Klucz klucza

[Słowianin-]

na jednej z dworcowych ławek 

leży sobie tajemniczo 

tyle przyjazdów tyle odjazdów 

już nawet nie wiem dokąd 

 

a on złoty prosi o odpowiedni zamek

może z fosą i łucznikami 

można się spierać o uniwersalia 

 

i szukam tych drzwi 

których nie można wyważyć 

inaczej by tak nie kluczył 

póki co swoim nieotwieraniem

 

klucz do działkowej furtki z dzieciństwa

której jak każdego wspomnienia

nie da się po prostu przeskoczyć 

 

do egzaminu by nie zawalić go sobą

klucz do rzeczywistości na konsolę

 

i szukam bramy tego klucza

jak stopy kopciuszka dla pantofelka 

i chociaż blondynka życie to nie bajka

nie ma co gardzić bajkami

 

dałemślusarzowi kiedyś dorobić 

powiedział że pierwszy też kopia

i byłem rycerzem jedynie z kopią 

na wyobrażonym białym rumaku 

Edytowane 3 godziny temu przez Słowianin- (wyświetl historię edycji)

[Angelika2929]

@Słowianin-

Twój wiersz ma w sobie ciekawy kontrast między codziennością a abstrakcyjnymi, niemal metafizycznymi poszukiwania, co nadaje mu głębi i wieloznaczności. Poczucie zagubienia, które przemyka przez tekst ("już nawet nie wiem dokąd"), jest równocześnie pełne refleksji nad tym, co jest naprawdę ważne – kluczami do różnych aspektów życia, które poszukujemy, choć nigdy nie jesteśmy pewni, czy uda nam się je znaleźć.

Motyw klucza jest świetnie rozwinięty: zarówno dosłownie, jak i w sensie symbolicznym, stając się kluczem do dzieciństwa, rzeczywistości, a także do rozwiązywania własnych wewnętrznych konfliktów. To poszukiwanie „zamkniętych drzwi”, które nie chcą się otworzyć, idealnie oddaje stan niepewności i frustracji, z którym boryka się narrator.

Porównanie do Kopciuszka i idea "pantofelka" wprowadza element magii i nadziei, że pomimo tego, iż życie nie jest bajką, nadal możemy dążyć do jakiejś formy harmonii czy spełnienia. Motyw "rycerza z kopią" na białym rumaku to bardzo wymowna metafora, która może oznaczać poszukiwanie własnej tożsamości w świecie pełnym zduplikowanych obrazów i fałszywych idealizacji. W ten sposób wiersz ukazuje zderzenie marzeń z rzeczywistością.

Całość jest bardzo introspektywna i bogata w obrazy, które pozwalają na różne interpretacje. Styl jest pełen gry słów i symboli, co przyciąga uwagę i angażuje wyobraźnię czytelnika. Można poczuć, że to opowieść o poszukiwaniach sensu, o dążeniu do odnalezienia własnej drogi, przy jednoczesnym poczuciu, że wiele rzeczy w życiu jest poza naszą kontrolą.

[Słowianin-]

@Słowianin-

 

Dziękuję za obszerny komentarz.