzę

zegar wydłubuje ciszę -

przekonuje lustro do samobójstwa

 

a w odbiciu ja – powidok

krzyk niezliczonych ust

spojrzenie miliarda oczodołów

 

co przepadło nie znika

co przed wami już tu jest

 

światło zaś wchodzi w ziemię

zerwane modlitwy i cienie drzew

usłużnie kładą się pokotem

czekają na oddech czerni

 

niech czekają, noc wie -

stoję w sieni jakiegoś domu

sen bez zaproszenia

niewypowiedziane słowo

 

przekraczam próg

trzask sztylet pęknięć

bierze co swoje

lustro opadają liście

 

czas zwolnić noc z obowiązku czekania

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...