świt
na łąkach wiatr rzeźbi mgły -
senne hemafrodyty
w sadzie trąca kamerton z jabłoni
wiąże cisze w interwał
rozcięty sarną las otwiera powoli scenę
dla zimy
przycupnijmy
niech porwie nas kulig ze snów
parskną konie
w rozpryskach biczów iskrząc chrapy
zadymią
przebiją przestrzeń
któż znajdzie ?
(nas) wyłuskanych spomiędzy słów
w splocie z nieznanym niebem
gdy puch śnieżny roziskrzy czas
świt
na łąkach wiatr rzeźbi mgły -
senne hemafrodyty
w sadzie trąca kamerton z jabłoni
wiąże cisze w interwał
kurtyna lasu
rozcięta kosą sarny, otwiera scenę
dla zimy
przycupnijmy
niech porwie nas kulig ze snów
i parskną konie
w rozpryskach biczów iskrząc chrapy
zadymią
przebiją przestrzeń
nie znajdzie nikt
(nas) wyłuskanych spomiędzy słów
w splocie z nieznanym niebem
gdy puch śnieżny roziskrzy czas
- Stara Alchemia
chcieli przemienić
żelazo w złoto
i zyskać eliksir młodości.
- Współczesna Alchemia
Zyskują energię.
Niestety jeszcze…
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Nefretete · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Robercie, przecież wiesz, że wiersze mojego autorstwa zawsze zaczynają się albo kończą linkiem muzycznym — nic się w tej kwestii nie zmieniło. Natomiast tematem staje się 'nic', istniejące w formie bezosobowej. Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
Przez Nefretete · Opublikowano
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
