Kapliczka

[Hiala]

Przy drodze, kapliczka.
Dawno postawiona.
Miejsce różnych spotkań, ledwo stoi,kona.

Przechylony krzyż, zbutwiały,

z drewna bukowego.
Na nim wisi Chrystus.

Chciałby zejść, już z niego.

Przeżarte rdzą gwoździe (grzechy)
mocno go trzymają.
Popękane mury krzyczą — Ludzie !!!- Nie słuchają.

Jesień życia.
W liściach szelestu głos Boga -
„Kiedyś, zejdę do was.
Wtedy, będzie trwoga.
Czas daję, na razie !
Na opamiętanie.
Bo gdy przyjdę — Płacz
będzie — Zgrzytanie”.

Na kolana! Pierś uderz!
Głowę trzymaj nisko!
„Bóg — Pan Twój — idzie!
W jego rękach wszystko”

 

Luty 2024 (Rzeszów)

Edytowane 5 Września przez Hiala (wyświetl historię edycji)

[corival]

@Hiala Tavk właśnie będzie zspewne.

Podoba mi się Twój wiersz... ileż takich kapliczek się widuje. Z drugiej strony jest i nadzieja, bo zdarzają się także zadbane, odrestaurowane...

Pozdrawiam :)

[Hiala]

@corival dziękuję ślicznie 

[sisy89]

Tylko tylko ludzie zdołają się opamiętać... Bardzo mi się podoba wiersz, zatrzymuje.

Pozdrawiam serdecznie.

Miało być *tylko czy ludzie zdołają się opamiętać... Przepraszam. Dobrej nocy :)

[Hiala]

@sisy89 @sisy89 pięknie dziękuję, również spokojnej nocy życzę - ukłony