Gdy dotarła wiadomość,
w jego żyłach, cała ciemnoczerwona, prawie wiśniowa krew zamarzła.
A twarz, jak kreda zbladła.
Serce zdawało się,
przebija zimne
jak sopel ostrze.
W jednej chwili niewidzialna ręka, zacisnęła się nie gardle.
Brak tchu, strach.
Zamknął oczy, pomyślał,
że to już koniec.
Gdy je otworzył, poczuł przyjemne ciepło i zapach ukochanej osoby.
Co się stało? - usłyszał.
Przez moment nie wiedział co powiedzieć.
Gdy dotarło do niego,
że to był sen, z ogromną
ulgą powiedział-
Śniłem, że Ciebie nie ma.
Tak bardzo się bałem.
Myślałem, że straciłem wszystko!
Przecież tu jestem.
Przytul się i śpij.
Z mocno bijącym sercem,
bał się zamknąć powieki.
Uśmiechając się w duchu,
powtarzał-jak to dobrze,
Panie Boże, że to był tylko sen.
Ponownie, zanurzył się,
w ramiona Morfeusza.
