Historia edycji

@Nata_Kruk @Jacek_Suchowicz Dziękuję, pozdrawiam. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W razie, gdyby Cię szukali? Czy może z założeniem, że pójdą tą samą drogą co Ty? Gra w domysły. Z tymi kamykami, to może lepiej omijać, a nie zbierać, skoro rzadko się wracamy. Zwykle idziemy do przodu i powrotów nie ma...   Pozdrawiam :)

@Domysły Monika @andreas @mariusz ziółkowski Wiersz podniesiony z ulicy, bez zbędnego retuszu - dokument fabularyzowany :) Dziękuję za komentarze. Pozdrawiam. 

co widzę nie wiem powiedz mi zawsze masz rację chociaż nie mówisz od siebie   słowa płyną szybciej niż rzeka kiedy zanurzam się w myślach   co  widzę nie wiem już nie chce słuchać tak niepewnie jest rysować we mgle własne ślady   brzeg jest tak blisko chcę na nim odpocząć nie mogę płynąć z prądem   trudno pozbierać wszystkie ziarnka piasku skrzyżować spojrzenie pytasz co widzę nie wiem     zasłaniasz mi

ściany skóra martwej ryby drżą gdy przechodzę zegar wydłubuje ciszę - przekonuje lustro do samobójstwa   a w odbiciu ja – powidok krzyk niezliczonych ust spojrzenie miliarda oczodołów   co przepadło nie znika co przed wami już tu jest   światło zaś wchodzi w ziemię zerwane modlitwy i cienie drzew usłużnie kładą się pokotem czekają na oddech czerni   niech czekają, noc wie - stoję w sieni jakiegoś domu sen bez zaproszenia niewypowiedziane słowo   przekraczam próg trzask sztylet pęknięć bierze co swoje lustro opadają liście   czas zwolnić noc z obowiązku czekania